Objawienie Pańskie
6 stycznia obchodzimy uroczystość Objawienia Pańskiego, w tradycji znaną jako Trzech Króli. Na Wschodzie była ona znana już w III w. Sto lat później pojawiła się także na Zachodzie, gdzie przeobraziła się w święto Trzech Króli. W liturgii uroczystość ta wiąże się nierozerwalnie z Bożym Narodzeniem.
[KAI]
| Nieznana gwiazda zabłysła na niebie I swoim blaskiem, jaśniejszym od słońca, Przenika z mocą umysły i serca Szlachetnych mędrców. | Gdy ich nadzieja spełniła się wreszcie, Wyznali Boga w postaci człowieka; Upadli przed Nim i pełni radości Złożyli dary. |
| Największe trudy dalekiej wędrówki Wśród mroźnych nocy i skwaru południa Nie mogły wstrzymać spragnionych odkrycia Tajemnej prawdy. | Dla Boga Stwórcy: obłoki kadzidła, Dla Króla istnień: złociste klejnoty, Ludzkiemu ciału, co umrze na krzyżu: Pachnąca mirra. |
| A kiedy doszli do kresu swej drogi, Znaleźli Dziecię zrodzone w ubóstwie; Pokorną wiarą, silniejszą niż rozum, Poznali Pana. | Wielbimy Ciebie, przedwieczna Mądrości, I Twego Ojca, i Ducha Świętego; Niech gwiazda wiary prowadzi nas wszystkich Ku Tobie, Jezu. Amen. |
| Hymn z Liturgii Godzin |
Warto zobaczyć
