Pieśni na Adwent

Do 16 grudnia

1. Błogosławieni

1. Błogosławieni ubodzy i cisi, * bo ich jest niebo Bożej obecności, * większe od ziemi zbyt małej dla ducha * i ludzkich pragnień.

2. Błogosławieni płaczący samotnie, * bo otrzymają radość i pociechę. * Pokój czyniący zostaną nazwani * synami Boga.

3. Błogosławieni, co służą swym braciom * przez miłosierdzie, bowiem go dostąpią; * serca czystego wpatrywać się będą * w oblicze Pana.

4. Błogosławieni wierzący w nadejście * Królestwa prawdy i sprawiedliwości; * wzgardą okryci, żyjący w ucisku, * posiądą ziemię.

5. Błogosławiony niech będzie na wieki * nasz Bóg jedyny w Trójcy niepojętej, * źródło, początek i Dawca łaskawy * doskonałości.

2. Niech się radują

Refren: Niech się radują niebiosa i ziemia, * bo Pan królować przychodzi.

1. Zaśpiewajcie Panu nową pieśń, * zaśpiewajcie Panu, wszystkie ziemie, * zaśpiewajcie Panu, błogosławcie Mu, * co dzień głoście Jego zbawienie. Ref.

2. Głoście Panu, ludy, chwałę, moc, * imieniowi Jego cześć oddajcie. * Złóżcie Mu ofiarę, wejdźcie w Jego dom, * czcijcie Pana w stroju odświętnym. Ref.

3. Niechaj przed Nim zadrży cały świat, * głoście ludom, że sam Pan króluje. * On utwierdził ziemię, by nie chwiała się, * sprawiedliwie rządzi ludami. Ref.

4. Niech się cieszy niebo z ziemią wraz, * niech brzmi morze z mieszkańcami swymi. * Niech się rozradują pola z plonem swym, * wszystkie drzewa leśne przed Panem. Ref.

5. Cieszcie się, bo oto idzie Pan, * idzie, by królować całej ziemi. * Będzie sprawiedliwie sądził ziemi krąg, * według swej wierności – narody. Ref.

3. Oto Pan Bóg przyjdzie

Antyfona: Oto Pan Bóg przyjdzie, * z rzeszą świętych k’nam przybędzie; * wielka światłość w dzień ów będzie, * alleluja, alleluja.

lub tekst łaciński Ecce Dominus veniet – p. nr 706. Antyfonę można przeplatać wersetami z Ap 21.

1. O Miasto Święte, Jeruzalem, zstępujące z nieba, mające chwałę Boga, * źródło twego światła podobne do kamienia drogocennego, * jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu. Ant.

2. Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, * bo chwała Boga je oświetliła * a jego lampą Baranek. Ant.

3. I w jego świetle będą chodziły narody * i wniosą do niego królowie ziemi swój przepych * i za dnia bramy jego nie będą zamknięte, bo już nie będzie tam nocy. Ant.

4. I odtąd nocy już nie będzie, a nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, * bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi * i będą królować na wieki wieków. Ant.

4. Oto Pan przybywa

Refren: Oto Pan przybywa, * prostujcie drogi swego życia.

1. Pośpiesz nam, Boże, z pomocą, * wyzwól nas z pęt grzechów naszych. * Pośpiesz, a dłużej nie zwlekaj, * wzbudź w nas potęgę swą na nowo. Ref.

2. O Boże, tchnij nowe życie * i okaż swe miłosierdzie. * Ciebie czekamy z tęsknotą, * obiecanego Zbawiciela. Ref.

3. Oto nadchodzi nasz Zbawca, * aby panować nad nami. * Mocą swej wielkiej ofiary, * On zgładzi grzechy całej ziemi. Ref.

4. Ukaż nam blask Twojej drogi, * którą do Ciebie idziemy. * Prawdy światłością nas oświeć, * byśmy zdążali do Królestwa. Ref.

5. Otwórzcie się szeroko

1. Otwórzcie się szeroko, podwoje świątyń bram, * Król wieczny się przybliża, zbawienie niesie nam. * Któż jest tym Królem chwały? To niebios możny Pan! * W wierności On jest cały, a z wszechpotęgi znan.

2. Otwórzcie się szeroko, podwoje świątyń bram, * Król wieczny się przybliża, zbawienie niesie nam. * Któż jest tym Panem chwały? To wiecznie wierny Bóg, * zastępów Pan wspaniały! W proch starty przezeń wróg.

3. Bądź chwała Tobie, Chryste, przesławny Królu nasz, * co z Ojcem, Duchem Świętym, odwieczną chwałę masz. * Królestwo Twoje w Tobie opokę wieczną ma, * więc wieki go nie zwalczą, tak jak od wieków trwa.

6. Pan jest blisko

Antyfona: Pan jest blisko, już przychodzi, * by zbawienie ludziom dać.

1. Wysłuchaj Pasterzu prośby ludu Twego * i prowadź nas jak naród wybrany. Ant.

2. Ty, który panujesz nad narodami * okaż się ludowi Twemu. Ant.

3. Panie, wzbudź potęgę Twoją * i przybądź, by nas zbawić. Ant.

4. O Boże, odnów ducha naszego, * abyśmy byli zbawieni. Ant.

7. Przybądź, Panie

1. Przybądź, Panie, bo czekamy, * Twego przyjścia wyglądamy, * bo nam źle żyć bez Ciebie!

Refren: Gotujmy drogę Panu, * prostujemy ścieżki Jego, * przemieńmy swoje życie, * odwróćmy się od złego.

2. Noc minęła, dzień jest blisko, * w jasnym świetle czyńmy wszystko. * Ze snu powstać już pora! Ref.

3. Pan jest blisko, między nami, * w tłumie ludzi gdzieś wmieszany. * Czy Go umiem zobaczyć? Ref.

4. Pan jest blisko i też czeka, * czy przyjść może do człowieka. * Czy Go kocham prawdziwie? Ref.

8. Przyjdź, Panie Jezu

1. Przyjdź, Panie Jezu, świat na Ciebie czeka, * Twoje Królestwo jeszcze nie spełnione. * Przyjdź, bo się waży ciągle los człowieka, * pragnienie dobra z grzechem w nim złączone. * Przyjdź, Panie, wybaw nas, przyjdź, Panie, bo już czas, * bez Ciebie zginie świat wśród walk i zdrad. * Tonącym podaj dłoń, ginących wspieraj, broń, * błądzącym drogę wskaż, przyjdź, Panie nasz!

2. Przyjdź, Panie Jezu, miłość w nas rozpalić. * Przyjdź, bo bez Ciebie z grzechów nie powstaniem. * Przyjdź, Panie Jezu, aby nas ocalić, * w Tobie nadzieja, w Tobie zaufanie. * Przyjdź, Panie, wybaw nas, przyjdź, Panie, bo już czas, * do szczęścia daj nam klucz, miłości ucz! * Bo miłość szczęściem jest, a przebaczenia gest * otworzy drogę nam do szczęścia bram.

9. Stwórco gwiaździstych przestworzy

1. Stwórco gwiaździstych przestworzy * i wieczne światło wierzących, * Chryste, coś wszystkich odkupił, * wysłuchaj naszą modlitwę.

2. Zdjęty litością nad światem, * któremu śmierć zagrażała, * Jego zbawieniem się stałeś * i uzdrowiłeś z niemocy.

3. Świat już pogrążał się w mroku, * lecz Ty, jak słońce promienne, * z łona Dziewicy wyszedłeś, * zrodzony przez Nią w czystości.

4. Byty niebiańskie i ziemskie, * posłuszne Twoim rozkazom, * hołd Ci składają w pokorze * i sławią Twoją potęgę.

5. Ciebie, Najświętszy, prosimy: * nim przyjdziesz sądzić sumienia, * obroń nas w życiu doczesnym * od przewrotności szatana.

6. Chryste, nasz Królu łagodny, * niech Tobie z Ojcem i Duchem * będzie podzięka i chwała * przez całą wieczność bez kresu. Amen.

10. W tym świętym czasie oczekiwania

1. W tym świętym czasie oczekiwania * równajmy ścieżki naszego życia, * by Pan nas zastał przygotowanych * na swoje przyjście.

2. Niech się obniżą wyniosłe szczyty, * niech się doliny podniosą w górę, * a wszelka droga podąża prosto * do swego celu.

3. Bo już się zbliża Zbawiciel świata, * przynosząc światło zbłąkanym w mroku, * i każdy człowiek zobaczy Słowo * wcielone dla nas.

4. A kiedy wróci na końcu czasów, * by sądzić ludzi za ich uczynki, * niech Jego łaska i miłosierdzie * przeważą winę.

5. Wielbimy Ciebie, Odkupicielu, * i Twego Ojca z płomiennym Duchem: * niech będzie chwała przez wieczność całą * Najświętszej Trójcy. Amen.

11. Z powagą przygotujcie

1. Z powagą przygotujcie o, ludzie, serca swe * i godnie oczekujcie, Pan w nich zamieszkać chce. * = Jezus Zbawiciel, nasz wódz niezwyciężony, * przez Boga przeznaczony, chce znów odwiedzić nas.

2. Dla Gościa tak wielkiego gotujcie drogę już; * prostujcie ścieżki Jego, co złe wyrzućcie z dusz. * = Góry się zniżą, niech staną się równiną, * przeszkody niechaj zginą i to, co krzywe, złe.

3. Bo serce ukorzone najwyżej ceni Bóg, * a pychą przepełnione wśród strasznych zginie trwóg. * = Kto z nas jest szczery i wierzy w Słowo Boże, * z radością czekać może, do niego przyjdzie Pan.

Od 17 grudnia

12. Archanioł Boży Gabryjel

1. Archanioł Boży Gabryjel, * posłan do Panny Maryi, * z majestatu Trójcy Świętej, * tak sprawował poselstwo k’Niej: * „Zdrowaś Panno, łaski pełna, * Pan jest z Tobą, to rzecz pewna”.

2. Panna się wielce zdumiała * z poselstwa, które słyszała. * Pokorniuchno się skłoniła, * jako Panna świątobliwa; * zasmuciła się z tej mowy, * nic nie rzekła aniołowi.

3. Ale poseł z wysokości, * napełnion Boskiej mądrości, * rzekł Jej: „Nie bój się Maryjo, * najszczęśliwszaś, Panno miła; * znalazłaś łaskę u Pana, * oto poczniesz Jego Syna.

4. Jezus nazwiesz imię Jego, * będzie Synem Najwyższego; * wielki z strony człowieczeństwa, * a niezmierny z strony Bóstwa, * wieczny Syn Ojca wiecznego, * Zbawiciel świata całego”.

5. Temuż Panna uwierzyła, * przyzwalając tak mówiła: * „O, pośle Boga wiecznego, * gdy to wola Pana mego, * toć ja służebnica Jego, * stań się według słowa twego”.

6. Bogu Ojcu Wszechmocnemu, * Synowi Jego miłemu * i Duchowi Najświętszemu, * Bogu w Trójcy jedynemu * dziękujmy w uniżoności za ten cud Jego miłości.

13. Boże wieczny, Boże żywy

1. Boże wieczny, Boże żywy, * Odkupicielu prawdziwy, * wysłuchaj nasz głos płaczliwy!

2. Któryś jest na wysokości, * schyl nieba, użycz litości, * spuść się w nasze głębokości.

3. O niebieskie góry srogie, * spuśćcie rosę na ubogie, * dajcie nam Zbawienie drogie.

4. Nie trzymajcie Przejrzanego, * chmury, swoim dżdżem naszego * przynieście Sprawiedliwego.

5. Przyjdź, co rychlej, Miłosierny; * o Boże, człowiek mizerny * Ciebie czeka, Tobie wierny.

6. Obejdź się z nami łaskawie, * zmiłuj się w tak nagłej sprawie, * racz przyjść ku swej wiecznej sławie.

7. Odmień, Panie, swój gniew srogi, * odmień, niech człowiek ubogi * nawiedzi Twe święte progi.

8. Usłysz płacz stworzenia Twego, * daj doczekać uciesznego * narodzenia Syna swego.

9. „Amen” krzykniem głosy swymi, * by nas Pan Bóg ze świętymi * złączył poczty anielskimi.

14. Córko syjońska

1. Córko syjońska, wesel bardzo się, * śpiewaj pieśń radosną, o Jeruzalem! * Oto sprawiedliwy Król Twój idzie już; * Zbawca On prawdziwy, hołd Mu z serca złóż! * Córko syjońska, wesel bardzo się, * śpiewaj pieśń radosną, o Jeruzalem!

2. Synu Dawida, o hosanna Ci! * Twoja ziemska bieda zbawia świat ten zły. * O błogosławiony! Zbawiasz nas, swój lud! * Bądźże uwielbiony za ten łaski cud! * Córko syjońska, wesel bardzo się, * śpiewaj pieśń radosną, o Jeruzalem!

3. Na wysokościach wieczna Bogu cześć! * Tu, choć w przeciwnościach, śpieszmy ją też wznieść! * Niech pieśń nieustanna brzmi do końca dni * i wieczne: hosanna, Zbawco, królu Ci! * Córko syjońska, wesel bardzo się, * śpiewaj pieśń radosną, o Jeruzalem!

15. Czekam na Ciebie

1. Czekam na Ciebie, Jezu mój mały, * ciche błagania ku niebu ślę. * Twojego przyjścia czeka świat cały, * sercem gorącym przyzywa Cię. * Spójrz, tęsknimy na tej ziemi, * przybądź, Jezu, pociesz nas! * Szczerze kochać Cię będziemy, * przyjdź, o Jezu, bo już czas!

2. Usłysz, Maryjo, głos Twoich dzieci, * Tyś naszą Matką na każdy dzień. * O, daj nam Słońce, które rozświeci * grzechu i błędu straszliwy cień. * Wciąż tęsknimy na tej ziemi, * daj nam Zbawcę, Dziecię Twe. * My dla Niego żyć pragniemy, * Jemu damy serca swe.

16. Głos wdzięczny z nieba wychodzi

1. Głos wdzięczny z nieba wychodzi, * Gwiazdę nam nową wywodzi, * która rozświeca ciemności * i odkrywa nasze złości.

2. Z różdżki Jesse kwiat zakwita, * który zbawieniem świat wita; * Pan Bóg zesłał Syna swego, * przed wieki narodzonego.

3. Ojcowie tego czekali,* prorocy przepowiadali,* że się Bóg światu miał zjawić, * od śmierci człeka wybawić.

4. Wnet anioł Pannie zwiastował, * o czym prorok prorokował: * iż miał powstać Syn zacnego * plemienia Dawidowego.

5. Weselcie się, ziemskie strony! * Opuściwszy niebios trony, * Bóg idzie na te niskości, * z niewymownej swej litości.

6. Weselcie się, wszyscy święci! * I wy, ludzie smutkiem zdjęci; * idzie na świat Odkupiciel, * strapionych wszystkich Zbawiciel. Amen.

17. Grzechem Adama ludzie uwikłani

1. Grzechem Adama ludzie uwikłani, * wygnani z raju wołali z otchłani: * = „Spuśćcie, niebiosa, deszcz na ziemskie niwy * i niech z obłoków zstąpi Sprawiedliwy”.

2. Błąkał się człowiek wśród okropnej nocy, * bolał i nikt go nie wspomógł w niemocy, * = póki nie przyszła wiekami żądana * z judzkiej krainy Dziewica wybrana.

3. Ona pokorą i oczy skromnymi * Boga samego ściągnęła ku ziemi: * = że, którego świat nie objął wielkości, * tego dziewicze zamknęły wnętrzności.

4. Nie naszą jaką zasługą ściągniony; * miłość Go sama wiodła w ziemskie strony; * = wziął ciało ludzkie w nim ból, niedostatki, * zbratał się z nami, był Synem u Matki.

5. Dajmyż Mu za to dzięki, ludu wierny, * że kochając nas, był nam miłosierny, * = i, wznosząc ręce ku niebu jasnemu, * śpiewajmy chwałę Bogu Najwyższemu.

18. Gwiazdo morza głębokiego

1. Gwiazdo morza głębokiego, * Matko Boga najwyższego, * Panienko, bądź pozdrowiona, * Furto rajska otworzona.

2. Od aniołaś pozdrowiona, * gdyś poczęła w sobie Pana; * imię matki, naszej Ewy, * odmieniaj ku pokojowi.

3. Rozwiąż związki zadłużonym, * przynieś światło zaślepionym, * odmień, co złe z naszej strony, * nie wypuszczaj nas z obrony.

4. Iżeś Matką, niech poznamy! * Gdy się więc modlisz za nami, * niechaj Cię Syn Twój wysłucha, * ku nam grzesznym skłoni ucha.

19. Hejnał wszyscy zaśpiewajmy

1. Hejnał wszyscy zaśpiewajmy, * cześć i chwałę Panu dajmy, * nabożnie k’Niemu wołajmy.

2. Mocny Boże z wysokości, * Ty światłem swej wszechmocności * rozpędź piekielne ciemności.

3. Jużci ona noc minęła, * co wszystek świat ucisnęła, * a początek z grzechu wzięła.

4. Na to Boży Syn jedyny, * by ciemności zniósł i winy, * w żywot zstąpił Świętej Panny.

5. Temu Bóg dał nas w opiekę, * by czartowską zniósł z nas rękę * i piekielną odjął mękę.

6. Ten łaskawie nas przyjmuje, * z wiecznych ciemności wyjmuje, * światłość zbawienną gotuje.

7. Boże, prawdziwa światłości, * Ty oświeć nasze ciemności, * wiodąc do swojej jasności.

20. Matko Odkupiciela

1. Matko Odkupiciela, z niewiast najsławniejsza, * Gwiazdo morska, do nieba ścieżko najprościejsza. * Tyś jest przechodnią bramą do raju wiecznego, * Tyś jedyną nadzieją człowieka grzesznego.

2. Racz podźwignąć, prosimy, lud upadający, * w grzechach swych uwikłany, powstać z nich pragnący, * Tyś cudownie zrodziła światu Zbawiciela, * Tyś sama wykarmiła Twego Stworzyciela.

3. Panno przedtem i potem, z świata podziwieniem * uczczona Gabryjela wdzięcznym pozdrowieniem, * racz się wstawić, o Panno, za nami grzesznymi. * Ratuj nas, opiekuj się sługami Twoimi.

21. Mądrości, która

1. Mądrości, która z Bożych ust wypływasz, * wszystko urządzasz, zewsząd cel dobywasz: * przybądź i naucz nas dróg roztropności * wieczna Mądrości.

2. O Adonai! Wodzu Izraela, * coś go wybawił z rąk nieprzyjaciela: * przybądź upadłym pod ciężkim brzemieniem, * z silnym ramieniem!

3. Korzeniu Jesse! Tyś chorągwią ludów, * zamilkną króle na widok Twych cudów; * przybądź i pośpiesz, użal się złej doli, * wybaw z niewoli!

4. Kluczu Dawidów! Izraela Boże, * co Ty otworzysz, nikt zamknąć nie może; * przybądź, a wywiedź mocą Twej prawicy * więźniów z ciemnicy!

5. O Wschodzie ranny! Światło wiekuiste, Sprawiedliwości słońce promieniste; * przybądź i oświeć w ciemnościach siedzące * nędznych tysiące!

6. Królu narodów! Tyś ich upragnieniem, * Tyś jest węgielnym jedności kamieniem: * przybądź, niech człowiek przez Ciebie stworzony, * będzie zbawiony!

7. Emmanuelu! Królu! Prawodawco! * Oczekiwanie narodów i Zbawco: * przybądź i nasze wysłuchaj wołanie, * Boże nasz Panie!

22. Niebiosa, rosę spuśćcie

1. Niebiosa, rosę spuśćcie nam z góry; * Sprawiedliwego wylejcie chmury. * O, wstrzymaj, wstrzymaj, Twoje zagniewanie * i grzechów naszych zapomnij już, Panie.

2. Niebiosa, rosę… O, spojrzyj, spojrzyj na lud Twój znękany * i ześlij Tego, co ma być zesłany.

3. Niebiosa, rosę… Pociesz się, ludu, pociesz w twej niedoli, * już się przybliża kres twojej niewoli.

4. Niebiosa, rosę… Roztwórz się ziemio i z łona twojego * wydaj nam, wydaj już Zbawcę naszego!

23. Niebiosa, rosę ślijcie

Refren: Niebiosa, rosę ślijcie nam z góry, * niech serca nawiedzi Zbawca nasz.

Albo

Refren: Rorate caeli desuper * et nubes pluant iustum.

1. Nie bądź zagniewany, Panie, * nie pomnij dłużej nieprawości naszych. * Wszakże Tyś Ojcem naszym, * a my rąk Twoich dziełem. * Wejrzyj przeto z miłosierdzia swego; * pomóż nam być wiernym ludem Twoim, * byśmy Cię chwalili, jak ojcowie nasi. Ref.

2. Myśmy grzeszni i nieczyści, * opadliśmy wszyscy tak, jak zwiędłe liście. * Nieprawości nasze * porwały nas niby wicher, * bo imienia Twego nikt nie wzywał; * albowiem skryłeś przed nami oblicze swoje * i oddałeś nas w niewolę nieprawości naszych. Ref.

24. Oto Panna pocznie

Refren: Oto Panna pocznie i porodzi Syna * i nazwą Go imieniem Emmanuel.

1. Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość * i wielki pokój, aż księżyc nie zgaśnie. Ref.

2. Będzie panował od morza do morza, * od rzeki aż po krańce ziemi. Ref.

3. Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa, * i ubogiego, co nie ma opieki. Ref.

4. Zmiłuje się nad biednym i ubogim, * nędzarza ocali od śmierci. Ref.

25. Po upadku człowieka grzesznego

1. Po upadku człowieka grzesznego * użalił się Pan stworzenia swego; * zesłał na świat archanioła cnego.

2. Idź do Panny, imię Jej Maryja, * spraw poselstwo: „Zdrowaś, łaski pełna, * Pan jest z Tobą, nie bądźże troskliwa”.

3. Panna natenczas psałterz czytała, * gdy pozdrowienie to usłyszała, * na słowa się anielskie zdumiała.

4. Archanioł, widząc Pannę troskliwą, * jął Ją cieszyć mową łagodliwą: * „Panno, nie lękaj się, Pan jest z Tobą.

5. Znalazłaś łaskę u Pana swego, * Ty się masz stać Matką Syna Jego, * ta jest wola Boga Wszechmocnego”.

26. Pragniemy Ciebie

1. Pragniemy Ciebie, jak ziemia spalona * przez żar słoneczny spragniona jest deszczu, * by ją nasycił i plonem obdarzył * nowego życia.

2. Szukamy Ciebie, jak łania dążąca * do chłodnej wody przejrzystych strumieni, * by się napoić i siły odzyskać * na dalszą drogę.

3. Czekamy, Panie, na Twe narodzenie, * jak nocne straże na świt oczekują; * łakniemy Ciebie, jak człowiek zgłodniały * pożąda chleba.

4. Baranku Boży, posłany przez Ojca, * byś swoją śmiercią odkupił grzeszników, * nie zwlekaj dłużej, lecz przyjdź i zamieszkaj * w człowieczych sercach.

5. Nadziejo świata i Nowe Przymierze, * Emmanuelu odwiecznej miłości, * niech Tobie z Ojcem i Duchem płomiennym * rozbrzmiewa chwała. Amen.

27. Spuśćcie nam na ziemskie niwy

1. „Spuśćcie nam na ziemskie niwy * Zbawcę z niebios, obłoki”. * Świat przez grzechy nieszczęśliwy * wołał w nocy głębokiej; * gdy wśród odstępstwa od Boga * czart panował, śmierć i trwoga, * a ciężkie przewinienia zamkły bramy zbawienia.

2. Ale Ojciec się zlitował * nad nędzną ludzi dolą, * Syn się chętnie ofiarował, * by spełnić wieczną wolę; * zaraz Gabryjel zstępuje * i Maryi to zwiastuje, * i że z Ducha Świętego * pocznie Syna Bożego.

3. Panna przeczysta w pokorze * wyrokom się poddaje, * iszczą się wyroki Boże, * Słowo Ciałem się staje. * Ach! Ciesz się, Adama plemię, * Zbawiciel zejdzie na ziemię; * drżyj, piekło, On twe mocy * w wiecznej pogrąży nocy.

28. Stworzycielu gwiazd świecących

1. Stworzycielu gwiazd świecących, * wieczne światło nas wierzących, * Zbawicielu wszystkich ludzi, * niech Cię głos pokornych wzbudzi.

2. Ty żałując świata wszego, * śmiertelnie zachorzałego, * przyniosłeś lekarstwo drogie, * leczyć grzesznym rany srogie.

3. Już się miał świat ku zmrokowi, * gdyś rówien Oblubieńcowi, * wyszedł, jako zdrój z krynicy, * z Matki, przeczystej Dziewicy.

4. Prosim, Panie litościwy, * przyszły Sędzio sprawiedliwy, * broń nas, dokąd czas jest tego, * od szatana zdradliwego.

5. Chwała Ojcu Przedwiecznemu * i Synowi Mu równemu, * i z Duchem Świętym społecznie, * niechaj nie ustanie wiecznie.

29. Zdrowaś bądź, Maryja

1. Zdrowaś bądź Maryja, * niebieska lilija, * Panu Bogu miła, * Matko litościwa: * Tyś jest nasza ucieczka, * Najświętsza Maryja.

2. Maryja wielebna, * ukaż drogę pewną * przykazania Twego * Boga Wszechmocnego, * On ci wszystka nadzieja * zbawienia naszego.

3. Łaskiś pełna Pańskiej, * czystości anielskiej, * Pannaś nad pannami, * Święta nad świętymi. * O Najświętsza Maryja, * módl się dziś za nami.

4. Pełna wszech światłości, * wielkiej pokorności, * bez grzechuś poczęła, * wielką sławę wzięła, * przez Twoje narodzenie * wziął świat pocieszenie.

Okres Narodzenia Pańskiego

Narodzenie Pańskie

30. A czemuż mój Jezus tak ubogo leży

1. A czemuż mój Jezus tak ubogo leży? * Ani po królewsku, ni w drogiej odzieży? * Znać dlatego, by grzesznika, * czartowskiego niewolnika, * od piekła wybawił, przez ubóstwo zbawił.

2. Czemuż nie w pałacach rodzi się Dziecina? * Wszak świat, niebo, ziemia, Jego jest dziedzina. * w stajence ubogiej, * na sianeczku w ten mróz srogi. * W kamiennym żłóbeczku zimno Paniąteczku.

3. A ty Mu jak służysz? Żałość Mu zadajesz, * gdy za Jego dobroć czartu się oddajesz. * Porzuć twoje złe nałogi! * Jezusowi łzy na nogi * wylewaj serdecznie, będziesz żył z Nim wiecznie!

31. A wczora z wieczora

1. A wczora z wieczora, * a wczora z wieczora, z niebieskiego dwora, * z niebieskiego dwora.

2. Przyszła nam nowina, * przyszła nam nowina, Panna rodzi Syna, * Panna rodzi Syna.

3. Boga prawdziwego, * Boga prawdziwego, nieogarnionego, * nieogarnionego.

4. Za wyrokiem Boskim, * za wyrokiem Boskim, w Betlejem żydowskim, * w Betlejem żydowskim.

5. Pastuszkowie mali, * pastuszkowie mali w polu wtenczas spali, * w polu wtenczas spali.

6. Gdy anioł z północy, * gdy anioł z północy światłość z nieba toczy, * światłość z nieba toczy,

7. Chwałę oznajmując, * chwałę oznajmując, szopę pokazując, * szopę pokazując;

8. Chwałę Boga tego, * chwałę Boga tego, dziś nam zrodzonego, * dziś nam zrodzonego:

9. „Tam Panna Dzieciątko, * tam Panna Dzieciątko, miłe Niemowlątko, * miłe Niemowlątko

10. Uwija w pieluszki, * uwija w pieluszki. Pośpieszcie pastuszki, * pośpieszcie pastuszki!”.

11. Natychmiast pastuszy, * natychmiast pastuszy śpieszą z całej duszy, * śpieszą z całej duszy.

12. Weseli bez miary, * weseli bez miary niosą z sobą dary, * niosą z sobą dary.

32. Ach, ubogi żłobie

1. Ach, ubogi żłobie, * cóż ja widzę w tobie? * = Droższy widok niż ma niebo, * w maleńkiej osobie.

2. Zbawicielu drogi, * takżeś to ubogi! * = Opuściłeś śliczne niebo, * obrałeś barłogi.

3. Czyżeś nie mógł sobie * w największej ozdobie * = obrać pałacu drogiego, * nie w tym leżeć żłobie?

4. Gdy na świat przybywasz, * grzechy z niego zmywasz. * = A na zmycie naszych złości, * gorzkie łzy wylewasz.

5. Na twarz upadamy, * czołem uderzamy, * = witając Cię w tej stajence * między bydlętami.

6. Zmiłuj się nad nami, * obmyj z grzechów łzami. * = Przyjmij serca te skruszone, * które Ci składamy.

33. Ach, witajże, pożądana

1. Ach, witajże, pożądana perło droga z nieba, * gdy świat cały upragniony anielskiego chleba! * W ciele ludzkim Bóg jest skryty * na pokarm ludziom obfity; * Ciałem karmi, Krwią napoi, * by człowieka w chwale swojej * między wybranymi policzył.

2. Czyliż nie dość, Boskie Dziecię, żeś na świecie z nami, * ale jeszcze zimno cierpisz między bydlętami! * Malusieńki Jezu w żłobie, * co za wielka miłość w Tobie! * Czyliż nie są wielkie dziwy: * w ciele ludzkim Bóg prawdziwy * przyszedł na zbawienie człowieka?

3. Niech Ci Jezu, będą dzięki za Twe Narodzenie, * bo przez nie zacząłeś nasze sprawować zbawienie. * Miłość, która to sprawiła, * iż Cię do nas sprowadziła, * niech swą iskrą nas zapali, * abyśmy Cię miłowali * teraz i bez końca w wieczności.

34. Anieli w niebie śpiewają

1. Anieli w niebie śpiewają, * Bogu cześć, chwałę oddają; * wesele opowiadają, * wszemu światu znać dawają. * Kolęda.

2. Narodził się nam Zbawiciel, * wszego świata Odkupiciel. * Już Izajasz prorokował, * że się z Panny narodzić miał. * Kolęda.

3. Otóż się nam już narodził, * by świat z grzechów wyswobodził. * Anioł pasterzom objawił, * że się na świat Jezus zjawił. * Kolęda.

4. W Betlejem, żydowskim mieście, * tam się do Niego pośpieszcie; * leży w żłobie łzy roniący * Zbawiciel nasz wszechmogący. * Kolęda.

5. Wdzięczna to nowina była, * Panna Syna porodziła. * Śpiewajmyż Mu nowe pienie * za to Jego narodzenie. * Kolęda.

6. Cześć, chwała na wysokości, * pokój ludziom na niskości; * niech Bóg pochwalony będzie * w niebie, na ziemi i wszędzie. * Kolęda.

35. Anioł Pański, otoczony światłością

1. Anioł Pański, otoczony światłością dokoła, * objawia się dziś pastuszkom i tak do nich woła:

Refren: Wraz, wraz, pasterze, grajcie wdzięcznie na lirze. * Do Betlejem śpieszcie, Dzieciątko ucieszcie, ucieszcie.

2. Narodził się wam Zbawiciel z dawna pożądany, * który skruszy moc czartowską i piekła kajdany. Ref.

3. Ten jest Synem Najwyższego, równy Ojcu w Bóstwie, * dziś dla waszego zbawienia rodzi się w ubóstwie. Ref.

4. On wam jeszcze w tym żywocie da łaski obfite, * a po śmierci w chwale swojej szczęście nieprzeżyte. Ref.

36. Anioł pasterzom mówił

1. Anioł pasterzom mówił: * „Chrystus się wam narodził * w Betlejem, nie bardzo sławnym mieście, * narodził się w ubóstwie * Pan wszego stworzenia”.

2. Chcąc się dowiedzieć tego * poselstwa wesołego, * bieżeli do Betlejem skwapliwie, * znaleźli Dziecię w żłobie, * Maryję z Józefem.

3. Taki Pan chwały wielkiej * uniżył się Wysoki; * pałacu kosztownego żadnego * nie miał zbudowanego, * Pan wszego stworzenia!

4. O, dziwne narodzenie, * nigdy nie wysłowione: * poczęła Panna Syna w czystości, * porodziła w całości * panieństwa swojego.

5. Już się ono spełniło, * co pod figurą było: * Arona różdżka ona zielona * stała się nam kwitnąca * i owoc rodząca.

6. Słuchajcież Boga Ojca, * jako wam Go zaleca: * ten Ci jest Syn najmilszy, jedyny, * w raju wam obiecany, * Tego wy słuchajcie.

7. Bogu bądź cześć i chwała, * która by nie ustała, * jak Ojcu, tak i Jego Synowi * i Świętemu Duchowi, * w Trójcy jedynemu.

37. Bóg się rodzi, moc truchleje

1. Bóg się rodzi, moc truchleje, * Pan niebiosów obnażony! * Ogień krzepnie, blask ciemnieje, * ma granice nieskończony! * Wzgardzony, okryty chwałą! * Śmiertelny, Król nad wiekami!

Refren: A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.

2. Cóż masz, niebo, nad ziemiany? * Bóg porzucił szczęście twoje. * Wszedł między lud ukochany, * dzieląc z nim trudy i znoje. * Niemało cierpiał, niemało, * żeśmy byli winni sami. Ref.

3. W nędznej szopie urodzony, * żłób Mu za kolebkę dano. * Cóż jest, czym był otoczony? * Bydło, pasterze i siano. * Ubodzy! Was to spotkało, * witać Go przed bogaczami. Ref.

4. Potem i króle widziani * cisną się między prostotą, * niosąc dary Panu w dani: * mirrę, kadzidło i złoto. * Bóstwo to razem zmieszało * z wieśniaczymi ofiarami. Ref.

5. Podnieś rękę, Boże Dziecię, * błogosław ojczyznę miłą! * W dobrych radach, w dobrym bycie * wspieraj jej siłę swą siłą, * dom nasz i majętność całą * i wszystkie wioski z miastami. Ref.

38. Bóg się z Panny narodził

1. Bóg się z Panny narodził, * by ludzi oswobodził.

Refren: Tego dnia wesołego, narodzenia Bożego, * weselmy się, radujmy się, Bogu cześć dajmy.

2. Rozkwitła się lilija, * nieskażona Maryja. Ref.

3. Porodziła nam Syna: * o, wesoła nowina! Ref.

4. Aniołowie śpiewają, * Bogu chwałę oddają. Ref.

5. Pasterze w nocnej dobie * witają Go we żłobie. Ref.

6. Trzej Królowie z darami * śpieszą i z pokłonami. Ref.

7. O ludu chrześcijański, * śpiewaj chwałę w dzień Pański. Ref.

39. Chryste, zbawienie ludzkości

1. Chryste, zbawienie ludzkości * i Synu Ojca jedyny, * Ciebie On zrodził przedziwnie * przed wszelkich bytów początkiem.

2. Tyś chwały Jego odblaskiem * i wieczną świata nadzieją, * usłysz więc nasze wołanie * ze wszystkich ziemi zakątków!

3. Wspomnij, że niegdyś przyjąłeś * śmiertelną postać człowieka, * rodząc się z łona czystego * Niepokalanej Dziewicy.

4. Dzień, który do nas powraca * przez roku stałe nawroty, * świadczy, że z Ojca stolicy * przyszedłeś, aby nas zbawić.

5. Niebo i lądy z morzami, * i to, co w nich się znajduje, * Ojca wysławia z radością, * gdyż On Cię posłał na ziemię.

6. Także i my, których, Panie, * swej krwi obmyłeś strumieniem, * nowym Cię hymnem wielbimy * w rocznicę Twoich narodzin.

7. Jezu zrodzony z Maryi, * niech Tobie z Ojcem i Duchem * chwałę i cześć bezgraniczną * oddaje wszelkie stworzenie. Amen.

40. Cicha noc, święta noc

1. Cicha noc, święta noc! * Pokój niesie ludziom wszem, * a u żłóbka Matka Święta * czuwa sama uśmiechnięta * nad Dzieciątka snem, * nad Dzieciątka snem.

2. Cicha noc, święta noc, * pastuszkowie od swych trzód * biegną wielce zadziwieni * za anielskich głosem pieni, * gdzie się spełnił cud, * gdzie się spełnił cud.

3. Cicha noc, święta noc, * narodzony Boży Syn, * Pan Wielkiego Majestatu * niesie dziś całemu światu * odkupienie win, * odkupienie win.

41. Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje

1. Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje, * i jako słońce niebo jaśnieje?

Refren: Chrystus, Chrystus nam się narodził, * aby nas od piekła oswobodził.

2. Dlaczego dzisiaj, Boży aniele, * ogłaszasz ludziom wielkie wesele? Ref.

3. Czemuż pasterze do szopy śpieszą * i podarunki ze sobą niosą? Ref.

4. Dlaczego gwiazda nad podziw świeci * i przed Królami tak szybko leci? Ref.

42. Do Betlejemu pełni radości

1. Do Betlejemu pełni radości * śpieszmy powitać Jezusa małego; * który dziś dla nas cudem miłości * zstąpił na ziemię z nieba wysokiego.

2. Śpieszmy więc, śpieszmy, On na nas woła. * On na to przyszedł, ażeby nas zbawił. * Otoczmy żłóbek Jego dokoła, * aby nas rączką swą pobłogosławił.

3. Niechaj z serc naszych znikną ciemności, * otwórzmy do serc Jezusowi wrota; * niech w nich to Boskie Dziecię zagości * i do wiecznego poświęci żywota.

4. Witaj nam, witaj, Panie nasz drogi! * My Ci składamy cześć i hołd pod nogi. * Daj nam, abyśmy tu łask doznali, * z Tobą na wieki w niebie królowali.

43. Do szopy, hej, pasterze

1. Do szopy, hej, pasterze, do szopy, bo tam cud. * Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród.

Refren: Śpiewajcie, aniołowie, pasterze grajcie Mu, * kłaniajcie się królowie, nie budźcie Go ze snu.

2. Padnijmy na kolana, to Dziecię to nasz Bóg. * Witajmy swego Pana, wdzięczności złóżmy dług. Ref.

3. O Boże niepojęty, kto pojmie miłość Twą? * Na sianie wśród bydlęty masz tron i służbę swą. Ref.

4. On Ojcu równy w Bóstwie opuszcza niebo swe, * a rodzi się w ubóstwie i cierpi wszystko złe. Ref.

44. Dzieciątko się narodziło

1. Dzieciątko się narodziło, * wszystek świat uweseliło.

Refren: Wesoła nowina, * powiła nam Syna, * Maryja!

2. Wzięło na się człowieczeństwo, * co pokryło Jego Bóstwo. Ref.

3. Trzej Królowie przyjechali, * dary trojakie Mu dali. Ref.

4. Przynieśli Mu dary, oto: * mirrę, kadzidło i złoto. Ref.

5. Na to Boże narodzenie, * wesel się, wszystko stworzenie. Ref.

6. Świętą Trójcę wysławiajmy, * Bogu cześć i chwałę dajmy. Ref.

45. Dzień to jest dziś wesela

1. Dzień to jest dziś wesela królewskiej rodziny. * Król się ludziom narodził z Maryi bez winy. * Dziecię dziwnej cudności, wdzięczne, pełne słodkości, * w człowieczej istności, * które nieocenione, ani też wysłowione, * w Boskiej wszechmocności.

2. Anioł w nocy pasterzom, którzy trzody strzegli, * o tym Królu powiadał, by do stajni biegli: * „W stajni leży to Dziecię, tam je w żłobie znajdziecie, * powite w pieluszki; * Ten aniołom panuje, wszystkim ludziom króluje; * śliczny, choć malutki”.

3. Chryste, któryś nas stworzył Boskimi sprawami, * dla nas chciał się narodzić i zamieszkać z nami, * spraw w nas serce nabożne, odpuść złości niezbożne, * nie chciej zatracenia. * Odkupionych z miłości prowadź do swych radości, * naszego zbawienia.

46. Dzisiaj chór aniołów

1. Dzisiaj chór aniołów głosi nowinę, * że nam niebo daje Szczęście jedyne. * Cudne te anielskie pienia * budzą cały świat z uśpienia, * aby śpieszył witać * Boga Dziecinę.

2. Pastuszkowie wtedy w polu drzemali * i na głos aniołów wnet się zerwali. * Pełni szczęścia i wesela * poszli witać Zbawiciela, * swoje czyste serca * Panu oddali.

47. Dzisiaj w Betlejem

1. Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina, * że Panna czysta, że Panna czysta porodziła Syna.

Refren: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, * anieli grają, króle witają, * pasterze śpiewają, bydlęta klękają, * cuda, cuda ogłaszają.

2. Maryja Panna, Maryja Panna Dzieciątko piastuje * i Józef Święty, i Józef Święty Ono pielęgnuje. Ref.

3. Choć w stajeneczce, choć w stajeneczce Panna Syna rodzi, * przecież On wkrótce, przecież On wkrótce ludzi oswobodzi. Ref.

4. I Trzej Królowie, i Trzej Królowie od wschodu przybyli * i dary Panu, i dary Panu kosztowne złożyli. Ref.

5. Pójdźmy też i my, pójdźmy też i my przywitać Jezusa, * Króla nad króle, Króla nad króle uwielbić Chrystusa. Ref.

6. Bądźże pochwalon, bądźże pochwalon dziś, nasz wieczny Panie, * któryś złożony, któryś złożony na zielonym sianie. Ref.

7. Bądź pozdrowiony, bądź pozdrowiony, Boże nieskończony, * sławimy Ciebie, sławimy Ciebie, Boże niezmierzony. Ref.

48. Gdy się Chrystus rodzi

1. Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi, * ciemna noc w jasności promienistej brodzi. * Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują:

Refren: „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.

2. Mówią do pasterzy, którzy trzód swych strzegli, * aby do Betlejem czym prędzej pobiegli, * bo się narodził Zbawiciel, * wszego świata Odkupiciel. Ref.

3. „O niebieskie Duchy i posłowie nieba, * powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba; * bo my nic nie pojmujemy, * ledwo od strachu żyjemy”. Ref.

4. „Idźcież do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone, * w pieluszki powite, w żłobie położone; * oddajcie Mu pokłon boski, * On osłodzi wasze troski”. Ref.

5. A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieli, * zaraz do Betlejem śpieszno pobieżeli * i zupełnie tak zastali, * jak anieli im zeznali. Ref.

6. A stanąwszy w miejscu pełni zadumienia, * iż się Bóg tak zniżył do swego stworzenia, * padli przed Nim na kolana * i uczcili swego Pana. Ref.

7. Wreszcie kiedy pokłon Panu już oddali, * z wielką wesołością do swych trzód wracali, * że się stali być godnymi * Boga widzieć na tej ziemi. Ref.

49. Jezusa narodzonego wszyscy witajmy

1. Jezusa narodzonego wszyscy witajmy; * Jemu po kolędzie dary wzajem oddajmy.

Refren: Oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, * skłaniajmy swe czoło Panu naszemu.

2. Oddajmy za złoto wiarę, czyniąc wyznanie, * że to Bóg i człowiek prawy leży na sianie. Ref.

3. Oddajmy też za kadzidło Panu nadzieję, * że Go będziem widzieć w niebie, mówiąc to śmiele. Ref.

4. Oddajmy za mirrę miłość na dowód tego, * że Go nad wszystko kochamy, z serca całego. Ref.

5. Przyjmij, Jezu, na kolędę te nasze dary, * przyjmij serca, dusze nasze za swe ofiary.

Refren: Byśmy kiedyś w niebie posiąść mogli Ciebie, * posiąść mogli Ciebie na wieki wieków.

50. Mizerna cicha, stajenka licha

1. Mizerna cicha, stajenka licha, * pełna niebieskiej chwały; * = oto leżący, przed nami śpiący * w promieniach Jezus mały.

2. Nad Nim anieli w locie stanęli * i pochyleni klęczą, * = z włosy złotymi, skrzydły białymi, * pod malowaną tęczą.

3. Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie, * cały świat orzeźwiony; * = Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, * Bóg-Człowiek tu wcielony!

4. I oto, mnodzy ludzie ubodzy * radzi oglądać Pana. * = Pełni natchnienia, pewni zbawienia, * upadli na kolana.

5. Długo czekali, długo wzdychali, * aż niebo rozgorzało; * = piekło zawarte, niebo otwarte, * Słowo się Ciałem stało.

6. Hej, ludzie prości, Bóg z nami gości, * skończony czas niedoli! * = On daje siebie, chwała na niebie, * mir ludziom dobrej woli.

51. Na Boże narodzenie

1. Na Boże narodzenie * aniołów ucieszenie, * gdy z weselem śpiewają, * Bogu cześć, chwałę dają.

Refren: Panna Syna powiła, * Chrystusa porodziła, Panną będąc jak była.

2. Pasterzom to wesele * przyniósł anioł, że w ciele * Bóg się ludziom narodził, * z grzechu ich oswobodził. Ref.

3. Trzej Królowie przybyli, * darami Go uczcili, * jako Pana swojego, * Zbawcę rodu ludzkiego. Ref.

4. Gwiazda się pojawiła, * co królów prowadziła. * Prowadząc, im świeciła, * gdzie Panna z Synem była. Ref.

5. Z Bożego narodzenia * wznawiajmy dziękczynienia, * nieustannie śpiewając, * Bogu cześć, chwałę dając. Ref.

52. Narodził się nam Zbawiciel

1. Narodził się nam Zbawiciel, * Jezus Chrystus Odkupiciel, * w Betlejem, żydowskim mieście, * z Panny Maryi czystej.

2. Maryja, Panienka czysta, * porodziła Jezu Chrysta; * Tegoż w pieluszki powiła * a do żłobu włożyła.

3. Gdy pasterze w nocy paśli, * stanął przy nich anioł jasny. * Widząc taką jasność Boską, * bali się trwogą wielką.

4. Rzekł im anioł: „Nie bójcie się, * ale się z tego weselcie! * Narodził się Zbawiciel wam, * który nazwan Chrystus Pan”.

5. Tedy anieli śpiewali, * a wielkim głosem wołali: * „Chwała Bogu z takiej łaski * w niebie na wysokości!”.

6. Chwała, chwała, Chryste, Tobie * z Ojcem, z Duchem Świętym w niebie, * żeś się dla nas tak uniżył, * a lud swój wyswobodził.

53. Niechaj będzie głośno wszędzie

1. Niechaj będzie głośno wszędzie, z narodzenia Pana, * niech stworzenie wyda pienie, witając Hetmana. * Witaj, Jezu Zbawicielu, * witaj, nasz Odkupicielu, * witaj, witaj, nasz Królu.

2. Niech brzmią głosy pod niebiosy, niech muzyka płynie; * z aniołami, mieszkańcami w niebieskiej krainie. * Witaj, z Panny narodzony, * witaj, w żłobie położony, * witaj, witaj, nasz Zbawco!

3. Kto więc zdoła, niech wesoła brzmi z ust jego chwała * Jezusowi Chrystusowi, a niech będzie stała! * I Maryi wsze stworzenie * niech zanuci głośne pienie: * witaj, witaj, Maryjo!

54. Niepojęte dary dla nas daje

1. Niepojęte dary dla nas daje * dzisiaj z nieba Ojciec łaskawy, * gdy się wieczne Słowo Ciałem staje, * mocą swojej cudownej sprawy. * Nędze świata precz odmiata, * a płaczliwe jęczenia * w dźwięków głosy pod niebiosy * i w wesele zamienia; * skąd dziś wszyscy weseli * wyśpiewują anieli:

Refren: „Niechaj chwała Bogu będzie w niebie, * a na ziemi pokój ludowi!”.

2. Patriarchów świętych upragnione * spełniły się oczekiwania, * kiedy Słowo z Panny narodzone * dopełniło wszystkich żądania. * Gwiazda nowa Jakubowa * wypuściła promienie, * ciemne błędy gasząc wszędy, * światła czyni zjawienie. * Skąd dziś każdy z anioły * wyśpiewuje wesoły: Ref.

3. Już prorockich przepowiedzeń skutki * odmieniły świat cały mile. * Oddalając uprzykrzone smutki, * przywróciły wesołe chwile. * Wszędy echo brzmi z pociechą, * że z daru Zbawiciela * upew-nienie o zbawienie * dopełniło wesela. * Więc z niebieskimi szyki * wydajmy dziś okrzyki: Ref.

4. Niebo dzisiaj z ziemią połączone, * wyśpiewuje wdzięczności pienie. * Dzięki Bogu czyni nieskończone * za zjawione ludziom Zbawienie. * Radość nasza z Mesyjasza * i wszystkiemu stworzeniu, * że Pan chwały śmierci strzały * skruszył w swym narodzeniu. * Brzmijże, świecie, wesoło, * wydaj rozgłos wokoło: Ref.

5. Aby człowiek Bogiem był nazwany, * Jego postać Bóstwo przybrało. * By nie brząkał niewoli kajdany, * Słowo Ojca Ciałem się stało. * Sługa z Pana, ach, odmiana! * Niesłychane przykłady, * by z wdzięczności dla miłości * człowiek w Boga szedł ślady. * Więc niech pienia odgłosy * idą aż pod niebiosy: Ref.

55. O Gwiazdo Betlejemska

1. O Gwiazdo Betlejemska, zaświeć na niebie mym! * Tak szukam cię wśród nocy, tęsknię za światłem twym. * Zaprowadź do stajenki, leży tam Boży Syn, * Bóg Człowiek z Panny Świętej, dany na okup win.

2. O nie masz Go już w szopce, nie masz Go w żłóbku tam! * Więc gdzie pójdziemy Chryste? Gdzie się ukryłeś nam? * Pójdziemy przed ołtarze wzniecić miłości żar * i hołd Ci niski oddać: to jest nasz wszystek dar.

3. Ja nie wiem, o mój Panie, któryś miał w żłobie tron, * czy dusza moja biedna milsza Ci jest, niż on. * Ulituj się nade mną, błagać Cię kornie śmiem, * gdyś stajnią nie pogardził, nie gardź i sercem mym.

56. O Jezu, nasz Zbawicielu

1. O Jezu, nasz Zbawicielu, * jedyny Odkupicielu, * przed wieki z Ojca zrodzony, * z Matki w czasie narodzony!

2. Śliczna Ojcowska jasności, * nadziejo ludzkiej słabości! * Skłoń uszy Twe litościwe * na prośby nasze troskliwe.

3. Wspomnij, Zbawicielu, sobie, * żeś naszej ludzkiej osobie * równe ciało wziął z Rodzicy, * Niepokalanej Dziewicy.

4. To dzień Twego narodzenia * do wszego mówi stworzenia, * żeś sam z tronu Ojcowskiego * przyszedł dla zbawienia mego.

5. Przeto dziś niebo wykrzyka, * wesołość z morza wynika, * ziemia z niezmierną radością * cieszy się Twą obecnością.

6. My też, przez Cię odkupieni * i Krwią Twoją oczyszczeni, * pamiątkę dziś w nowym pieniu, * czynim Twemu narodzeniu.

7. Bądź, Jezu, wiecznie chwalony, * z Panny czystej narodzony. * Wieczna chwała Ojcu Twemu * i z Nim Duchowi Świętemu.

57. Od bram dalekich

1. Od bram dalekich wschodu słońca * aż po granice kręgu ziemi, * sławimy dziś Chrystusa Króla * z Maryi dla nas zrodzonego.

2. Potężny Stwórca wszystkich rzeczy * doczesną przyjął postać sługi, * by w ludzkim ciele zbawić ludzi * i nie zatracić swoich stworzeń.

3. W nietknięte łono Świętej Panny * zstąpiła z nieba pełnia łaski, * a Ona odtąd dźwiga w sobie * nieznaną jeszcze tajemnicę.

4. Dziewicze Serce już się stało * świątynią Boga Najwyższego, * i Ta, co męża nie zaznała, * poczęła słowem przyzwolenia.

5. Narodził się zapowiedziany * przez archanioła zwiastowanie * i Jego poznał Jan zamknięty * w żywocie matki swej, Elżbiety.

6. Na sianie Bóg się dał położyć * nie gardząc nędznym stajni żłobem, * i Ten, co żywi rzesze ptaków, * drobiną mleka był karmiony.

7. Weselą się anielskie chóry, * śpiewając Bogu hymn radości; * pasterzom się ukazał Pasterz, * którego mocą świat istnieje.

8. Wielbimy Ciebie, Panie Jezu, * zrodzony przez Dziewicę czystą, * niech będzie Tobie razem z Ojcem * i Duchem Świętym wieczna chwała. Amen.

58. Pan z nieba

1. Pan z nieba i z łona Ojca przychodzi, * oto się z Maryi dziś Jezus rodzi; * łaski przynosi temu, kto prosi, * odpuszcza grzechy, daje pociechy. * O Panie nasz święty, cud niepojęty!

2. Przystąpmy do Tego z swymi prośbami, * którego oczęta spłynęły łzami. * Niech łaska, Boże, Twoja wspomoże, * zlituj się, Panie, oddal karanie * od nas grzesznych ludzi, gdy trąba zbudzi!

3. Pamiętaj na dobroć. Co się to stało, * żeś przyjął z Maryi, Bóg, ludzkie ciało? * Panna nosiła, Panna powiła, * prości pasterze czcili Cię szczerze, * monarchy witali, gdy Cię poznali.

4. O Panie, Tyś z Ojca, Tyś światło z Boga! * Ubogiś i Twoja Matka uboga. * Te czynią kroki Boskie wyroki, * aby stworzony człowiek korony * dostąpił przez Ciebie i mieszkał w niebie.

59. Pasterze mili, coście widzieli

1. Pasterze mili, coście widzieli? * Widzieliśmy maleńkiego Jezusa narodzonego, * Syna Bożego, Syna Bożego.

2. Co za pałac miał, * gdzie gospodą stał? * Szopa bydłu przyzwoita * i to jeszcze źle pokryta, * pałacem była, pałacem była.

3. Jakie łóżeczko * miał Paniąteczko? * Marmur twardy, żłób kamienny, * na tym depozyt zbawienny * spoczywał łożu, spoczywał łożu.

4. Co za obicie * miało to Dziecię? * Wisząc spod strzech pajęczyna * Boga oraz Matki Syna * obiciem była, obiciem była.

5. W jakiej odzieży * Pan nieba leży? * Za purpurę, perły drogie * ustroiła go w ubogie * pieluszki nędza, pieluszki nędza.

6. Jakieście dary * dali, ofiary? * Sercaśmy własne oddali, * a odchodząc poklękali, * czołem Mu bili, czołem Mu bili.

60. Pójdźmy wszyscy do stajenki

1. Pójdźmy wszyscy do stajenki, * do Jezusa i Panienki! * = Powitajmy Maleńkiego * i Maryję Matkę Jego.

2. Witaj, Jezu ukochany, * od patriarchów czekany, * = od proroków ogłoszony, * od narodów upragniony.

3. Witaj, Dzieciąteczko w żłobie, * wyznajemy Boga w Tobie. * = Coś się narodził tej nocy, * byś nas wyrwał z czarta mocy.

4. Witaj, Jezu nam zjawiony; * witaj, dwakroć narodzony, * = raz z Ojca przed wieków wiekiem, * a teraz z Matki człowiekiem.

5. Któż to słyszał takie dziwy? * Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, * = Ty łączysz w Boskiej Osobie * dwie natury różne sobie.

6. O szczęśliwi pastuszkowie, * któż radość waszą wypowie! * = Czego ojcowie żądali, * wyście pierwsi oglądali.

7. O Jezu, nasze kochanie, * czemu nad niebios mieszkanie * = przekładasz nędzę, ubóstwo * i wyniszczasz swoje Bóstwo?

8. Miłości to Twojej dzieło * z miłości początek wzięło. * = Byś nas zrównał z aniołami, * poniżasz się między nami.

9. Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię, * niech Cię kochamy nad życie; * = niech miłością odwdzięczamy * Miłość, której doznawamy.

10. Święta Panno, Twa przyczyna * niech nam wyjedna u Syna, * = by to Jego narodzenie * zapewniło nam zbawienie.

61. Przybądźcie tu z wiarą

1. Przybądźcie tu z wiarą i radością wielką, * przybądźcie, przybądźcie do Betlejem. * Oto Dzieciątko z Bożą Rodzicielką!

Refren: Pokłońmy się Królowi, * Królowi anielskiemu, * dziś nam narodzonemu, * pokłońmy się.

2. Pasterze przybiegli, zostawiwszy trzody, * pokornie przed żłóbkiem stanęli wraz. * Śpieszmy za nimi, pośpieszcie, narody! Ref.

3. Blask wiecznej światłości Ojca przedwiecznego, * w maleńkim Dzieciątku jawi się nam. * Boga uczcijmy w żłobie złożonego! Ref.

4. Bóg dla nas leżący na ubogim sianie * tak słodko przemawia do naszych serc. * Widząc tę miłość, któż zimnym zostanie? Ref.

62. Przybieżeli do Betlejem pasterze

1. Przybieżeli do Betlejem pasterze, * grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.

Refren: Chwała na wysokości, chwała na wysokości, * a pokój na ziemi!

2. Oddawali swe ukłony w pokorze * Tobie z serca ochotnego, o Boże! Ref.

3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, * których oni nie słyszeli, jak żywi. Ref.

4. I anieli gromadami pilnują, * Panna czysta wraz z Józefem piastują. Ref.

5. Poznali Go Mesyjaszem być prawym, * narodzonym dzisiaj Panem łaskawym. Ref.

6. My Go także Bogiem, Zbawcą już znamy * i z całego serca wszyscy kochamy. Ref.

63. Przystąpmy do szopy

1. Przystąpmy do szopy, uściskajmy stopy Jezusa maleńkiego, * który swoje Bóstwo wydał na ubóstwo dla zbawienia naszego. * Zawitaj, Zbawco narodzony z przeczystej Panienki, * gdzie berło, gdzie Twoje korony, * gdzie berło, gdzie Twoje korony, * Jezu malusieńki.

2. Ten, co wszechświat dzierży, w żłobie dzisiaj leży, ludzkiej pomocy czeka. * Jezus, Bóg wcielony, w żłobie wyniszczony dla zbawienia człowieka. * O Boże, bądźże pochwalony za Twe narodzenie! * Racz zbawić ludzki ród zgubiony, * racz zbawić ludzki ród zgubiony, * daj duszy zbawienie.

64. Raduj się, ziemio!

1. Raduj się, ziemio! Gość z nieba przychodzi, * co Boga z ludem, lud z Bogiem pogodzi: * synów Adama z czartowskiej niewoli * wyrwie, wyzwoli.

2. Raduj się, ziemio! Śpiewaj z aniołami, * wychwalaj Boga, ciesz się z niebianami: * już nie podnóżkiem jesteś Najwyższego, * lecz tronem Jego.

3. Raduj się, ziemio! Oto światło wschodzi, * które każdego, co na świat przychodzi, * blaskiem oświeca, a wnet znikną wszędy * ciemność i błędy.

4. Raduj się, ziemio! Masz Króla u siebie, * Pana, co włada na ziemi i w niebie: * Królestwo Jego końca mieć nie będzie, * gdy tron posiądzie.

5. Raduj się, ziemio! Witaj Tego Pana * i ludy wszystkie zegnijcie kolana: * bo wam przynosi przez swe narodzenie * wieczne zbawienie.

65. Rozkwitnęła się lilija

1. Rozkwitnęła się lilija, * a ta jest Panna Maryja! * Zrodziła nam Syna, * wesoła dla wszystkich nowina!

2. Złożyła Go na sianeczku, * w lichej stajence w żłóbeczku. * Pokłon Mu oddała, * jak Boga swojego witała.

3. O Święta Bogarodzico, * o Przenajświętsza Dziewico! * Tyś różdżka z Jessego, * dałaś kwiat zapachu wdzięcznego.

4. Niezmazanaś grzechu plamą, * stałaś się niebieską bramą, * przez którą Bóg wchodzi, * gdy się nam na ten świat dziś rodzi.

66. Serca ludzkie się radują

1. Serca ludzkie się radują, * biją szczęściem jak te dzwony. * Przyszedł na świat Bóg Zbawiciel, * Pan nasz z niebios, objawiony.

Refren: Zaśpiewajmy wszyscy razem * Jezusowi w stajeneczce, * zaśpiewajmy jak najpiękniej naszej Świętej Panieneczce.

2. Słowo Boże się spełniło, * świat od grzechów odkupiony. * Przyszedł na świat Bóg Zbawiciel, * Pan nasz z niebios, objawiony. Ref.

67. Słysz! Już herold śpieszy nieść

1. Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść! * Król Narodów, Boży Syn pokój niesie, zmazę win. * Radość i wesołe pienie niech ogarnie dziś stworzenie, * aniołowie głoszą wszem: „Chrystus zrodzon w Betlejem!”. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!

2. Niebios Król, ten wieczny Pan idzie do nas dać się sam, * odkupieńczą niesie moc, która zgładzi grzechu noc. * Ten, co matkę ma Dziewicę, Pannę Tę, Bogurodzicę. * Zbawić: to jest Jego cel; Jezus nasz, Emmanuel. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!

3. Przyjdź, Pokoju Książę, przyjdź! Do serc naszych prędko wnijdź. * Zechciej w duszach pośród nas być po ostateczny czas. * Bądź nam słodkim ukojeniem w ciężkich chwilach odetchnieniem. * I podporą w smutne dnie, przewodnikiem w śmierci śnie. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!

4. Witaj nam, o Królu cny, niesiesz z sobą nowe dni! * Tyś jest Światłość, Prawdy moc, Ty rozświecisz grzechu noc. * Tyś zesłany na zbawienie, błędów ludzkich odkupienie, * Tyś jest Panem, Zbawco nasz, dnia nowego światło znasz! * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!

68. Tryumfy Króla Niebieskiego

1. Tryumfy Króla Niebieskiego * zstąpiły z nieba wysokiego. * Pobudziły pasterzów, * dobytku swego stróżów, * śpiewaniem, śpiewaniem, śpiewaniem.

2. Chwała bądź Bogu w wysokości, * a ludziom pokój na niskości. * Narodził się Zbawiciel, * dusz ludzkich Odkupiciel * na ziemi, na ziemi, na ziemi.

3. Zrodziła Maryja Dziewica, * wiecznego Boga bez rodzica, * by nas z piekła wybawił, * a w niebieskich postawił * pałacach, pałacach, pałacach.

4. Pasterze w podziwieniu stają, * tryumfu przyczynę badają, * co się nowego dzieje, * że tak światłość jaśnieje, * nie wiedząc, nie wiedząc, nie wiedząc.

5. Że to Bóg, gdy się dowiedzieli, * swej trzody w polu odbieżeli, * śpiesząc na przywitanie * do betlejemskiej stajni * Dzieciątka, Dzieciątka, Dzieciątka.

6. Niebieskim światłem oświeceni, * pokornie przed Nim uniżeni, * Bogiem Go być prawdziwym * z serca afektem żywym * wyznają, wyznają, wyznają.

7. I które mieli z sobą dary * Dzieciątku dają na ofiary: * „Przyjmij, o Narodzony, * nas i dar przyniesiony * z ochotą, z ochotą, z ochotą”.

8. A potem Maryi cześć dają, * za Matkę Boską Ją uznają. * Tak nas uczą przykładem, * jak iść mamy ich śladem * statecznie, statecznie, statecznie.

69. W żłobie leży

1. W żłobie leży, któż pobieży * kolędować Małemu, * Jezusowi Chrystusowi, * dziś nam narodzonemu? * Pastuszkowie, przybywajcie, * Jemu wdzięcznie przygrywajcie, * jako Panu naszemu.

2. My zaś sami z piosneczkami * za wami pośpieszymy. * A tak Tego Maleńkiego * niech wszyscy zobaczymy. * Jak ubogo narodzony, * płacze w stajni położony, * więc Go dziś ucieszymy.

3. Naprzód tedy niechaj wszędy * zabrzmi świat w wesołości, * że posłany nam jest dany * Emmanuel w niskości. * Jego tedy przywitajmy, * z aniołami zaśpiewajmy: * „Chwała na wysokości”.

4. Witaj, Panie, cóż się stanie, * że rozkosze niebieskie * opuściłeś, a zstąpiłeś * na te niskości ziemskie? * „Miłość moja to sprawiła, * by człowieka wywyższyła * pod nieba empirejskie”.

70. Wesołą nowinę, bracia słuchajcie

1. Wesołą nowinę, bracia słuchajcie, * niebieską Dziecinę ze mną witajcie.

Refren: Jak miła ta nowina! * Mów, gdzie jest ta Dziecina? * Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.

2. Bogu chwałę wznoszą na wysokości, * pokój ludziom głoszą duchy światłości. Ref.

3. Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, * pokłonem uczciła to Niemowlątko. Ref.

4. Którego zrodziła, Bogiem uznała, * i Panną, jak była Panną została. Ref.

5. Królowie na wschodzie już to poznali * i w judzkim narodzie szukać jechali. Ref.

6. Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła, * do szopy w Betlejem zaprowadziła. Ref.

7. Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego. * Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego!

Refren: Jak miła to nowina! * Już wiemy, gdzie Dziecina. * Wszyscy tam pobieżymy i ujrzymy.

71 Witaj, Jezu ukochany

1. Witaj, Jezu ukochany, * na zbawienie nasze dany! * Witaj, małe Dzieciąteczko, * witaj, śliczne Paniąteczko. * Witaj, Jezu, witaj, Jezu!

2. Witaj, z dawna pożądany, * od proroków obiecany! * Już się to wszystko spełniło, * co pod tajemnicą było, * wypełniło, wypełniło.

3. Witaj, drogi Zbawicielu, * Witaj, nasz Odkupicielu! * Wielka to pociecha nasza, * gdy widzimy Mesyjasza * prawdziwego, prawdziwego.

4. Ach dobroci niesłychana, * ach miłości niewidziana! * Cóż ja widzę, ach mój Boże, * żłób majestat, żłób Twe łoże. * Witaj, Jezu!, witaj, Jezu!

72. Witajmy Jezusa

1. Witajmy Jezusa nam narodzonego, * w ubogiej stajence, w żłobie złożonego; * który leży bez odzieży, * z zimna drżący Wszechmogący, * Bóg prawdziwy.

2. Niewinny Baranku, Boże Stwórco świata, * idziesz z nieba do nas, boś nasza zapłata. * Witaj, Panie i kochanie, * ludu Twego mizernego * Zbawicielu!

3. Pobłogosław, Jezu, nas, lud Twój ubogi, * ciesz, wspomagaj, ratuj, oddal gniew Twój srogi; * a my Ciebie tu i w niebie * niech wielbimy i chwalimy * na wiek wieków!

73. Wśród nocnej ciszy

1. Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi: * „Wstańcie pasterze, Bóg się wam rodzi. * Czym prędzej się wybierajcie, * do Betlejem pośpieszajcie * przywitać Pana”.

2. Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie * z wszystkimi znaki, danymi sobie. * Jako Bogu cześć Mu dali, * a witając zawołali * z wielkiej radości:

3. „Ach witaj, Zbawco z dawna żądany, * tyle tysięcy lat wyglądany! * Na Ciebie króle, prorocy * czekali, a Tyś tej nocy * nam się objawił”.

4. I my czekamy na Ciebie, Pana, * a skoro przyjdziesz na głos kapłana, * padniemy na twarz przed Tobą, * wierząc, żeś jest pod osłoną * chleba i wina.

74. Z narodzenia Pana

1. Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły. * Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły. * Radość ludzi wszędzie słynie. * Anioł budzi przy dolinie * pasterzy, co paśli pod borem woły.

2. Wypada wśród nocy ogień z obłoku. * Dumają pasterze w takim widoku. * Każdy pyta: „Co się dzieje? * Czy nie świta? Czy nie dnieje? * Skąd ta łuna bije, tak miła oku?”.

3. Ale gdy anielskie głosy słyszeli, * zaraz do Betlejem prosto bieżeli. * Tam witali w żłobie Pana, * poklękali na kolana * i oddali dary, co z sobą wzięli.

4. Odchodzą z Betlejem pełni wesela, * że już Bóg wysłuchał próśb Izraela, * gdy tej nocy to widzieli, * co prorocy widzieć chcieli, * w ciele ludzkim Boga i Zbawiciela.

5. I my z pastuszkami dziś się radujmy, * chwałę z aniołami wraz wyśpiewujmy, * bo ten Jezus, z nieba dany, * weźmie nas między niebiany, * tylko Go z całego serca miłujmy!

75. Z nieba wysokiego

1. Z nieba wysokiego Bóg zstąpił na ziemię, * ażeby do nieba wywiódł ludzkie plemię. * Bierze osobę Dzieciny, * opłakuje ludzkie winy, * Syn Boga jedyny.

2. Zniża swój majestat Król całego świata, * opuszcza tron nieba, a z ludźmi się brata. * Bóg niezmierny, w żłóbku mały, * zapomina Bóstwa, chwały, * by świat zbawił cały.

3. Mieści się we żłobie Nieograniczony, * w pieluszki spowity, na sianku złożony. * Choć Mu zimno, nie narzeka,* chętnie cierpi dla człowieka, * łez pokutnych czeka.

4. Pośpiesz więc, grzeszniku, Dziecina cię wzywa. * Łatwy masz do szopy przystęp, gdzie spoczywa. * Wszak nie grozi, ani łaje, * ale rączki ci podaje. * Odmień obyczaje!

5. Zbawienie jest twoje w ręku tej Dzieciny, * proś tylko ze łzami, odpuści ci winy. * Patrz, na rączkach ma powicie, * karać nie może, bo Dziecię, * tylko dawać życie.

76. Za radosne święta

1. Za radosne święta, narodzenia czas, * pieśń dziękczynną Bogu zaśpiewajmy wraz!

Refren: Oddajmy cześć Królowi, Panu chwał, Bogu zrodzonemu, co się ciałem stał!

2. Anioł rzekł pasterzom: „Rzućcie nocną straż. * W Betlejem ujrzycie Aniołeczka twarz”. Ref.

3. Kiedy tam przybiegli, Dziecię spało już, * strzegła Go Maryja, przy Niej Józef stróż. Ref.

4. Zamiast kolebeczki miało prosty żłób, * wół i osioł klęczał u Dzieciątka stóp. Ref.

5. Także i Trzech Królów promień gwiazdy wiódł, * by narodzin Boga uwielbili cud. Ref.

6. Tamten dał Mu złoto, ten kadzideł woń, * trzeci mirrę gorzką, chyląc przed Nim skroń. Ref.

7. Pójdźmy i my z nimi do stajenki tam, * a Ty, Boskie Dziecię, pobłogosław nam! Ref.

77. Zjawiło się nam dziś coś nowego

1. Zjawiło się nam dziś coś nowego, * pokój na ten świat przynoszącego, * który głosili i roznosili * anieli, anieli, anieli.

2. Chwała bądź Bogu na wysokości, * a ludziom pokój na tej niskości! * Dziwna nowina, zrodziła Syna * Maryja, Maryja, Maryja.

3. Pasterze zaraz prędko śpieszyli, * aż do Betlejem miasta przybyli. * Tam wraz witali, dary składali * Dzieciątku, Dzieciątku, Dzieciątku.

4. „Oto przynosim dary dla Ciebie, * nie gardź, lecz przyjmij wszystkich do siebie. * Odpuść nam winy, Synu jedyny * Maryi, Maryi, Maryi”.

78. Zstąpiłeś z gwiazd dalekich

1. Zstąpiłeś z gwiazd dalekich, * o Królu nieba, * pod nędznej szopki strzechy, * gdzie wiatr zawiewa.

Refren: Mój Maleńki, w żłóbku stajenki * w niedoli płaczesz, z zimna drżysz! * O Boże prawdziwy, * = jak bardzo kochasz Ty * tej ziemi niwy!

2. Od Ciebie coś bezmiarów * jest Stworzycielem, * bierzemy hojność darów, * dobrodziejstw wiele. Ref.

Ku czci Świętej Rodziny

79. O Józefie, coś szukał gospody

1. O Józefie, coś szukał gospody, * gdzie Zbawiciel narodzić się miał. * Tyś stajenkę zgotował na gody, * gdzie miłości cud wielki się stał. * Tyś najmilszym był stróżem stajenki, * gdzie niebiański zakwitnął nam Kwiat. * Tyś był stróżem Najświętszej Panienki i Dzieciątka, co przyszło na świat.

2. Hołd ci niesiem, ozdobo Kościoła, * opiekunem kolebki tyś był, * żeś pasterzy zgromadził wokoło, * z nimi w blaskach anielskich tam żył. * Z pasterzami śpiewajmy kolędy, * aby radość dla dusz ludzkich nieść. * Z aniołami roznieśmy je wszędy, * niechaj serca pokrzepi ta wieść.

80. Rodzino Święta, opieki Twej trzeba

1. Rodzino Święta, opieki Twej trzeba, * by domostw naszych strzegła łaska nieba. * Bogarodzico, potężna modłami, * zlituj się, zlituj, nad ziemi synami.

2. Józefie Święty, w Bożym, świętym gronie, * opieka twoja potrzebna, patronie, * dla rodzin ziemi, aby w zgodzie żyły, * by wierne Bogu, Kościołowi były.

81. Rodzino Święta, proszę

1. Rodzino Święta, proszę, * bądź w życiu mym przykładem, * niech za Twym idę śladem * z rodziną całą mą.

2. Ty spraw, byśmy w pokoju, * w jedności, zgodnie żyli, * od Ciebie się uczyli * pracować, modlić się.

3. Z pokorą niech tu znosim * swe krzyże, trudy, znoje, * niech nam cierpienia Twoje * głęboko w duszy tkwią.

Na zakończenie roku

82. Nowy rok bieży

1. Nowy rok bieży, w jasełkach leży: a kto, kto? * Dzieciątko małe, dajcie Mu chwałę na ziemi.

2. Leży Dzieciątko jako jagniątko, a gdzie, gdzie? * W Betlejem mieście, tam się pośpieszcie, znajdziecie.

3. Jak Go poznamy, gdy Go nie znamy, Jezusa? * Biednie uwity, nie w aksamity, ubogo.

4. Anieli grają, wdzięcznie śpiewają: A co, co? * Niech chwała będzie zawsze i wszędzie Dzieciątku.

5. Królowie jadą z wielką gromadą, a skąd, skąd? * Od wschodu słońca, szukają końca Zbawienia

83 Wszechwładny Stwórco świata

1. Wszechwładny Stwórco świata! * Ty masz w swej mocy czas; * Tyś nam oznaczył lata * i w nich prowadzisz nas. * A choć przyszłości chwile * nie znane nigdy nam, * ufamy Twojej sile, * boś zawsze jest ten sam.

2. Tyś nas w swej opatrzności * i dotąd, Boże miał; * Tyś nam wśród przeciwności * swą pomoc poznać dał. * A bacznie gdy śledzimy * koleje naszych dróg, * w pokorze rzec musimy: * łaskawy był nam Bóg.

3. Odwieczny, za te dary * o, któż by nie chciał Ci * wdzięczności nieść ofiary * przez wszystkie życia dni? * Kto nie miałby ufności, * rzucając w przyszłość wzrok, * że nas w swej opatrzności * chcesz mieć i przez ten rok.

4. Daj, Ojcze, Ducha swego * i wspieraj mocą swą, * by ustrzec nas od złego, * daj pełnić wolę Twą. * Niech głos Chrystusa wszędzie * oddala błędu mrok; * niech nam pociechą będzie * przez każdy życia rok.

5. Wszak Ty, nasz Ojcze w niebie, * najlepiej wszystko znasz; * wiesz w jakiej nam potrzebie * przychodzić w pomoc masz. * Nasz los Ci powierzamy * tak dziś, jak w każdy czas; * gdy życia dokonamy, * do chwały przyjmij nas.

Objawienie Pańskie

84. Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi

1. Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi, Trzej Królowie od wschodu, * tu z darami, ofiarami każdy swego narodu, * do Betlejem, gdzie złożony, z Panny Chrystus narodzony, * jadą z licznymi dwory.

2. Lubo w żłobie, jednak sobie Dziecię Boga szacują, * otworzywszy skarb, złożywszy wonność, mirrę darują; * a w najczystsze Panny ręce, Matki Bożej, swej Panience * wdzięczne dary złożyli.

3. Złoto Pana, a kapłana kadzidło oznaczało, * mirra znakiem, mękę smakiem w tych darach wyrażało: * co królowie gdy oddali, Pana w żłobie pożegnali, * z Matką Jego Maryją.

4. I my dary, z serc ofiary dajmy Panu z królami, * miłość w złocie, zapach w cnocie, mirrę gorzką i z nami: * prosząc Pana poznanego, Boga w żłobie złożonego, * by nas niebem darował.

85. Jakaż to gwiazda świeci na wschodzie

1. Jakaż to gwiazda świeci na wschodzie, * gwiazda nowego imienia? * Mędrcy wołają: „Ciesz się narodzie, * to gwiazda twego zbawienia”. * Biegną królowie za jej promieniem, * a za królami tłum ludu; * bo im ta gwiazda świeci zbawieniem, * bo im zwiastuje cud cudu.

2. Ten, co nam później miał być przykładem * w miłości i poświęceniu, * dziś niezgłębionych wyroków śladem * zrodzon w nędzy, poniżeniu. * W garstce barłogu skrył świętą głowę, * palmę światłości męczeństwa, * co światu życie miała dać nowe, * nad błędem odnieść zwycięstwa.

3. Panie, ta gwiazda, co mędrców wiodła * do Chrystusowej kołyski, * niech nas do Twego prowadzi źródła, * światowe przyćmi połyski. * Do ostatniego życia zaniku * Boskiego światła udziela, * byśmy tam zaszli po jej promyku, * do świętych stóp Zbawiciela.

86. Mędrcy świata, monarchowie

1. Mędrcy świata, monarchowie, * gdzie śpiesznie dążycie? * Powiedzcież nam, Trzej Królowie, * chcecie widzieć Dziecię? * Ono w żłobie nie ma tronu * i berła nie dzierży, * a proroctwo Jego zgonu * już się w świecie szerzy.

2. Mędrcy świata, złość okrutna * Dziecię prześladuje! * Wieść okropna, wieść to smutna, * Herod spisek knuje. * Nic monarchów nie odstrasza, * do Betlejem śpieszą, * gwiazda Zbawcę im ogłasza, * nadzieją się cieszą.

3. Przed Maryją stają społem, * niosą Panu dary. * Przed Jezusem biją czołem, * składają ofiary. * Trzykroć szczęśliwi królowie, * któż wam nie zazdrości? * Cóż my damy, kto nam powie, * pałając z miłości?

4. Tak, jak każą nam kapłani, * damy dar troisty: * modły, pracę niosąc w dani * i żar serca czysty. * To kadzidło, mirrę, złoto * niesiem, Jezu, szczerze. * Co dajemy Ci z ochotą, * od nas przyjm w ofierze!

87. O mili królowie

1. O mili królowie, skąd żeście tu przyszli? * O, z dalekich krain my za gwiazdą wyszli, * by zobaczyć maleńkiego, Jezusa narodzonego, * tu w stajence biednej, tu w stajence biednej.

2. Dary niesiem Jemu, by Mu dać z ochotą * mirrę i kadzidło, także i to złoto: * by Dziecina się cieszyła i nas pobłogosławiła, * tu w stajence biednej, tu w stajence biednej.

Chrzest Pański

88. Bądź pozdrowiony, o najsłodszy Panie

1. Bądź pozdrowiony, o najsłodszy Panie, * coś z ręki Jana przyjął chrzest w Jordanie. * Szczęśliwe wody, które godne były, * by Ciebie Jezu, w nurtach swych obmyły.

2. Baranku Boży, z jakiej to przyczyny * wśród grzesznych stajesz, chociaż żeś bez winy? * By pozostawić niedościgłe wzory * pokuty szczerej, męstwa i pokory.

3. Na Ciebie Ojciec zsyła Ducha swego * i tak przemawia z nieba otwartego: * „Tyś Syn mój miły, moje ukochanie, * w Tobie od wieków mam upodobanie!”.

4. Przez chrzest Twój święty i Twe uniżenie * daj nam uzyskać z grzechów oczyszczenie; * by Ojciec w niebie nam odpuścił winy * i nas, jak Ciebie, uznał za swe syny!

89. Gdy pasterze już odeszli

1. Gdy pasterze już odeszli do swych trzód na pola, * kiedy mędrcy powrócili po uczczeniu Króla, * Herod kazał zabić dzieci, giną niemowlęta, * uciec musi Józef, Dziecię i Maryja Święta.

2. W Nazarecie Jezus wzrastał w łasce i mądrości, * w posłuszeństwie swym Rodzicom, w szczęściu i miłości. * Sprawy Ojca nosił w sercu, pełnił Jego wolę, * tam przeżywał ludzką radość i ludzką niedolę.

3. Gdy się skończył czas ukrycia, odszedł z domu swego, * serce Matki idzie za Nim i bije dla Niego. * Nad Jordanem tłum grzeszników Jana o chrzest prosi, * Jezus wchodzi razem z nimi, dar łaski przynosi.

4. Gdy Pan przyjął chrzest od Jana, niebo się otwiera * i do wszystkich zgromadzonych głos Ojca dociera: * „To jest Syn mój ukochany, Jemu posłuch dajcie, * idźcie drogą, którą wskaże, w pełni Mu ufajcie”.

5. Duch namaszcza i posyła Syna Człowieczego, * by z niewoli wyprowadził człowieka grzesznego * i obdarzył pełnią życia z Bogiem oraz braćmi, * aby szczęścia zjednoczenia żaden grzech nie zaćmił.

6. Więc sławimy Boga w Trójcy, który się objawia * i przez dzieło odkupienia świat cały odnawia. * Pieśń śpiewają dziś zbawieni: „Bóg jest niepojęty. * Jemu chwała, uwielbienie, On po trzykroć Święty”.

Ofiarowanie Pańskie

90. Światło na oświecenie pogan

Antyfona: Światło na oświecenie pogan * i chwałę ludu Twego, Izraela.

1. Teraz, o Panie, pozwól odejść swemu słudze w pokoju * według słowa Twojego. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, * któreś przygotował wobec wszystkich narodów. Ant.

2. Chwała Ojcu i Synowi,* i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen. Ant.

91. Tron twój, Syjonie

1. Tron twój, Syjonie, przygotuj w ozdobie, * bo Chrystus idzie, Pan i Król, ku tobie. * Przyjmij Go wdzięcznie, przyjmij Matkę Jego, * Ona jest bramą raju niebieskiego.

2. Ona przynosi Króla wiecznej chwały, * nowej światłości, którego świat cały, * Niepokalaną Panną pozostała, * Syna Bożego na ten świat wydała.

3. A gdy w świątyni Panu Go stawiono, * wyrzekł Symeon, wziąwszy Go na łono: * „Oto Syn Boży, Pan śmierci, żywota, * Zbawiciel świata i do niebios wrota”.

4. Gdy się skończyły podług prawa brzmienia * Maryi Panny już dni oczyszczenia, * do Jeruzalem Dziecię przyniesiono, * aby Go Panu w świątyni stawiono.

5. Tam w swym ubóstwie synogarlic parę * dali za Niego Stwórcy na ofiarę, * jako w Zakonie Jego napisano, * by Mu je w darze wiernie oddawano.

92. Przystrój ołtarz twój, Syjonie!

1. Przystrój ołtarz twój, Syjonie! * Wprowadź Króla Chrystusa, * osadź Marię na swym tronie, * Matkę Boga, Jezusa, * Matkę Boga, Jezusa.

2. Dziś Maryja, Brama nieba, * niesie Króla Światłości, * przed jutrzenką wiedzie Syna, * Zbawcę, Boga miłości, * Zbawcę, Boga miłości.

3. A w świątyni starzec święty, * biorąc z rąk Jej Dziecinę, * Zbawiciela w Nim poznaje, * głosi dobrą nowinę, * głosi dobrą nowinę.

4. Teraz woła: sługę Twego * puszczaj, Panie, w pokoju, * gdym oglądał Boga mego * jeszcze w tym ziemskim boju, * jeszcze w tym ziemskim boju.

5. Oto Światło objawienia * stąd na wszystkie narody. * Oto chwała ludu Twego, * życia znak i nagrody, * życia znak i nagrody.

6. Dwa gołąbki składa Panna * za Jezusa w ofierze, * a stosując w sercu słowa, * Święte Dzieciątko bierze, Święte Dzieciątko bierze.

7. O Najczystsza z dziewic, Matko, * spraw to swymi modłami, * byśmy mieli pokój, łaskę * i opiekuj się nami, * i opiekuj się nami.

93. Witaj, Dziewico świetlana

1. Witaj, Dziewico świetlana, * w progi świątyni wchodząca! * Niesiesz na ręku swym Pana, * Światłość jaśniejszą od słońca.

2. Cieszy się święty Symeon, * że Zbawiciela ogląda, * może już odejść z nadzieją, * więcej niczego nie żąda.

3. I Anna też prorokini * ręce do nieba podnosi, * dzięki za wielki cud czyni, * za odkupienie ludzkości.

4. Wejdź w nasze progi, Maryjo, * Matko przejasna, gromniczna, * spraw, by nas Jezus tam przyjął, * gdzie rzesza świętych jest liczna!

5. Broń nas swą mocą od złego, * zasłoń, gdy grom na nas spada! * Niech nas Twe ręce ustrzegą, * gnaj od nas precz wilków stada!

6. Matko szlachetna jak świeca * z pszczelego trudu i znoju, * niech w nas Twa jasność roznieca, * radość Bożego pokoju!

7. Oby nam serca pałały * ufną nadzieją i wiarą, * że Bóg tak wielki, wspaniały * wszedł w życia naszego szarość.

Pastorałki

1D. A cóż z tą Dzieciną

1. A cóż z tą Dzieciną będziem czynili, * braciszkowie mili, że się nam kwili? * Zaśpiewajmy Mu wesoło * i obróćmy się z Nim wkoło, * hoc, hoc, hoc, hoc, hoc.

2. Ale drżysz od zimna mój Aniołeczku, * leżąc w tym kamiennym, zimnym żłóbeczku. * Więc z osiołkiem razem z wołem, * zagrzewać Cię będziem społem: * hu, hu, hu, hu, hu.

2D. Bracia, patrzcie jeno

1. Bracia, patrzcie jeno, jak niebo goreje! * Znać, że coś dziwnego w Betlejem się dzieje. * Rzućmy budy, warty stada, * niechaj nimi Pan Bóg włada, * a my do Betlejem.

2. Patrzcie, jak tam gwiazda światłem swoim miga, * pewnie do uczczenia Pana swego ściga. * Krokiem śmiałym i wesołym * śpieszmy i uderzmy czołem * przed Panem w Betlejem.

3. Wszakże powiedziałem, że cuda ujrzymy: * Dziecię, Boga świata, w żłobie zobaczymy. * Patrzcie, jak biednie okryte * w żłóbku Panię znakomite, * w szopie przy Betlejem.

4. Jak prorok powiedział: „Panna zrodzi Syna”, * dla ludu całego szczęśliwa nowina. * Nam zaś radość w tej tu chwili, * gdyśmy Pana zobaczyli * w szopie przy Betlejem.

5. Betlejem, miasteczko w Judzie, sławne będzie, * pamiętnym się stanie w tym kraju i wszędzie. * Ucieszmy się więc, ziomkowie, * Pana tegoż już uczniowie, * w szopie przy Betlejem.

6. Obchodząc pamiątkę odwiedzin pasterzy, * każdy czciciel Boga, co w Chrystusa wierzy, * niech się cieszy i raduje, * że Zbawcę swego znajduje * w szopie przy Betlejem.

3D. Chodźcie, pasterze

1. Chodźcie pasterze, z betlejemskich wzgórz, * Dziecię zobaczyć pośpieszcie się już! * Dziś się narodził, chce nas pogodzić, * Chrystus, Zbawiciel. Czy to słyszycie? * Nie bójcie się!

2. Chcemy zobaczyć, jak Bóg zrodził się, * co zapowiada nam niebiański śpiew? * Gdy Go znajdziemy, głosić pragniemy, * chwalić radośnie i coraz głośniej: * Alleluja!

3. Prawda – anioły śpiewają nam dziś, * pasterzom w Betlejem radosną wieść: * „Niech pokój będzie na ziemi wszędzie”, * miej w nas już, Panie upodobanie. * Bogu bądź cześć!

4D. Cieszmy się i pod niebiosy

1. Cieszmy się i pod niebiosy * wznośmy razem miłe głosy, * bo wesoła dziś nowina: * czysta Panna rodzi Syna.

Refren: Bijcie w kotły, w trąby grajcie, * a Jezusa przywitajcie, * na świat narodzonego

2. Złożyła Go na sianeczku, * między bydlęty w żłóbeczku: * aniołowie go witają, * chwałę z wysoka śpiewają. Ref.

3. Pastuszkowie na znak dany, * znalazłszy Pana nad pany, * z pociechą serca witają, * Bogiem Go swoim wyznają. Ref.

4. I my go też przywitajmy, * i wesoło zaśpiewajmy: * „witaj śliczne Niewiniątko, * zesłane z nieba Dzieciątko. Ref.

5. Tyś jest Synem Najwyższego, * Tyś Panem świata całego: * przez Twe święte narodzenie, * odpuść grzechy, daj zbawienie”. Ref.

5D. Cóż to za Dziecię słodko śpi

1. Cóż to za Dziecię słodko śpi na sianie, w twardym żłobie? * Aniołów pieśń dla Niego brzmi wśród pól w tej nocnej dobie. * To, to jest Chrystus Pan, co ludziom z nieba został dan. * Śpiesz, śpiesz Mu oddać cześć! * To Jezus, Syn Maryi.

2. Przynieście Jemu dary swe, królowie i wieśniacy! * Przez Niego Bóg zbawienie śle dzisiejszej dziwnej nocy. * Brzmij, brzmij ma pieśni chwał, * Bóg grzesznym ludziom Zbawcę dał! * Cud! Cud! Bo w żłobie śpi * Dzieciątko, Syn Maryi.

6D. Dziecina mała

1. Dziecina mała, Bóg Stwórca nieba! * A kędyż nam Go szukać potrzeba? * W stajence w Betlejem powiła z weselem * Maryja Syna, piękna nowina.

2. Opiekun Józef był ukochanym, * ojcem Jezusa był domniemanym. * Garść siana suchego położył pod Niego, * w zimnym żłobeczku, a nie w łóżeczku.

3. Małe Pacholę, mój Jezu drogi! * Jakże wytrzymasz ten to mróz srogi? * Wół z osłem chuchają, parą zagrzewają, * by Dziecię spało a nie płakało.

4. Anioł pasterzy, co trzody strzegli, * wzywa, ażeby do szopy biegli: * „Pasterze biegajcie, Pana powitajcie, * leży we żłobie, w małej osobie”.

5. Bądźże pochwalon nasz wieczny Panie, * któryś złożony na gołym sianie! * Wszyscy Cię witamy, dać Ci co nie mamy. * Tyś Panem nieba, masz coć potrzeba.

7D. Gdy śliczna Panna

1. Gdy śliczna Panna Syna kołysała, * z wielkim weselem tak Jemu śpiewała: * li-li li-li laj, moje Dzieciąteczko, * li-li li-li laj, śliczne Paniąteczko.

2. Wszystko stworzenie śpiewaj Panu swemu, * pomóż radości wielkiej sercu memu: * li-li, li-li laj, wielki Królewiczu, * li-li, li-li laj, Niebieski Dziedzicu.

3. Sypcie się z nieba, liczni aniołowie, * śpiewajcie Panu, niebiescy duchowie: * li-li, li-li laj, mój wonny Kwiateczku, * li-li, li-li laj, w ubogim żłóbeczku.

4. Nic mi nie mówisz, o kochanie moje! * Przecież pojmuję w sercu słowa Twoje; * li-li, li-li laj, o Boże Wcielony, * li-li, li-li laj, nigdy niezmierzony!

8D. Hej, w dzień narodzenia

1. Hej, w dzień narodzenia Syna jedynego, * Ojca przedwiecznego, Boga prawdziwego, * wesoło śpiewajmy, chwałę Bogu dajmy. * Hej kolęda, kolęda!

2. Panna porodziła niebieskie Dzieciątko, * w żłobie położyła małe Pacholątko. * Pasterze śpiewają, na multankach grają. * Hej kolęda, kolęda!

3. Skoro pastuszkowie o tym usłyszeli, * zaraz do Betlejem czym prędzej bieżeli, * witając Dzieciątko, małe Pacholątko. * Hej kolęda, kolęda!

9D. Jezu, śliczny kwiecie

1. Jezu śliczny kwiecie, zjawiony na świecie: * a czemuż się w zimie rodzisz, * ciężki mróz na się przywodzisz, * = nie na ciepłym lecie?

2. Jezu niepojęty, czemu nie z panięty, * nie w pałacuś jest złożony, * w lichej szopie narodzo-ny * = i między bydlęty.

3. Śliczna jak lilija, panienka Maryja, * cała piękna jako róża, nie szuka pańskiego łoża, * = w żłó-beczku powija.

4. Anioł z nieba budzi, naprzód prostych ludzi: * „pastuszkowie prędzej wstańcie, * w szopie Pana przywitajcie, * = co się dla was trudzi”.

5. Pastuszkowie mali, prędko się zebrali, * to z muzyką, to z pieśniami, * to z różnymi ofiarami, * = Panu cześć dawali.

6. W tym Najświętszym Ciele, jest tajemnic wiele, * tajemnic Boskich niemiara, * których uczy święta wiara, * = w powszechnym Kościele.

7. O dobroci morze, niepojęty Boże! * Któż ci godnie za te dary, * co sypiesz na nas bez miary, * = odwdzięczyć się może.

8. O Jezu kochany, nam z nieba zesłany, * przez Twe święte narodzenie, * daj szczęśliwe powodze-nie, * = żywot pożądany.

10D. Jezus malusieńki

1. Jezus malusieńki leży wśród stajenki, * = płacze z zimna, nie dała Mu Matula sukienki.

2. Bo uboga była, rąbek z głowy zdjęła, * = w który Dziecię uwinąwszy, siankiem Je okryła.

3. Nie ma kolebeczki, ani poduszeczki, * = we żłobie Mu położyła siana pod główeczkę.

4. Matusia truchleje, serdeczne łzy leje: * = „O mój Synu! Wola Twoja, nie moja się dzieje”.

5. Pokłon oddawajmy, Bogiem Je wyznajmy, * = to Dzieciątko ubożuchne ludziom ogłaszajmy.

6. Niech Je wszyscy znają, serdecznie kochają, * = za tak wielkie poniżenie chwałę Mu oddają.

11D. Królu anielski, Panie Niebieski

1. Królu anielski, Panie Niebieski * Tyś jest wonny kwiat.

Refren: Jezu miły, Synu Maryi, racz nas wysłuchać.

2. W pieluszkach leżysz, w niebiosach rządzisz, * Tyś jest wonny kwiat. Ref.

3. Jezusie mały, Tyś Bogiem chwały, * Tyś jest wonny kwiat. Ref.

4. Racz nas umieścić w wiecznej radości, * Tyś jest wonny kwiat. Ref.

12D. Któż o tej dobie

1. Któż o tej dobie płacze we żłobie? * A gdzie, gdzie? * W stajni ubogiej, lubo mróz srogi, * Niebieskie Pacholę.

2. Ubogo leży, w lichej odzieży, * a kto, kto? * Pan wszego świata, którego lata * ogarnąć nie mogą.

3. Cud niesłychany, gość niewidziany, * a kto, kto? * Bóg utajony, dziś narodzony, * ludziom się pokazał.

4. Bóg się dziś rodzi, na świat przychodzi, * a po co? * Przyszedł na ziemię, by ludzkie plemię * od piekła wybawił.

5. Tegoż witajmy i Temu dajmy, * a co, co? * Serca skruszone, a oczyszczone * w miłości gorącej.

6. Bo nas miłuje i nam daruje, * a co, co? * Czego pragniemy i znaleźć chcemy: * po śmierci zbawienie.

13D. Lulajże, Jezuniu

1. Lulajże, Jezuniu, moja perełko, * lulaj ulubione me pieścidełko.

Refren: Lulajże Jezuniu, lulajże, lulaj! * A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj.

2. Zamknijże znużone płaczem powieczki, * utulże zemdlone łkaniem usteczki. Ref.

3. Lulajże, piękniuchny nasz aniołeczku, * lulajże, wdzięczniuchny świata Kwiateczku. Ref.

4. Lulajże, Różyczko najozdobniejsza, * lulajże, Lilijko najprzyjemniejsza. Ref.

5. Lulajże, przyjemna oczom Gwiazdeczko, * lulaj, najśliczniejsze świata Słoneczko. Ref.

6. My z Tobą tam w niebie spocząć pragniemy, * Ciebie tu na ziemi, kochać będziemy. Ref.

14D. Mesyjasz przyszedł

1. Mesyjasz przyszedł na świat prawdziwy * i Prorok zacny z wielkimi dziwy, * który przez swoje znaki, * dał wodzie winne smaki, * w Kanie Galilejskiej.

2. Wesele bardzo zacne sprawiono, * Pana Jezusa na nie proszono, * i zwolenników Jego, * by strzegli Pana swego, * w Kanie Galilejskiej.

3. Z wielkim dostatkiem potrawy znoszą, * Pana Jezusa, aby jadł, proszą; * wszystkiego dosyć mają, * tylko wina czekają * w Kanie Galilejskiej.

4. Matka zaś Jego, gdy to ujrzała, * oblubieńcowi dopomóc chciała; * prosiła swego Syna, * by sprawił z wody wina * w Kanie Galilejskiej.

5. Pan Jezus, chcąc tym uświetnić gody, * kazał nanosić dostatkiem wody; * hej gody, gody, gody, * wnet będzie wino z wody; * w Kanie Galilejskiej.

6. Wnet prawdziwego Boga poznali, * gdy zamiast wody wino czerpali; * hej wino, wino, wino, * lepsze niż wcześniej było, * w Kanie Galilejskiej.

7. Przez narodzenie Twojego Syna, * każ nam nalewać, Panienko, wina; * hej wina, wina, wina * u tak dobrego Syna, * w królestwie niebieskim.

15D. Miasteczko małe

1. Miasteczko małe, Betlejem, * gdzie jesteś, szuka wzrok… * Tu miał się spełnić Boży plan, * zbawienia nadszedł rok.

W zaciszu twych uliczek * przewodnia Gwiazda lśni! * Prowadzi wszystkich pod ten dach, * gdzie Boże Dziecię śpi.

2. Witamy Ciebie, Zbawco nasz, * wśród naszych ziemskich dróg. * My z Tobą chcemy niebios bram * przekroczyć trudny próg.

Kłaniamy Ci się Chryste, * żeś przyszedł zbawić świat. * My na ten dzień czekaliśmy * wiele tysięcy lat.

3. Dziecino Boża z Betlejem, * na zawsze wśród nas żyj. * I zdrojem łask ochraniaj nas, * i grzechy nasze zmyj.

W narodzin Twoich chwili * na świecie radość gwar… * Syn Boży przyszedł zbawić świat, * Miłości dał nam dar.

16D. Najświętsza Panienka

1. Najświętsza Panienka * po świecie chodziła, * kiedy Pana Jezusa * pod sercem nosiła.

2. Napotkała w drodze * chłopka ubogiego * i zaraz czym prędzej * pobiegła do niego.

3. Mój ubogi chłopku, * ubogi chłopeczku, * przenocuj mnie, przenocuj, * w swoim budyneczku.

4. O prześliczna Pani, * pójdźże do tej szopy, * będziesz Ci tam miała * swój nocleg spokojny.

5. Wyszedł chałupniczek * na dwór o północy, * a nad jego szopą * śliczna gwiazda świeci.

6. Żebym ja był wiedział, * Panienko, o Tobie, * że Ty dziś porodzisz * Syna w mojej szopie.

7. Byłbym ja się układł * z dziatkami pod progiem, * a Ty, Najświętsza Panno, * w izbie z Panem Bogiem.

17D. Narodził się Jezus Chrystus

1. Narodził się Jezus Chrystus, bądźmy weseli, * chwałę Mu na wysokości nucą anieli:

Refren: „Gloria, gloria in excelsis Deo! * Gloria, gloria in excelsis Deo!”.

2. Na kolana wół i osioł przed Nim klękają, * Jego swoim Stworzycielem, Panem uznają. Ref.

3. Pastuszkowie przybiegają na znak im dany, * cześć oddają i witają Pana nad pany. Ref.

4. Trzej Królowie przyjechali z wielkimi dary, * złoto, mirra i kadzidło, oto ofiary. Ref.

5. I my także chwałę dajmy Dzieciątku temu, * jako Panu nieba, ziemi, Zbawcy naszemu. Ref.

18D. Narodził się Jezus w stajni ubogiej

1. Narodził się Jezus w stajni ubogiej. * Uniżył majestat, chociaż był Bogiem. * Będąc Synem Najwyższego, * nie miał miejsca godniejszego * swojej Osobie, swojej Osobie.

2. W stajni z bydlętami gospodą staje, * ubogim pastuszkom w polu znać daje. * Wszyscy się ze snu porwali, * skoro światłość oglądali * ponad Betlejem, ponad Betlejem.

3. A gdy usłyszeli anielskie pienie, * że się narodziło ludzkie Zbawienie, * krzyknął jeden na drugiego: * „Pójdźmy oglądać nowego * Gościa na ziemi, Gościa na ziemi”.

4. A gdy pastuszkowie pokłon oddali, * Wcielonemu Bogu powinszowali. * Potem kładli swoje dary: * „Przyjmij od nas te ofiary, * Jezu nasz drogi, Jezu nasz drogi”.

19D. Nie było miejsca

1. Nie było miejsca dla Ciebie, * w Betlejem w żadnej gospodzie * i narodziłeś się, Jezu, * w stajni, w ubóstwie i chłodzie. * Nie było miejsca, choć zszedłeś * jako Zbawiciel na ziemię, * by wyrwać z czarta niewoli * nieszczęsne Adama plemię.

2. Nie było miejsca, choć chciałeś * ludzkość przytulić do łona * i podać z krzyża grzesznikom * zbawcze, skrwawione ramiona. * Nie było miejsca, choć szedłeś ogień miłości zapalić * i przez swą mękę najdroższą * świat od zagłady ocalić.

3. Gdy liszki mają swe jamy * i ptaszki swoje gniazdeczka, * dla Ciebie brakło gospody, * Tyś musiał szukać żłóbeczka. * A dzisiaj czemu wśród ludzi * tyle łez, jęków, katuszy? * Bo nie ma miejsca dla Ciebie * w niejednej człowieczej duszy!

20D. Oj, Maluśki, Maluśki

1. Oj, Maluśki, Maluśki, Maluśki, * jako rękawicka * alboli tyz jakoby, jakoby * kawałecek smycka.

Refren: Śpiewajmy i grajmy Mu, * Dzieciątku Małemu.

2. Cy nie lepiej Tobie by, Tobie by * siedzieć było w niebie, * wsak Twój Tatuś kochany, kochany * nie wyganiał Ciebie. Ref.

3. Tam wciurnasa wygoda, wygoda, * a tu bieda wsędzie; * ta Ci teraz dokuca, dokuca, * ta i potem będzie. Ref.

4. Tam Ty miałeś pościółkę, pościółkę * i miękkie piernatki; * tu na to Twej nie stanie, nie stanie * ubożuchnej Matki. Ref.

5. Tam kukiołki jadałeś, jadałeś * z carnuską i z miodem; * tu się tylko zasilać, zasilać * musis samym głodem. Ref.

6. Tam pijałeś ceć jakie, ceć jakie * słodkie małmazyje; * tu się Twoja gębusia, gębusia * łez gorzkich napije. Ref.

7. Tam Ci zawsze służyły, służyły * prześliczne anioły; * a tu lezys sam jeden, dam jeden, * jako palec goły. Ref.

8. Hej, co się więc takiego, takiego * Tobie, Panie, stało, * żeć się na ten kiepski świat, kiepski świat * przychodzić zechciało? Ref.

9. Albo się więc mój Panie, mój Panie * wróć do Twej dziedziny, * albo się zanieść pozwól, nieść pozwól * do mej chałupiny. Ref.

10. Będziesz się tam miał z pyszna, miał z pyszna, * jako miałeś w niebie. * Mam ja mleka słodkiego, słodkiego * garnuszek dla Ciebie. Ref.

20D. Oj, Maluśki, Maluśki

1. Oj, Maluśki, Maluśki, Maluśki, * jako rękawicka * alboli tyz jakoby, jakoby * kawałecek smycka.

Refren: Śpiewajmy i grajmy Mu, * Dzieciątku Małemu.

2. Cy nie lepiej Tobie by, Tobie by * siedzieć było w niebie, * wsak Twój Tatuś kochany, kochany * nie wyganiał Ciebie. Ref.

3. Tam wciurnasa wygoda, wygoda, * a tu bieda wsędzie; * ta Ci teraz dokuca, dokuca, * ta i potem będzie. Ref.

4. Tam Ty miałeś pościółkę, pościółkę * i miękkie piernatki; * tu na to Twej nie stanie, nie stanie * ubożuchnej Matki. Ref.

5. Tam kukiołki jadałeś, jadałeś * z carnuską i z miodem; * tu się tylko zasilać, zasilać * musis samym głodem. Ref.

6. Tam pijałeś ceć jakie, ceć jakie * słodkie małmazyje; * tu się Twoja gębusia, gębusia * łez gorzkich napije. Ref.

7. Tam Ci zawsze służyły, służyły * prześliczne anioły; * a tu lezys sam jeden, dam jeden, * jako palec goły. Ref.

8. Hej, co się więc takiego, takiego * Tobie, Panie, stało, * żeć się na ten kiepski świat, kiepski świat * przychodzić zechciało? Ref.

9. Albo się więc mój Panie, mój Panie * wróć do Twej dziedziny, * albo się zanieść pozwól, nieść pozwól * do mej chałupiny. Ref.

10. Będziesz się tam miał z pyszna, miał z pyszna, * jako miałeś w niebie. * Mam ja mleka słodkiego, słodkiego * garnuszek dla Ciebie. Ref.

22D. Przy onej górze

1. Przy onej górze świecą się zorze. * Pasterze się uwijają * i na multaneczkach grają. * Nie wiem dlaczego, nie wiem dlaczego.

2. Przybądźmy do nich, poznamy po nich, * czyli nie wiedzą o Panu, * a kędy jest święte stanie * Narodzonego, Narodzonego.

3. Graj, pasterzu, graj, Bóg ci pomagaj! * Powiedz, która tu gospoda, słodkiego grona jagoda, * Syna powiła, Syna powiła?

4. Wszak zapłacimy i odwdzięczymy; * ukaż nam, gdzie ta Pociecha, * która nigdy nie zna grzechu, * w świat się zjawiła, w świat się zjawiła?

5. Pojdźmyż do Niego, malusieńkiego! * Wiem, że On nas z chęcią przyjmie, * i wesoło nas obejmie. * Serce to czuje, serce to czuje.

23D. Przylecieli aniołkowie

1. Przylecieli aniołkowie, jak ptaszkowie z nieba * i śpiewali Dzieciąteczku wesoło, jak trzeba: * „Hejże, hejże, Panie Jezu, hejże, hejże, hoc, hoc! * Śpiewaliśmy, budziliśmy pastuszków całą noc”.

2. Powiadają niesłychaną na świecie nowinę: * „Panna w żłobie na sianeczku zrodziła Dziecinę, * Syna Boga Przedwiecznego, pasterze, wstawajcie, * do Betlejem, nie mieszkając, witać Go biegajcie”.

3. Śpiewaliśmy wraz „Gloria”, głosząc przyjście Twoje, * pokój ludziom, kiedy odkrył Bóg naturę swoją. * A dla zbawienia ludzkiego w ciele narodzony, * Stwórca świata, Dawca skarbów, w żłobie położony.

24D. Słyszę z nieba muzykę

1. Słyszę z nieba muzykę i anielskie pieśni, * sła-wią Boga, że się nam do stajenki mieści. * Nie chce rozum pojąć tego; * chyba okiem dojrzy czego, * czy się mu to nie śni.

2. Słyszę z nieba muzykę, jużci to na jawie! * Wyśpiewują o takiej dziwnej Boskiej sprawie, * że Bóg przyjął stan człowieka, * majestatu się wyrzeka, * ku ludzkiej naprawie.

3. Pozwólcie mi, Mateńko szczęśliwa i święta, * wziąć na ręce Synaczka, aby te rączęta * duszę moją zapaliły * i z więzienia uwolniły, * zdjąwszy z onej pęta.

25D. Śliczna Panienka Jezusa zrodziła

1. Śliczna Panienka Jezusa zrodziła, * Monarchę świata w żłobie położyła. * O żłobie, żłobie, tronie Najwyższego! * W tobie spoczęło zbawienie grzesznego.

2. Matka Najświętsza zalewa się łzami, * gdy Dziecię zziębłe tuli pieluszkami. * O nędzo, nędzo, jakżeś mi jest droga, * kiedy osłaniasz Syna Stwórcy, Boga.

3. O, Boże wielki! Umysł mój za mały, * by pojął wszystko, co wyroki chciały. * O, Panie, Panie, jakżeś niepojęty! * Jakież Twe prawa, jakiż rozkaz święty!

26D. Święta Panienka

1. Święta Panienka Syna usypiała, * drżącego z zimna siankiem otulała: * tuli, tuli, moje Ubożątko, * tuli, tuli, moje Ty Dzieciątko.

2. Śpi już spokojnie w żłóbku kolebeczce, * śpiewa Matusia Świętej Dziecineczce: * luli, luli, mały mój Synaczku, * luli, luli, mój Ty Jedynaczku.

27D. W Betlejem, w szopce

1. W Betlejem, w szopce radość wielka, * śpieszy tłum pasterzy, * gdzie święta Boża Rodzicielka * i Dzieciątko leży. * Anieli w bieli zeszli z chmur, * śpiewają Bogu chwałę, * wtóruje im pasterzy chór, * tak wielbią Dziecię małe:

Refren: Luli, luli, mój Maleńki; * u Matuli, u Mateńki! * Śpij, Dzieciątko śpij!

2. W Jerozolimie u Heroda * radość nie panuje, * choć wszędzie przepych i wygoda, * szczęścia się nie czuje, * bo wygnał Boga z serca król * i jego źli dworzanie, * ludowi niesie smutek, ból * tyrańskie panowanie. Ref.

3. Dzieciątko Boże, Zbawco drogi, * przemień świat złośliwy, * wyprostuj błędne ludzkie drogi, * pokój daj prawdziwy! * Ubogiś przyszedł na ten świat, * by biednych ubogacić, * i takiś bliski jest jak brat, * by z obcych czynić braci! Ref.

28D. W dzień Bożego narodzenia radość

1. W dzień Bożego narodzenia * radość wszystkiego stworzenia; * aniołowie się radują, * Jezusowi wyśpiewują, wyśpiewują.

2. Niesłychana to nowina, * Panna porodziła Syna, * Syna Jednorodzonego * Boga Ojca Niebieskiego, Niebieskiego.

3. To anieli oznajmują, * do Betlejem pokazują, * gdzie narodził się Zbawiciel, * wszego świata Odkupiciel, Odkupiciel.

4. Gdy pasterze usłyszeli, * do stajenki pobieżeli. * Dzieciąteczku się kłaniają, * podarunki oddawają, oddawają.

5. Chwała Bogu niechaj będzie * w niebie i na ziemi, wszędzie. * Z aniołami się radujmy, * Jezusowi wyśpiewujmy, wyśpiewujmy.

29D. W środku przebudzonej nocy

1. W środku przebudzonej nocy * nad Betlejem wicher dmie. * Złota gwiazda nam ogłasza: * „Słowo ciałem stało się!”.

Refren: Gloria in excelsis Deo! * Gloria in excelsis Deo!

2. Niebo jasną zorzą płonie, * tłum aniołów śpiewa pieśń. * Bóg na ziemię zesłał Syna, * płynie w świat niezwykła wieść! Ref.

3. Z łąk i gór nadchodzą ludzie, * aby pokłon Panu dać. * Szopa światłem wypełniona, * radość nie pozwala spać. Ref.

4. My dziś też tam pobiegniemy, * by zagościł w sercach Bóg. * Pozwól, Jezu, znaleźć pokój * u stajenki biednej wrót. Ref.

30D. Zbudźcie się, pasterze

1. Zbudźcie się, pasterze, już wstawać czas, * wesoła nowina ucieszy was. * Z nieba przylatują prześliczni anieli, * takiego cudu wyście nie widzieli. * Z niebiosów na ziemię sypie się blask.

2. Anioł do pasterzy ozwie się tak: * słuchajcie pasterze, daję wam znak, * oto się w Betlejem narodził Zbawiciel, * ten który miał przybyć, wasz Odkupiciel, * w stajence na sianie złożony Pan.

3. Pośpieszcie czym prędzej, dajcie mu cześć * i wszystkim ludziom zanieście tę wieść, * że przyszedł na ziemię ten Oczekiwany, * król ponad królami i Pan nad pany. * Za pałac ma szopkę, za tron ma żłób.

Wielki Post

Środa Popielcowa

94. O człowiecze, wspomnij sobie

1. O człowiecze, wspomnij sobie, * żeś we wszystkiej swej ozdobie * prochem, który legnie w grobie.

2. Czyń pokutę bez zwlekania, * niech się serce twe nie wzbrania, * szukaj z Bogiem pojednania.

3. Bo, gdy życie twoje minie * i pokuty czas upłynie, * dusza twoja wiecznie zginie.

4. Na tym świecie nic trwałego, * próżno garniesz się do niego, * gardząc łaską Boga swego.

5. Błagaj Boga wszechwładnego, * z wiarą serca skruszonego, * o poprawę życia swego.

6. Błagaj Ojca w wysokości * o niebieski dar mądrości * i o żywot w pobożności.

7. Wierz w Jezusa, Zbawcę swego, * rządź swe serce słowem Jego, * byś do życia wszedł wiecznego.

8. Chryste, Panie nasz nad pany * w miłosierdziu nieprzebrany, * raczże zbawić lud wybrany.

95. Posypmy głowy popiołem

1. Posypmy głowy popiołem, * uderzmy przed Panem czołem; * zapustne śmiechy na stronę, * cierniową wijmy koronę.

2. Posypmy głowy popiołem, * grzmi niebo głosem surowym: * „Pokutę czyńcie za grzechy, * na stronę teraz uciechy”.

3. Posypmy głowy popiołem, * otoczmy Pana pospołem, * bo Pański sąd sprawiedliwy, * a dla grzesznika straszliwy.

4. Posypmy głowy popiołem, * już Zbawca cierpieć gotowy * ponosić męki katusze, * by nasze odkupić dusze.

5. Posypmy głowy popiołem, * o śmierci myślmy pospołem; * nim głosu Twego wezwanie * na sąd Twój stawi nas, Panie.

6. Posypmy głowy popiołem, * z Chrystusem nieśmy krzyż społem, * abyśmy z nim zmartwychwstali * i hymn Mu chwały śpiewali.

Pieśni pokutne

96. Bądź mi litościw

1. Bądź mi litościw, Boże nieskończony, * według wielkiego miłosierdzia Twego! * Według litości Twej niepoliczonej, * chciej zmazać mnóstwo przewinienia mego.

2. Obmyj mnie z złości, obmyj tej godziny, * oczyść mnie z brudu, w którym mnie grzech trzyma; * bo ja poznaję wielkość mojej winy * i grzech mój zawsze przed mymi oczyma.

3. Odwróć twarz Twoją od przestępstwa mego * i wszystkie moje odpuść nieprawości; * stwórz serce czyste, warte Boga swego, * a ducha prawdy w moje wlej wnętrzności.

4. Nie oddalaj mnie od ojcowskiej twarzy, * nie chciej mi bronić Twojego natchnienia; * wróć radość, którą niewinność nas darzy, * i racz mnie w duchu utwierdzić rządzenia.

5. Chciej mi otworzyć usta moje, Panie, * bym śpiewał chwałę Twojego imienia; * jeśli chcesz ofiar, wszak na nie mnie stanie, * lecz nie tak miłe są całopalenia.

6. Ofiarą Bogu żalem zdjęta dusza, * serce skruszone i upokorzone; * to do litości najprędzej Go wzrusza, * te dary miłe przed nim położone.

97. Bliskie jest królestwo Boże

Refren: Bliskie jest królestwo Boże, * nawracajmy się i wierzmy w Ewangelię.

1. Bóg jest światłością * i nie ma w Nim żadnej ciemności. Ref.

2. Jeżeli chodzimy w światłości, * wtedy mamy łączność między sobą. Ref.

3. Krew Jezusa, Jego Syna, * oczyszcza nas z wszelkiego grzechu. Ref.

4. Jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu, * to samych siebie oszukujemy. Ref.

5. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, * Bóg oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Ref.

6. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, * mamy Rzecznika wobec Ojca – Jezusa Chrystusa. Ref.

7. On jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, * a także za grzechy całego świata. Ref.

8. Dostępujemy odpuszczenia grzechów * ze względu na Jego imię. Ref.

98. Błogosławiony, komu odpuszczone

Refren: Błogosławiony, komu odpuszczone są winy * i komu darowano nieprawości.

1. Błogosławiony, komu Pan nie poczytuje grzechu, * a w duchu jego nie masz obłudy. Ref.

2. Dopókim nie uznał winy, * wysychały kości moje wśród ustawicznych zgryzot. Ref.

3. Gdyż ręka Twoja nade mną ciążyła dniem i nocą, * siła moja niszczała jak w letnie upały. Ref.

4. Wreszcie wyjawiłem grzech swój przed Tobą, * i winy swojej dłużej nie kryłem. Ref.

5. Wyznaję, rzekłem, swą nieprawość Panu * i Tyś darował złość mojego grzechu. Ref.

6. Niech się więc modli do Ciebie każdy wierny, * ilekroć mu grozi niedola. Ref.

7. A gdy uderzą fale utrapienia, * z pewnością jego nie dosięgną. Ref.

8. Tyś dla mnie ostoją, wyrwiesz mnie z ucisku, * i napełnisz mnie radością zbawienia. Ref.

9. „Pouczę ciebie i wskażę jaką masz iść drogą, * podam ci rady, kierując na cię swe oczy. Ref.

10. Nie bądźże tedy niby koń lub muł nierozumny; * wędzidłem i uzdą w biegu kiełznać je trzeba, inaczej nie są ci powolne!” Ref.

11. Rozliczne chłosty gnębią bezbożnika, * a ufających Panu osłania łaskawość. Ref.

12. Weselcie się w Panu i radujcie, sprawiedliwi; * śpiewajcie wesoło, wszyscy prawego serca. Ref.

99. Boże, coś przyrzekł

1. Boże, coś przyrzekł, że choć me grzechy * są jak purpura, będą jak wełna. * O, Źródło życia, Dawco pociechy, * spraw, niech Twa wola na nas się spełnia!

2. Panie, co szkarłat zmieniasz w biel śniegu, * odnów we wnętrzu mym serce czyste, * bo już nieprawość doszła do brzegów * i tylko Ty nas zbawisz, o Chryste.

3. Ojcze, co kochasz wieczną miłością, * który się korną skruchą zachwycasz, * obmyj i odnów Miasto swe, Kościół * chroń nieskalaną Oblubienicę.

100. Boże litościwy, zmiłuj się nade mną!

Refren: Boże litościwy, zmiłuj się nade mną!

1. Boże litościwy, zmiłuj się nade mną, * okaż miłosierdzie, grzech mój zmaż! * Obmyj mnie zupełnie z brudu mojej winy, * racz oczyścić z grzechu mego. Ref.

2. Widzę i uznaję złość mej nieprawości, * wciąż mi przed oczyma stoi grzech, * przeciw Tobiem zgrzeszył, zła się dopuściłem, * którym Ty się brzydzisz, Boże. Ref.

3. Przeto się okażesz prawy w swych wyrokach, * słuszny, sprawiedliwy jest Twój sąd: * otom się narodził winą obciążony, * matka w grzechu mnie poczęła. Ref.

4. Ty, w szczerości serca masz upodobanie, * mądrość Twoja spływa w duszy głąb, * pokrop mnie hyzopem, niech się czystym stanę, * ponad śnieg niech wybieleję. Ref.

101. Boże, Ojcze Wszechmogący

1. Boże, Ojcze Wszechmogący, do Ciebie wołamy: Ulituj się nad nami dobry Boże!

2. Przebacz nasze przewinienia, o to Cię błagamy: Ulituj się…

3. Jezu Chryste, Synu Boży, za nas ukarany: Ulituj się…

4. Tyś przez ludzi, których kochasz, był ukrzyżowany: Ulituj się…

5. O Duchu Święty, miłości Boża rozlana w naszych sercach: Ulituj się…

6. Pomnóż swe dary, napełnij łaską, daj siłę w życia trudach: Ulituj się…

7. Trójco Święta, Boże wielki, zmiłuj się nad nami: Ulituj się…

102. Boże, w dobroci

1. Boże, w dobroci nigdy nie przebrany, * żadnym językiem nie wypowiedziany! * Ty jesteś godzien, Ty jesteś godzien wszelakiej miłości, * poszanowania, poszanowania, chwały, uczciwości.

2. Ciebie czczę, pragnę i ważę samego * nad wszystkie dobra, Tyś u serca mego * najwyższe dobro, najwyższe dobro, Tyś w najwyższej cenie, * sam jeden u mnie, sam jeden u mnie nad wszystko stworzenie.

3. Choćbyś za grzechy nie karał mnie, Panie, * przecież skruszony żałowałbym za nie, * a żałowałbym, a żałowałbym dla tego samego, * żem Cię obraził, żem Cię obraził, Pana tak dobrego.

4. Więc, o mój Boże, i teraz żałuję, * dlatego, że Cię nad wszystko miłuję, * i to u siebie, i to u siebie statecznie stanowię, * że grzechów swoich, że grzechów swoich nigdy nie ponowię.

5. Mam mocną wolę spowiadać się szczerze * i zawsze trzymać z Tobą to przymierze; * co gdy uczynię, co gdy uczynię, spodziewam się, Panie, * mieć w niebie z Tobą, mieć w niebie z Tobą wieczne królowanie.

6. O Boże dobry, Boże litościwy, * mej duszy nędznej racz być miłościwy; * jakeś ją stworzył, jakeś ją stworzył, pomóż do zbawienia, * użycz swej łaski, użycz swej łaski, broń od potępienia.

103. Dałeś nam przykład

1. Dałeś nam przykład, o Jezu, * czterdziestu dni umartwienia; * aby w nas ducha odnowić, * wymagasz postu i skruchy.

2. Stań więc pośrodku Kościoła * i spójrz na jego pokutę; * Ciebie pokornie prosimy, * byś przez nią z grzechu nas obmył.

3. Zło popełnione w przeszłości * niech Twoja łaska zniweczy; * chroń nas od dalszych upadków * i otocz swoją opieką.

4. Daj przez doroczną pokutę * dostąpić win odpuszczenia, * byśmy z radością czekali * na światło Nocy Paschalnej.

5. W Trójcy jedyny nasz Boże, * niech Ciebie wszechświat wysławia; * pieśń nową Tobie śpiewamy * za odrodzenie przez łaskę. Amen.

104. Do Ciebie, Panie

1. Do Ciebie, Panie, pokornie wołamy; * łzy wylewając, serdecznie wzdychamy.

2. Racz na nas wejrzeć z nieba wysokiego, * a racz pocieszyć człowieka grzesznego,

3. Któregoś, Panie, zbytnio umiłował * i Krwi najświętszej przelać nie żałował.

4. Użycz swej łaski ku opamiętaniu, * daj serce prawe ku Twemu wzywaniu;

5. Abyśmy zawsze w pobożności żyli, * Ciebie na wieki z świętymi chwalili.

105. Najwyższego majestatu

1. Najwyższego majestatu, Panie! * Za me grzechy płakać łez nie stanie! * Jam stworzenie Twe wyrodne, * świętych oczu Twych niegodne, * Twój majestat nieskończony, * przed którym klękają trony, * obraziłem.

2. Nie śmiem oczu podnieść z publikanem, * ale sprawa z bardzo dobrym Panem; * skoro w oczach łzy zobaczy, * wnet darować wszystko raczy; * lecz stąd w sercu większa rana, * żem dobrego mego Pana * śmiał obrazić.

3. Kto da oczom łez obfite rzeki? * Trzeba bowiem płakać całe wieki, * żem wiecznego Boga mego, * wyżej ceniąc coś marnego, * ja, grzesznik zapamiętały, * wiekuistej Pana chwały * śmiał znieważyć.

4. Jakoż ufam, że mój grzech wyznany, * przez najświętsze, Jezu, Twoje rany, * z Twej dobroci zgładzisz wiecznie, * gdy za niego, ach, serdecznie * płakać będę z wielkim wstydem, * mówiąc kornie wraz z Dawidem: * „Ach, zgrzeszyłem”!

106. Nawróć się, ludu

1. Nawróć się, ludu, w pokorze, * w poście i w płaczu, i w żalu, * a światłość twoja jak zorze * rozbłyśnie nad Jeruzalem.

2. Nawróć się, córko Syjonu * do Pana, Boga swojego. * Tułaczy przyjmij do domu, * łaknących obdaruj chlebem.

3. Obmyj się dziś żywą wodą, * bo Bóg ci przebaczyć gotów, * jak orzeł odnów swą młodość * i wzmocnij skrzydła do lotu.

4. Wtedy Pańskiego imienia * zawezwiesz, a On odpowie, * wprowadzi w bramy zbawienia, * pasterzem będzie swych owiec.

107. O Boże mój, o Zbawicielu mój

Refren: O Boże mój, o Zbawicielu mój.

1. Pozwól mi na nowo cieszyć się weselem, * dźwignij z poniżenia, radość wróć! * Nie patrz na me grzechy, odwróć od nich wzrok, * wymaż wszystkie przewinienia! Ref.

2. Serce daj mi czyste, przywróć siłę ducha, * pozwól mi przy Tobie blisko trwać! * I Twojego ducha nie odbieraj mi, * niech się cieszę Twym zbawieniem. Ref.

3. Wzmocnij we mnie, Panie, ducha szlachetnego, * bym grzeszników uczył Twoich dróg. * Wybaw mnie od kary, Boże, Zbawco mój, * bym Twą dobroć czcił radośnie! Ref.

4. Otwórz usta moje, niech Twą chwałę głoszą, * niech cześć Twoja płynie z moich warg. * Gdybyś żądał ofiar, chętnie bym je dał, * lecz nie pragniesz całopaleń. Ref.

108. Padnijmy twarzą na ziemię

1. Padnijmy twarzą na ziemię, * błagajmy Boga ze skruchą, * przed Sędzią łzy wylewajmy, * by Jego gniew się uśmierzył.

2. Tak często, Ojcze najlepszy, * grzechami Cię obrażamy, * lecz Ty się zmiłuj nad nami * i ześlij swe przebaczenie.

3. Bo chociaż bardzo niegodni, * jesteśmy Twoim stworzeniem, * więc wspomnij na to i pomóż * wysławiać życiem Twe imię.

4. Od zła nas wyzwól dawnego, * a dobro pomnóż swą łaską, * i uczyń Tobie miłymi * już dziś i w całej wieczności.

5. Niech Tobie, w Trójcy jedyny, * majestat będzie i chwała, * a Ty nam udziel owoców * zbawczego czasu pokuty. Amen.

109. Pan Jezus grzechy nasze

1. Pan Jezus grzechy nasze na krzyż ze sobą wziął * i tam je wszystkie zgładził niewinną śmiercią swą. * O przebacz, dobry Jezu, żem grzechem zranił Cię! * I udziel mi swej łaski, bym z niego podniósł się.

2. Chrystus krzyżową śmiercią wysłużył łaskę nam, * otworzył dla nas niebo, chce wszystkich widzieć tam. * O, Zbawco mój i Panie, już będę lepiej żył, * bym Ciebie ujrzał w niebie, na zawsze z Tobą był.

3. Pan Jezus, choć umiera, zwycięskim Królem jest! * Na krzyżu wszak pokonał ciemności zła i śmierć! * Kłaniamy Ci się, Panie, błogosławimy wraz, * żeś przez swą śmierć z miłości odkupić raczył nas.

110. Pokładam w Panu ufność

Refren: Pokładam w Panu ufność mą, * zawsze ufam Jego słowu.

1. Z głębokości wznoszę głos do Ciebie, * racz wysłuchać, Panie, prośby mej! * Nakłoń ku mnie ucho Twe łaskawie, * usłysz modły i błagania! Ref.

2. Jeśli grzechów nie zapomnisz, Panie, * któż przed gniewem Twym ostoi się? * Lecz ufamy, że przebaczysz winy, * byśmy kornie Ci służyli. Ref.

3. Całą ufność mą pokładam w Panu, * dusza moja ufa Jego słowu, * tęskniej czeka dusza moja Pana, * niż jutrzenki nocne straże. Ref.

4. Tęskniej niż jutrzenki nocne straże, * niechaj Pana czeka Boży lud, * bo u Pana znajdzie zmiłowanie * i obfite odkupienie. Ref.

111. Przepuść, Panie

Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu, a nie bądź na nas zagniewany na wieki. (3 x)

112. Serce me do Ciebie wznoszę

Refren: Serce me do Ciebie wznoszę, * Panie, szukam Cię!

1. Usłysz, Panie, głos wołania i ulituj się. * Serce me do Ciebie wznoszę, Panie, szukam Cię! Ref.

2. Nie ukrywaj się przede mną, nie odpychaj mnie, * nie opuszczaj mnie, Wybawco, wstrzymaj srogi gniew! Ref.

3. Choćby o mnie zapomnieli: ojciec, matka ma, * Ty mnie przyjmiesz i przygarniesz, w utrapienia czas. Ref.

4. Wskaż mi drogę Twoją, Panie, prowadź ścieżką Twą, * bo wróg czyha na bezdrożach, wyrwij z jego rąk! Ref.

113. Wstanę i pójdę

Refren: Wstanę i pójdę do mojego Ojca.

1. Ku Tobie, Boże, wznoszę duszę moją, * Tobie ja ufam, niech nie doznam wstydu. Ref.

2. Na nędzę moją i na trud mój popatrz * i racz odpuścić wszystkie grzechy moje. Ref.

3. Nie wstrzymuj Twoich względem mnie zmiłowań, * Twa łaska i wierność niech mnie zawsze strzegą. Ref.

4. Zmiłuj się, Boże, w miłosierdziu swoim, * w wielkiej litości zgładź nieprawość moją. Ref.

5. Do Ciebie, Panie, ślę modlitwę moją, * usłysz mnie według wielkiej Twej dobroci. Ref.

6. Przywróć mi radość Twojego zbawienia, * usta me będą głosić Twoją chwałę. Ref.

114. Wydawajcie owoce

Refren: Wydawajcie owoce godne nawrócenia.

1. Bo każde drzewo nie przynoszące owocu * będzie wycięte i w ogień wrzucone, * a królestwo Boże będzie zabrane grzesznikom, * a dane narodowi, który wyda jego owoce. Ref.

2. Postępujcie w sposób godny Pana, * w pełni Mu się podobając, * wydając owoc wszelkich dobrych czynów * i rosnąc przez głębsze poznanie Boga. Ref.

3. Obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, * dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość * i wybaczajcie sobie nawzajem * tak, jak Pan wam wybaczył. Ref.

4. Miejcie wytrwałą miłość jedni ku drugim, * bo miłość zakrywa wiele grzechów, * grzechy swe odkupujcie jałmużną, * nieprawości swe – miłosierdziem. Ref.

5. Wyznawajcie sobie wzajemnie grzechy, * módlcie się jedni za drugich o zdrowie, * modlitwa wiary będzie dla chorych ratunkiem, * a grzechy będą im odpuszczone. Ref.

6. Kto by nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, * wybawi jego duszę od śmierci, * jeśli kto widzi, że bliźni grzeszy, * niech się modli, a przywróci mu życie. Ref.

7. Jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu, * sami siebie oszukujemy, * jeśli wyznajemy nasze grzechy, * Bóg oczyści nas z wszelkiej nieprawości. Ref.

115. Wysłuchaj, Panie

Antyfona: Wysłuchaj, Panie, daj się przebłagać, * bowiem zgrzeszyliśmy Tobie.

1. Do Ciebie, Zbawco i Królu Najwyższy, * zalane łzami podnosimy oczy. * O, wejrzyj, Chryste, na błaganie nasze. Ant.

2. Prawico Ojca, kamieniu węgielny, * drogo zbawienia i do niebios bramo, * ach, obmyj we krwi wszystkie nasze winy. Ant.

3. Stajemy, Boże, przed Twym majestatem. * Otwórz swe uszy na nasze wzdychanie, * przebacz łaskawie nasze przewinienia! Ant.

4. Żeśmy zgrzeszyli, szczerze wyznajemy, * z sercem skruszonym winy ujawniamy. * Ty nam je odpuść, Zbawco litościwy! Ant.

5. Chociaż niewinny, byłeś osądzony * na mocy kłamstwa świadków niegodziwych. * Zachowaj, Chryste, przez Cię odkupionych! Ant.

116. Z głębi mojego serca

1. Z głębi mojego serca głos wydany, * woła o litość do Pana nad pany: * natęż słuch, Panie, nachyl do mnie ucha * na głos mój, który ma wydaje skrucha.

2. Jeśli uważać będziesz nieprawości, * któż to wytrzyma, Panie? Któż bez złości? * Ja widząc, że Bóg, Pan nasz, jest łaskawy, * chcę z serca Jego zachować ustawy.

3. Pańskiemu słowu ufa moja dusza, * że grzech odpuści, gdy się serce skrusza. * Pan na mnie wejrzeć z wysokości raczy, * gdy skruchę moją, moje łzy zobaczy.

4. Izrael ufa od świtu do nocy, * że mu udzieli z niebios Pan pomocy; * bo litość Boża cały świat przenika: * Bóg nigdy nie chce zguby dla grzesznika.

5. Ma Bóg niezmierny skarb na odkupienie, * byle nas skruszył żal za przewinienie; * że z grzechów wszystkich, choć wielkich i wielu, * Bóg cię odkupi, ufaj, Izraelu.

117. Zmiłuj się, Boże

1. Zmiłuj się, Boże, zmiłuj nad grzesznikiem, * co w swej dobroci nie pogardzasz nikim, * w Tobie ja samym, w Tobie mam ufanie * według Twojego miłosierdzia, Panie.

2. I według mnóstwa boskich Twych litości * racz zgładzić, Panie, moje nieprawości; * o więcej żebrzę: okaż łaskę swoją, * oczyść mnie z grzechów, wymaż zbrodnię moją.

3. Już serce moje, smutkiem napełnione, * łzami obmywa grzechy popełnione, * zbrodnie okropne, co mnie pokrywają, * wszędzie są ze mną, wszędzie mnie ścigają.

4. Przeciwko Tobie nędznie zawiniłem * i Ciebie, Boga, ciężko obraziłem; * Tyś jest w wyrokach, Panie, sprawiedliwy, * w karaniu jednak bardzo litościwy.

5. Już w mym poczęciu, nim się narodziłem, * wiem o tym dobrze, że grzesznikiem byłem; * Tyś mnie nauczył w Twej dobroci świętej, * jak mam mądrości szukać niepojętej.

6. Skrop mnie hyzopem, Panie dobroczynny, * i obmyj duszę, abym był niewinny, * abym aniołom równy w niewinności * nad same śniegi bielszy był w czystości.

118. Zmiłuj się, Stwórco

1. Zmiłuj się Stwórco, nad swoim ludem, * kiedy Cię błaga w tym czasie postu; * usłysz modlitwę zroszoną łzami, * którą wznosimy przez dni czterdzieści.

2. Patrzysz w głębinę naszego serca, * znasz ludzką słabość i bezwład woli, * przeto nam okaż swe miłosierdzie, * kiedy do Ciebie wracamy, Boże.

3. Chociaż tak bardzo jesteśmy winni, * przebacz, bo Tobie ufamy, Panie; * wsław Twoje imię i ulecz nędznych, * których chorobą są własne grzechy.

4. Udziel nam siły, niech czas pokuty * ciało oczyści i myśl oświeci; * złudne pokusy niech nas nie wiążą * z tym, co nam grozi wieczystą zgubą.

5. Boże jedyny w Najświętszej Trójcy, * spraw, aby skrucha i umartwienie * były owocne dla Twoich wiernych, * którzy Cię wielbią wieczornym hymnem. Amen.

Pieśni pasyjne

119. Ach, Królu mój

1. Ach, Królu mój nad królami, * okrutnie między łotrami * na krzyżu zamordowany! * Witam Cię, Jezu kochany!

2. Witam Cię, głowo skłoniona, * cierniem dokoła zraniona, * głowo najwyższej mądrości, * pełna krwawych zelżywości.

3. O Jezu ukrzyżowany! * Królu mój, głowy Twej rany * niech w sercu moim poczuję, * niech grzechów moich żałuję.

120. Ach, mój Jezu, jak Ty klęczysz

1. Ach, mój Jezu, jak Ty klęczysz, * w Ogrojcu zakrwawiony! * Tam Cię anioł w smutku cieszył, * skąd był świat pocieszony.

Refren: Przyjdź, mój Jezu, przyjdź, mój Jezu, * przyjdź, mój Jezu, pociesz mnie, * bo Cię kocham serdecznie.

2. Ach, mój Jezu, jakeś srodze * do słupa przywiązany, * za tak ciężkie grzechy nasze * okrutnie biczowany. Ref.

3. Ach, mój Jezu, co za boleść * cierpisz w ostrej koronie, * twarz najświętsza zakrwawiona, * głowa wszystka w krwi tonie. Ref.

4. Ach, mój Jezu, gdy wychodzisz * na Górę Kalwaryjską, * trzykroć pod ciężarem krzyża * upadasz bardzo ciężko. Ref.

5. A gdy, mój najmilszy Jezu, * na krzyżu już umierasz, * dajesz ducha w Ojca ręce, * grzesznym niebo otwierasz. Ref.

6. Ach, mój Jezu, gdy czas przyjdzie, * że już umierać trzeba, * wspomnij na swą gorzką mękę, * nie chciej zawierać nieba. Ref.

121. Chryste, Panie, pomóż nam

Chryste, Panie, pomóż nam, * byśmy w każdej chwili, * pomni Twoich gorzkich mąk, * grzechem się brzydzili. * Śmierć Twą i przyczynę jej * pilnie rozważali, * a choć z siły naszej mdłej * wciąż Ci dzięki słali.

122. Dobranoc, głowo święta

1. Dobranoc, głowo święta Jezusa mojego, * któraś była zraniona do mózgu samego.

Refren: Dobranoc, Kwiecie różany, * dobranoc, Jezu kochany, dobranoc!

2. Dobranoc, włosy święte, mocno potargane, * które były najświętszą Krwią zafarbowane. Ref.

3. Dobranoc, szyjo święta, w łańcuch uzbrojona, * bądź po wszystkie wieczności mile pochwalona. Ref.

4. Dobranoc, ręce święte, na krzyż wyciągnione * jako struny na lutni, gdy są wystrojone. Ref.

5. Dobranoc, boku święty, z którego płynęła * Krew najświętsza, by grzechy człowieka obmyła. Ref.

6. Dobranoc, Serce święte, włócznią otworzone, * bądź po wszystkie wieczności mile pozdrowione. Ref.

7. Dobranoc, nogi święte, na wylot przeszyte * i tępymi gwoździami do krzyża przybite. Ref.

8. Dobranoc, Krzyżu Święty, z którego złożony * Jezus i w prześcieradło białe owiniony. Ref.

9. Dobranoc, grobie święty najświętszego Ciała, * który Matka Bolesna łzami oblewała. * Niech Ci będzie cześć w wieczności * za Twe męki, zelżywości, Jezu mój!

123. Jedyny Dawco zbawienia

1. Jedyny Dawco zbawienia * i świata Odkupicielu, * o Chryste, udziel nam chwały * biorącej w krzyżu początek.

2. Przez własną śmierć wyniszczyłeś * człowieczej śmierci przyczynę * i pokonawszy szatana * przywracasz życie swym życiem.

3. Z miłości dla nas zechciałeś * spoczywać snem pogrzebanych; * do ciemnej zszedłeś otchłani, * by naszych przodków uwolnić.

4. A teraz z Ojcem królujesz * po dokonaniu ofiary, * wysłuchaj przeto, prosimy, * przez Twoją krew odkupionych.

5. Niech w każdym dniu Ci służymy * i podążamy za Tobą, * a wznosząc krzyż jako sztandar, * niech przemoc zła pokonamy.

6. Za Twego krzyża zwycięstwo * i radość z niego płynącą, * niech Ojcu z Tobą i Duchem * na wieki będzie podzięka. Amen.

124. Jezu Chryste, Panie miły

1. Jezu Chryste, Panie miły, * o Baranku tak cierpliwy, * wzniosłeś, wzniosłeś na krzyż ręce swoje, * gładząc, gładząc nieprawości moje.

2. Płacz Go, człowiecze mizerny, * patrząc, jak jest miłosierny; * Jezus, Jezus na krzyżu umiera, * słońce, słońce jasność swą zawiera.

3. Pan wyrzekł ostatnie słowa, * zwisła Mu na piersi głowa; * Matka, Matka pod Nim frasobliwa, * stoi, stoi z żalu ledwie żywa.

4. Zasłona się potargała, * ziemia rwie się, ryczy skała; * setnik, setnik woła: Syn to Boży! * Tłuszcza, tłuszcza, wierząc w proch się korzy.

5. Na koniec Mu bok przebito, * krew płynie z wodą obfito; * żal nasz, żal nasz dziś wyznajem łzami, * Jezu, Jezu, zmiłuj się nad nami!

125. Jezusa Judasz przedał

1. Jezusa Judasz przedał za pieniądze nędzne, * Bóg Ojciec Syna zesłał na zbawienie duszne. * Jezus kiedy wieczerzał, swe Ciało rozdawał, * apostoły swe miłe swoją krwią napawał.

2. Jezus w Ogrojec wstąpił z swymi zwolenniki, * trzykroć Ojcu się modlił za wszystkie grzeszniki; * krwawy pot przezeń płynął dla bólu wielkiego; * duszo miła, oglądaj Miłośnika swego.

3. Jezus, zwleczon z odzienia, u słupa uwiązan, * a tam bez miłosierdzia okrutnie biczowan; * krew z ciała Mu płynęła, Pan Niebieski zranion; * o duszo moja miła, płacz i rzewnie wzdychaj!

4. Jezus, gdy ubiczowan, na tronie posadzon, * cierniem jest koronowan, a przez to jest wzgardzon; * przed Jezusem klękali rycerze niewierni, * z Niego się naśmiewali, na Oblicze plwali.

5. Jezus z miasta wywiedzion, krzyżem obciążony, * tu łotrom jest przyłączon, jak robak wzgardzony; * Matka Mu zabieżała, chciała Go oglądać, * a kiedy Go ujrzała, jęła rzewnie płakać.

6. Jezus z krzyżem podniesion, patrzcie chrześcijany! * Między łotry postawion, drogą krwią oblany; * od Żydów jest naśmiewan, gdy na krzyżu wisiał; * Jezus, miłosierny Pan, wszystko skromnie cierpiał.

126. Już Cię żegnam, najmilszy Synu

1. Już Cię żegnam, najmilszy, Synu Chrystusie, * Serca Mego pociecho, śliczny Jezusie! * Cóż ja pocznę, utrapiona * Matka Twoja opuszczona, * straciwszy Ciebie. * Weź Mnie raczej na śmierć z sobą, * wolę umrzeć razem z Tobą, * żyć społem w niebie!

2. Wieczerzę Świętą z Ciała swego gotujesz, * nogi uczniom umywasz, mile całujesz: * schylasz się do stóp Judasza, * Piękność i Ozdoba nasza; * łzami polewasz, * abyś go odwiódł od zdrady, * od niezbożnych Żydów rady; * wzgardę odbierasz.

3. Już od żalu umieram, na to patrzając; * nie wiem, co czynić, Matka smutna zostając; * o złośliwych ludzi czyny, * imających bez przyczyny, * dosyć żałości! * Na modlitwie klęczącego, * krwawym potem płynącego. * Nie masz litości!

127. Jużem dość pracował

1. Jużem dość pracował dla ciebie człowiecze, * trzydzieści trzy lata na tym nędznym świecie; * = pójdę, pójdę do Jerozolimy; * co o Mnie pisano, to wszystko wykonam.

2. Już dobiega końca Me pielgrzymowanie, * już teraz zawieram Moje nauczanie, * = Już chcę sprawę zbawienia dokonać, * idźcie, ucznie Moi, wieczerzę gotować.

3. Jeszcze Ja raz z wami pragnę spożyć Paschę: * chleb przemienię w Ciało i wino w Krew własną; * = na pamiątkę Mego umęczenia, * Ofiarę bezkrwawą złożę dla zbawienia.

128. Króla wznoszą się znamiona

1. Króla wznoszą się znamiona, * tajemnica krzyża błyska, * na nim Życie śmiercią kona, * lecz z tej śmierci życie tryska.

2. Poranione ostrzem srogim * włóczni, co Mu bok przeszywa, * aby nas pojednać z Bogiem, * krwią i wodą hojnie spływa.

3. Już się spełnia wieczne słowo * pieśni, co ją Dawid śpiewa, * głośną na świat cały mową, * oto Bóg królował z drzewa.

4. Drzewo piękne i świetlane, * zdobne w cną purpurę Króla, * z dostojnego pnia wybrane, * święte członki niech otula.

5. O szczęśliwe, bo ramiony * dzierżąc, waży Boskie Ciało, * okup świata zawieszony * i łup piekłu odebrało.

6. Krzyżu, bądźże pozdrowiony, * o nadziejo ty jedyna! * Dobrym łaski pomnóż plony, * z grzesznych niech się zmyje wina.

7. Trójco, źródłem, coś żywota, * Ciebie świat niech sławi cały, * przez Krzyż Święty otwórz wrota * do zwycięstwa i do chwały!

129. Krzyżu Chrystusa

1. Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, * na wieczne czasy, bądźże pozdrowiony; * gdzie Bóg, Król świata całego * dokonał życia swojego.

2. Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, * na wieczne czasy bądźże pozdrowiony; * ta sama krew cię skropiła, * która nas z grzechów obmyła.

3. Krzyżu Chrystusa, bądźże pochwalony, * na wieczne czasy bądźże pozdrowiony; * z ciebie moc płynie i męstwo, * w tobie jest nasze zwycięstwo.

130. Krzyżu, mój krzyżu

1. Krzyżu, mój krzyżu, com dla ciebie zrobił? * Czym ciebie uczciłem, albom czym ozdobił? * Ty mnie ratowałeś całe moje życie, * a ja szykowałem gwoździe w ciebie wbite.

2. Krzyżu, mój krzyżu, czym ci wynagrodzę, * żem stał obojętny przy krzyżowej drodze. * Zamiast dźwigać ciężar, który inni niosą, * zaparłem się ciebie, jak Piotr ongiś nocą.

3. Krzyżu, mój krzyżu, wiem że mi przebaczysz. * Tyś znakiem nadziei, nie znakiem rozpaczy, * na twoich ramionach los świata spoczywa * i też los człowieka, który ciebie wzywa.

131. Krzyżu Święty, nade wszystko

1. Krzyżu Święty, nade wszystko * drzewo przenajszlachetniejsze! * W żadnym lesie takie nie jest, * jedno na którym sam Bóg jest. * Słodkie drzewo, słodkie gwoździe, * rozkoszny owoc nosiło.

2. Skłoń gałązki, drzewo święte, * ulżyj członkom tak rozpiętym, * odmień teraz oną srogość, * którąś miało z urodzenia, * spuść lekkuchno i cichuchno * ciało Króla Niebieskiego.

3. Tyś samo było dostojne * nosić światowe Zbawienie, * przez cię przewóz jest naprawion * światu, który był zagubion, * który święta krew polała, * co z Baranka wypływała.

4. W jasełkach leżąc, gdy płakał, * już tam był wszystko oglądał, * iż tak haniebnie umrzeć miał, * gdy wszystek świat odkupić chciał. * W on czas między zwierzętami, * a teraz między łotrami.

5. Niesłychanać to jest dobroć * za kogo na krzyżu umrzeć! * Któż to może dzisiaj zdziałać? * Za kogo swoją duszę dać? * Sam to Pan Jezus wykonał, * bo nas wiernie umiłował.

6. Nędzne by to serce było, * co by dziś nie zapłakało, * widząc Stworzyciela swego * na krzyżu zawieszonego, * na słońcu upieczonego * Baranka wielkanocnego.

132. Któryś za nas cierpiał rany

Któryś za nas cierpiał rany, * Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami!

133. Ludu, mój ludu

1. Ludu, mój ludu, cóżem ci uczynił? * W czymem zasmucił, albo w czym zawinił? * Jam cię wyzwolił z mocy faraona, * a tyś przyrządził krzyż na me ramiona.

2. Ludu, mój ludu… Jam cię wprowadził w kraj miodem płynący, * tyś Mi zgotował śmierci znak hańbiący.

3. Ludu, mój ludu… Jam ciebie szczepił, winnico wybrana, * a tyś Mnie octem poił, swego Pana.

4. Ludu mój ludu… Jam dla cię spuszczał na Egipt karanie, * a tyś Mnie wydał na ubiczowanie.

5. Ludu, mój ludu… Jam faraona dał w odmęt bałwanów, * a tyś Mnie wydał książętom kapłanów.

6. Ludu, mój ludu… Morzem otworzył, byś szedł suchą nogą, * a tyś Mi włócznią bok otworzył srogą.

7. Ludu, mój ludu… Jam ci był wodzem w kolumnie obłoku, * tyś Mnie wiódł słuchać Piłata wyroku.

8. Ludu, mój ludu… Jam ciebie karmił manny rozkoszami, * tyś Mi odpłacił policzkowaniami.

9. Ludu, mój ludu… Jam ci ze skały dobył wodę zdrową, * a tyś Mnie poił goryczą żółciową.

10. Ludu, mój ludu… Jam dał, że zbici Chanaan królowie, * a ty zaś trzciną biłeś Mnie po głowie.

11. Ludu, mój ludu… Jam ci dał berło Judzie powierzone, * a tyś Mi wtłoczył cierniową koronę.

12. Ludu, mój ludu… Jam cię wywyższył między narodami, * tyś Mnie na krzyżu podwyższył z łotrami.

134. Najdroższy Jezu

1. Najdroższy Jezu, w czymże Twoja wina, * w czym tak okrutnej śmierci Twej przyczyna? * O jaką zbrodnię Ciebie oskarżali, * że Cię skazali?

2. Ubiczowany, cierniem uwieńczony, * spoliczkowany, ciężko wyszydzony: * octem i żółcią Ciebie napoili, * na krzyż przybili!

3. Co za przyczyna wszystkiej Twej udręki? * Ach, moje grzechy dały powód męki! * To ja, mój Panie, to ja zawiniłem, * Ciebie zabiłem.

4. Lecz co się z karą słuszną dla mnie staje? * Za owcę Pasterz dobry życie daje, * najsprawiedliwszy Pan wypłaca długi * swojego sługi!

5. Ach, wielki Królu, Władco nad wiekami, * jakże wypowiem wierność Twą słowami, * gdy żadne serce tego nie pojęło, * ile stąd wzięło!

6. O Panie, kiedy tam, przy Twoim tronie * stanę na wieki w blasku i w koronie, * daj mi, gdy wszystko będzie Ci śpiewało, * być Twoją chwałą!

135. O duszo wszelka nabożna

1. O duszo wszelka nabożna, * ku miłemu Bogu skłonna, * wejrzyj na Syna Bożego, * na Zbawiciela naszego.

2. Oglądaj na krzyżu Jego, * haniebnie zawieszonego, * okrutnie rozciągnionego, * całego zakrwawionego.

3. Wejrzyj na głowę skłonioną, * ostrą koroną zranioną, * którą z ciernia upleciono, * gwałtem na skronie wciśniono.

4. Ręce, nogi przenajświętsze * gwoźdźmi okrutnie przebite, * bok i serce przebodzono, * ostatek krwi wypuszczono.

5. Przeto grzechu się wystrzegaj, * o łaskę skrzętnie zabiegaj, * aby krew Chrystusa Pana * nie była darmo wylana.

136. O głowo, uwieńczona

1. O głowo, uwieńczona cierniami, pełna ran. * Ach, jakżeś krwią zbroczona, jak strasznie cierpi Pan. * O głowo mego Boga, pokłony składam ci. * Tyś sercu memu droga, bądź pozdrowiona mi.

2. Nim cię, o święta głowo, na krzyżu zwiesił Bóg, * nim rzekł ostatnie słowo, że zwyciężony wróg, * katuszy poniósł wiele, okrutny znosił ból, * na duszy i na ciele, wszechświata cierpiał Król.

3. Sam swe wyciągnął ręce, na krzyż je rozpiąć dał, * jakby, choć w srogiej męce, grzesznika objąć chciał. * Na tych, co z Niego szydzą, spojrzenie słodkie śle, * przebacza, bo nie wiedzą, że sami czynią źle.

4. Do łask łotra przyjmuje, Janowi Matkę swą * poleca i mianuje też Matką wszystkich Ją. * I pragnie, tęskni, woła: „Już wykonało się!”. * O Jezu, któż nie zdoła, żałować, widząc Cię!

5. Tyś dla mnie cierpiał Panie, jam winien, Boże, ja. * O Jezu, me kochanie, jak wielka miłość Twa! * A cóż mi czynić trzeba, by spłacić długi swe? * Tyś Stwórcą ziemi, nieba, a ja stworzenie Twe!

6. Cóż Ci za miłość Twoją, za poświęcenie dam? * Wszak nic własnością moją, od Ciebie wszystko mam! * Nie gardź mym sercem Zbawco, racz w ranie swej je skryć * i krwią, łask wszelkich, Dawco, chciej winy jego zmyć!

137. O Krwi najdroższa

1. O Krwi najdroższa, o Krwi odkupienia, * napoju życia z nieba dla nas dany! * O zdroju łaski, o ceno zbawienia, * Ty grzechowe leczysz rany!

2. Tyś w Jezusowym kielichu zamknięta, * abyś nas wszystkich życiem napawała; * abyś dla świata, Krwi Boska, prześwięta, * miłosierdzie wybłagała!

3. O Krwi najdroższa, przez Serce przeczyste, * gdzie Twoje źródło miałaś na tej ziemi, * cześć Tobie niesiem, dzięki wiekuiste, * z aniołami, ze świętymi.

138. Ogrodzie Oliwny

1. Ogrodzie Oliwny, widok w tobie dziwny! * Widzę Pana mego na twarz upadłego. * Tęskność, smutek, strach Go ściska, * krwawy pot z Niego wyciska; * ach, Jezu mdlejący, prawieś konający!

2. Kielich gorzkiej męki z Ojca Twego ręki * ochotnie przyjmujesz, za nas ofiarujesz; * anioł Ci się z nieba zjawia, o męce z Tobą rozmawia; * ach, Jezu strwożony, przed męką zmęczony!

3. Uczniowie posnęli, Ciebie zapomnieli, * Judasz zbrojne roty stawia przede wroty; * i wnet do Ogrojca wpada z wodzem swym zbirów gromada; * ach, Jezu kochany, przez ucznia sprzedany!

4. Chociaż ze swym ludem obalony cudem, * Judasz z ziemi wstaje, Jezusa wydaje. * Dopiero się Nań rzucają, więzy, łańcuchy wkładają. * Ach, Jezu pojmany, za złoczyńcę miany!

139. Ojcze Boże Wszechmogący

1. Ojcze Boże Wszechmogący, * który z miłości gorącej * zesłałeś na te niskości * Syna swego z wysokości.

2. Ku wielkiemu pocieszeniu * Twemu ludzkiemu plemieniu * wydałeś Go na stracenie * przez człowiecze odkupienie.

3. Miejmyż wszyscy na baczności * drogą śmierć Jego miłości * i smutek Matuchny Jego, * która cierpiała dla Niego.

4. Gdy Go we czwartek żegnała, * tak Mu mówiąc narzekała: * „Weźmij mię w Ogrojec z sobą, * pójdę rada na śmierć z Tobą”.

5. Smutnie na Nią Pan spoglądał, * po swej Matce tego żądał: * „Miła Matko, racz mię puścić, * noc-ci blisko, już nam czas iść”.

6. Smutne było to rozstanie, * z Synem swym Najświętszej Pannie; * ileż boleści doznała, * gdy się z Jezusem żegnała!

7. Gdy do Ogrojca przybieżał, * padł na ziemię, krzyżem leżał: * tam swą mękę wszystką widział, * którą nazajutrz cierpieć miał.

8. Klęknął na kolana potem, * jął się pocić krwawym potem, * mówiąc: „Ojcze, możeli być, * racz ten kielich precz oddalić”.

9. Jezu miły, nie lękaj się, * wstań, nie klęcz już, spamiętaj się: * masz niedaleko Judasza, * idzie z ludem od Annasza.

10. Wtem przystąpił Judasz k’Niemu, * pokłonił się Panu swemu: * jeszcze Go zdradnie całował, * Pan się schylił, twarz mu podał.

11. Wnet do Niego przyskoczyli, * o ziemię Nim uderzyli: * i związawszy Go okrutnie, * wiedli Go do miasta butnie.

12. Niemiłosierni Żydowie, * okrutniejsi niż katowie, * na Piłata zawołali, * ukrzyżować Go kazali.

13. Wisiał na krzyżu zraniony, * zbity, skłuty, zakrwawiony, * nie mając odpoczywania * od ujęcia do skonania.

14. Chryste, Panie miłościwy, * czemuś tak bardzo cierpliwy? * Dla zmiłowania naszego * zapomniałeś Bóstwa swego!

140. Oto Jezus umiera

1. Oto Jezus umiera, * uważaj grzeszniku, * śmierć Mu oczy zawiera, * zapłacz niewdzięczniku.

Refren: O grzechy ludzkie, * wyście to sprawiły, * Pana swojego * złośliwie zabiły.

2. Oczy krwią zasłonione, * twarz pięściami starta, * włosy potem zwarzone, * głowa cierniem zdarta. Ref.

3. Ręce gwoźdźmi przeszyte, * serce rozpłatane, * nogi na krzyż przybite, * żyły poszarpane. Ref.

141. Panie, Ty widzisz

1. Panie, Ty widzisz, krzyża się nie lękam. * Panie, Ty widzisz, krzyża się nie wstydzę. * Krzyż Twój całuję, pod krzyżem uklękam, * bo na tym krzyżu Boga mego widzę.

2. Do krzyża zwracam wszystkie me życzenia, * na krzyż przybijam błędnych myśli roje, * bo z krzyża płyną promienie zbawienia, * bo z krzyża płyną zmartwychwstania zdroje.

3. Pod krzyżem świata starty i złamany, * pragnę już odtąd krzyż Twój w duszy nosić. * Niewoli świata pokruszyć kajdany, * bym mógł na krzyżu, krzyża chwałę głosić.

4. Nie zasłużyłem, abyś mnie pocieszył, * bom przez czas długi tak od Ciebie stronił; * gdyś na mnie wołał, do Ciebiem nie spieszył * i łez tak wiele, tam marniem roztrwonił.

5. Ach, Tyś mi podał pierwszy rękę Twoją, * abym na krzyża mógł powrócić drogę, * a jam nią wzgardził! Dziś pod krzyżem stoję, * bo już bez Ciebie dłużej żyć nie mogę.

6. A serce wspomnień nosząc krwawą ranę, * samotnie życia pielgrzymkę odbędzie; * czyń co chcesz ze mną, pod krzyżem zostanę. * Krzyż był kolebką, krzyż mym grobem będzie.

142. Płaczcie, anieli

1. Płaczcie, anieli, płaczcie, duchy święte, * radość wam dzisiaj i wesele wzięte; * = płaczcie przy śmierci, płaczcie przy pogrzebie * Króla waszego i Boga na niebie.

2. Płacz, jasne słońce, płacz, koło miesięczne; * zalejcie, gwiazdy, światła swoje wdzięczne; * = płaczcie, promienie z nieba wywieszone, * wasze przedniejsze światło zagaszone.

3. Płaczcie, obłoki, płaczcie, chmury dżdżyste, * łzy zamiast rosy wylejcie rzęsiste. * = Pan już nie żyje, co rękami swymi * was porozpinał nad okręgiem ziemi.

4. Płacz i ty, ziemio, którą człowiekowi * Bóg oddał w darze, jak swemu Synowi; * = ten, który niegdyś powstał z mułu Twego, * dziś ukrzyżował Stworzyciela swego.

5. Płaczcie, pagórki, góry i doliny, * płaczcie, zwierzęta, ptaki i rośliny; * = zapłońcie wstydem, zalejcie się łzami, * bo król wasz zabił Króla nad królami.

6. A na ostatek zapłacz, ty, człowiecze! * To przez twe zbrodnie krew z Chrystusa ciecze; * = dla ciebie umarł Syn Boga jedyny, * by cię wybawić z grzechów twoich winy.

143. Pozwól mi Twe męki śpiewać

1. Pozwól mi Twe męki śpiewać * i z czułością ubolewać. * O Baranku bez zmazy, * który gładzisz me skazy!

Refren: Jezu, piętnuj Twymi rany * w głębi serca chrześcijany! * Niechaj boleść śmierci Twej * zmniejszy bóle śmierci mej.

2. Błagając Ojca łaskawie, * jak pośrednik w ludzkiej sprawie, * byłeś krwią swą zbroczony, * na krzyżu rozciągniony. Ref.

3. Zbawicielu, z mej przyczyny * zniosłeś męki; sam bez winy. * Me grzechy na krzyż wbiły * i hańbą Cię okryły! Ref.

4. Żal mi, Jezu, moich złości! * Lecz, ach, spraw z swojej litości, * bym przez Cię odkupiony * zasłużył być zbawiony! Ref.

144. Rozmyślajmy dziś

1. Rozmyślajmy dziś, wierni chrześcijanie, * jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany; * od pojmania nie miał odpocznienia, * aż do skonania.

2. Naprzód w Ogrojcu wziął pocałowanie, * tam Judasz zdrajca dał był katom znamię: * oto patrzajcie, mego Mistrza macie, * Tego imajcie.

3. Wnet się rzucili jako lwy zaciekli, * apostołowie od Niego uciekli; * On zaś był śpiesznie wiedzion do Annasza, * pociecha nasza.

4. Przed sąd Piłata gdy był postawiony, * niesprawiedliwie został oskarżony; * rozkazał Piłat, by był biczowany * ten Pan nad pany.

5. Koronę z ciernia żołnierze uwili, * naszemu Panu na głowę wtłoczyli; * naśmiewając się przed Nim przyklękali, * królem Go zwali.

6. Krzyknęła potem tłuszcza zbuntowana: * „Nie chcemy Tego za swego mieć pana; * niechaj na krzyżu swój żywot położy * ten to Syn Boży!”.

7. Krzyż niosąc, na śmierć szedł nieustraszenie, * oprawcy niecni zwlekli zeń odzienie; * do krzyża Zbawcę okrutnie przybili, * octem poili.

8. Z wołaniem głośnym po tak srogiej męce * skonał, oddając ducha w Ojca ręce; * zagasło słońce, strach ludzi oniemia, * trzęsła się ziemia.

9. Zstąpił do piekieł Król wieczystej mocy, * z niewoli lud swój wybawił sierocy; * umarłych ciała z grobów powstawały, * widzieć się dały.

10. Zacny Nikodem wraz z Józefem śmiało * zanieśli prośbę o Jezusa ciało; * dozwala Piłat, pełnią się bez zwłoki * Boże wyroki.

11. W wieczornej porze, nie tracąc ni chwili, * ostrożnie z krzyża Jezusa złożyli; * Matuchna Jego ciało piastowała, * rzewnie płakała.

12. Wnet prześcieradło usławszy na ziemi, * uczcili ciało balsamy drogimi; * w świeżo kowanym grobie położyli, * płacz uczynili.

13. Płaczmy i my też, wierni, chrześcijanie, * dziękując Panu za najdroższe rany; * iż, by nas zbawić, lejąc krew obficie, * dał za nas życie!

145. Sław, języku, bój chwalebny

1. Sław, języku, bój chwalebny, * dzieje walki niezrównanej, * i opiewaj tryumf krzyża * hymnem pełnym uwielbienia, * na nim bowiem Odkupiciel * był zabity, lecz zwyciężył.

2. Gdy praojciec zbuntowany * wziął w swe usta zgubny owoc, * uległ śmierci w nim ukrytej; * wtedy Stwórca się zmiłował * wybierając nowe drzewo, * by dawnego zniszczyć skutki.

3. Postanowił Bóg Wszechmocny * dla ratunku wszystkich ludzi, * aby szatan, ojciec kłamstwa, * był zwiedziony swym podstępem; * to zaś, czym nas wróg poraził, * było naszym uzdrowieniem.

4. Kiedy czas już się wypełnił * i nastała pora święta, * Ojciec posłał swego Syna, * Stworzyciela całej ziemi, * który z łona dziewiczego * w ludzkiej zrodził się postaci.

5. On, przeżywszy między nami * jako człowiek lat trzydzieści, * z własnej woli przyjął mękę; * wypełniając zbawcze dzieło * na krzyżowej zawisł belce * jak baranek przebłagalny.

6. Cześć niech będzie Bogu Ojcu * i Synowi jedynemu * razem z Duchem równym Obu; * chwała Bogu w Trójcy Świętej, * który darzy nas i chroni * swoją łaską miłosierną. Amen.

146. Stała Matka Boleściwa

1. Stała Matka Boleściwa * obok krzyża ledwo żywa, * gdy na krzyżu wisiał Syn. Duszę Jej, co łez nie mieści, * pełną smutku i boleści, * przeszedł miecz dla naszych win.

2. O, jak smutna i strapiona * Matka ta błogosławiona, * której Synem niebios Król! Jak płakała Matka miła, * jak cierpiała, gdy patrzyła * na Boskiego Syna ból!

3. Gdzież jest człowiek, co łzę wstrzyma, * gdy mu stanie przed oczyma * w mękach Matka ta bez skaz? Kto się smutkiem nie poruszy, * gdy rozważy boleść duszy * Matki z Jej Dziecięciem wraz?

4. Za swojego ludu zbrodnie * w mękach widzi tak niegodnie * zsieczonego Zbawcę dusz. Widzi Syna wśród konania, * jak samotny głowę skłania, * gdy oddawał ducha już.

5. Matko, coś miłości zdrojem, * spraw, niech czuję w sercu moim * ból Twój u Jezusa nóg! Spraw, by serce me gorzało, * by radością życia całą * stał się dla mnie Chrystus Bóg.

6. Matko, ponad wszystko świętsza, * rany Pana aż do wnętrza * w serce me głęboko wpój. Cierpiącego tak niezmiernie * Twego Syna ból i ciernie * niechaj duch podziela mój.

7. Spraw, niech leję łzy obficie * i przez całe moje życie * serce me z Cierpiącym wiąż. Pragnę stać pod krzyżem z Tobą, * z Twoją łączyć się żałobą, * w płaczu się rozpływać wciąż.

8. Panno Święta, swe dziewicze * zapłakane wznieś oblicze: * jeden niech nas łączy płacz. Spraw, niech żyję Zbawcy zgonem, * na mym sercu rozżalonym * Jego ból wycisnąć racz.

9. Niech mnie męki gwoździe zranią, * niechaj, kiedy patrzę na Nią, * krew upoi mnie i krzyż. Męką ognia nieustanną * nie daj gorzeć, Święta Panno, * w sądu dzień swą pomoc zbliż.

10. A gdy życia kres nastanie, * przez swą Matkę, Chryste Panie, * do zwycięstwa dojść nam daj. Gdy ulegnie śmierci ciało, * obleczona wieczną chwałą * dusza niech osiągnie raj.

147. Ty, któryś gorzko

1. Ty, któryś gorzko na krzyżu umierał, * ręceć i nogi srogi gwóźdź rozdzierał; * daj śmierć szczęśliwą, na krzyżu rozpięty, * Baranku Święty!

2. Pragnę umierać wraz z Tobą i w Tobie, * w wspólnej boleści, w smutku i żałobie; * ucieczką pewną będą mi Twe rany, * Jezu kochany.

3. Bolesna Matko najwyższego Boga, * gdy mnie śmiertelna opanuje trwoga, * bądź mi w zbolałym sercu litościwym * Portem szczęśliwym!

148. W krzyżu cierpienie

1. W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, * w krzyżu miłości nauka. * Kto Ciebie, Boże, raz pojąć może, * ten nic nie pragnie, ni szuka.

2. W krzyżu osłoda, w krzyżu ochłoda * dla duszy smutkiem zmroczonej. * Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie * w boleści sercu zadanej.

3. Kiedy cierpienie, kiedy zwątpienie * serce ci na wskroś przepali, * gdy grom się zbliża, pośpiesz do krzyża, * On ciebie wesprze, ocali.

4. Gdy cię skrzywdzono albo zraniono, * lub serce czyjeś zawiodło, * o, nie rozpaczaj, módl się, przebaczaj, * krzyż niech ci stanie za godło.

149. Wisi na krzyżu

1. Wisi na krzyżu Pan, Stwórca nieba; * płakać za grzechy, człowiecze, potrzeba; * ach, ach, na krzyżu umiera, * Jezus oczy swe zawiera!

2. Najświętsze członki i wszystko ciało * okrutnie zbite na krzyżu wisiało. * Ach, ach, dla ciebie, człowiecze, * z boku krew Jezusa ciecze!

3. Ostrą koroną skronie zranione, * język zapiekły i usta spragnione. * Ach, ach, dla mojej swawoli * Jezus umiera i boli!

4. Woła i kona, łzy z oczu leje, * pod krzyżem Matka Bolesna truchleje. * Ach, ach, sprośne złości moje * sprawiły te niepokoje!

5. Więc się poprawię, Ty łaski dodaj. * Życia świętego dobry sposób podaj. * Ach, ach, tu kres złości moich, * przy nogach przybitych Twoich!

6. Tu z Magdaleną chcę pokutować * i za swe grzechy serdecznie żałować. * Ach, ach, zmiłuj się nade mną, * uczyń miłosierdzie ze mną!

7. Rozbrat ci, świecie, dziś wypowiadam, * z grzechów się swoich szczerze wyspowiadam. * Ach, ach, serdecznie żałuję, * bo Cię, Boże mój, miłuję!

150. Witaj, Jezu w Ogrójcu

1. Witaj, Jezu w Ogrójcu w modłach krwią spocony, * przez anioła wzmocniony, przez ucznia zdradzony, * od wrogów krwi Twej chciwych, jak zbójca pojmany, * w dom Annasza wiedziony, zbity, skrępowany.

Uczniowie odstępują, bojaźń ich zwycięża, * Piotr się trzykroć zapiera, mówiąc: nie znam Męża. * Fałszywe świadki na śmierć Pana oskarżają, * niewinnego Baranka na ofiarę dają.

2. Witaj, Jezu cierpliwy, rano prowadzony, * do Piłata przed sądem zbójców swych stawiony. * Piłat w Jezusie winy żadnej nie znajduje, * do Heroda Go rychło odwieść rozkazuje.

Herod ciekawy cudów, Boga pyta hardo, * Jezus milczy, Herod Go odprawia z pogardą. * W białą szyderczą szatę przyobleczonego, * odsyła Piłatowi Baranka cichego.

3. Witaj, Jezu niewinny, oprawcom wydany, * do słupa przywiązany, nago biczowany. * Jako z krynicy żywej, tak z świętego ciała, * krew Twa święta przez mnogie rany wyciekała.

Aż ubranemu w szkarłat na śmiechy ludowe, * trzcinę za berło dają, cierniem wieńczą głowę. * Na wzgardę klęcząc przed Nim, spluwać nań się ważą, * biją w twarz zawiązaną, prorokować każą.

4. Witaj, Jezu, przed sądem Piłata stawiony * i wyrokiem niesłusznym na śmierć potępiony. * Piłat żadnej przyczyny śmierci nie znajduje, * obmył ręce, a wyrok śmierci podpisuje.

Wychodzi Jezus z miasta, krzyżem obciążony, * na twarz w drodze po trzykroć upada zemdlony. * Od własnego narodu, zmęczon, zelżon, zbity; * przywiedzion jest na miejsce, gdzie ma być zabity.

5. Witaj, Jezu do krzyża gwoźdźmi przykowany, * sromotnie podwyższony, z łotry porównany; * ręce i nogi święte srogie ostrza bodły, * a Pan za swych zabójców czyni Ojcu modły.

Łotrowi skruszonemu niebo obiecuje, * uczniowi swą zemdloną Matkę zostawuje. * Gdy w śmierci ofiarował Pan modlitwę swoją * pragnął, a zbójcy octem i żółcią Go poją.

6. Witaj, ofiarny Jezu, wiszący przed zgrają, * jeszcze z boku świętego krew Twą wytaczają. * Człowiek bez winy żadnej, Bóg który nas stworzył, * umarł za grzechy nasze, by nam raj otworzył.

Nikodem Ciało z krzyża, z Józefem składają, * Matce Najboleśniejszej ze czcią oddawają, * która łzami Go myjąc, z przyjaciółmi swymi, * opatruje nabożnie maściami wonnymi.

7. Witaj, Jezu, przez Matkę smutną opłakany * i ze łzami sług wiernych w grobie pochowany. * Po śmierci Pana, trwogę nieprzyjaciel czuje; * grób, by Zbawca nie powstał, próżno pieczętuje.

Pełnią się Boską mocą, Boskie tajemnice, * Pan śmierć pokonał, ziścił święte obietnice. * Daj nam, Jezu, niech śmierć Twa i Twe zmartwychwstanie, * wiekuistym żywotem i dla nas się stanie.

8. Z pokłonem prosim, Jezu, przyjmij te godziny, * na cześć srogiej Twej męki, a zgładź nasze winy. * Jezu, przez śmierć okrutną, i przez rany ciężkie, * proszę przyjm nas do nieba, przez ręce anielskie.

Daj, byśmy Ciebie sercem zawsze miłowali * i po śmierci na wieki w niebie wychwalali. * O Jezu, Zbawicielu świata umęczony, * bądź teraz i na zawsze od nas pochwalony.

151. Witaj, krzyżu zwycięski

1. Witaj, krzyżu zwycięski, * zbroczony krwią Chrystusa, * ceno naszej wieczności * zdobytej Jego męką!

2. Drzewo twarde i szorstkie, * na tobie wisiał Jezus, * aby z Ojcem pojednać * swych braci marnotrawnych.

3. Drzewo mocno wrośnięte * w niewdzięczną glebę świata, * zapuść swoje korzenie * w głębiny ludzkiej duszy.

4. Światłem jesteś nadziei * na mrocznej drodze życia, * siłą w nocy cierpienia * i portem dla zbłąkanych.

5. Bogu w Trójcy jednemu * niech zawsze będzie chwała; * cała ziemia niech sławi * najświętszy znak zbawienia. Amen.

152. Witaj, Matko uwielbiona

1. Witaj, Matko uwielbiona, * żalem serdecznym zraniona, * gdyć Symeon sprawiedliwy * opowiedział miecz straszliwy.

Refren: O Maryjo, o Maryjo, * wielka Twoja żałość była.

2. Witaj, Matko, uwielbiona…, * kiedyś wzdychając płakała, * do Egiptu uciekała. Ref.

3. Witaj, Matko uwielbiona…, * kiedyś Syna najmilszego * szukała do dnia trzeciego. Ref.

4. Witaj, Matko uwielbiona…, * kiedy Syn Twój był pojmany, * zbity, zraniony, zeplwany. Ref.

5. Witaj, Matko uwielbiona…, * gdyś widziała Syna Twego, * na krzyżu konającego. Ref.

6. Witaj, Matko uwielbiona…, * kiedyś z krzyża Syna brała, * łzami rany polewała. Ref.

7. Witaj, Matko uwielbiona…, * kiedy Syna najdroższego * kładli do grobu ciemnego. Ref.

153. Zawitaj, Ukrzyżowany

1. Zawitaj, Ukrzyżowany, * Jezu Chryste przez Twe rany, * Królu na niebie, * prosimy Ciebie, * ratuj nas w każdej potrzebie.

2. Zawitaj, Ukrzyżowany, * całujem Twe święte rany; * przebite ręce, * nogi w Twej męce, * miejcież nas w swojej opiece.

3. Zawitaj, Ukrzyżowany, * biczmi srodze skatowany; * zorane boki, * krwawe potoki, * wynieścież nas nad obłoki.

4. Zawitaj, Ukrzyżowany, * cierniem ukoronowany; * w takiej koronie, * zbolałe skronie, * miejcież nas w swojej obronie.

5. Zawitaj, Ukrzyżowany, * ciężkim krzyżem zmordowany; * rano w ramieniu, * z niej krwi strumieniu, * podźwignij nas ku zbawieniu.

6. Zawitaj, Ukrzyżowany, * w twarz pobity i zeplwany; * o święte lice, * łez, krwi krynice, * zwróćcież na nas swe źrenice!

7. Zawitaj, Ukrzyżowany, * włócznią na sercu stargany; * piersi, wnętrzności * pełne gorzkości, * miejcież nas w swojej litości.

8. Zawitaj, Ukrzyżowany, * w duszy srodze zatroskany; * smutki i żale, * w serca upale * wnieścież nas ku Jego chwale.

9. Zawitaj, Ukrzyżowany, * w Bóstwie swym sponiewierany; * we czci i chwale * zniszczony wcale, * zbaw nas na swym trybunale.

10. Zawitaj, Ukrzyżowany, * niewinnie zamordowany; * bądź, konający, * na nas pomnący, * raj łotrowi darujący.

11. Przez Twoje gorzkie skonanie * litościwy bądź nam, Panie; * w ostatnim zgonie * miej nas w obronie, * postaw nas po prawej stronie.

12. O Jezu, miłości zdroju, * wzdycham do Twego pokoju! * Za grzechy płaczę, * sercem Cię raczę, * krzyżem Twoim głowę znaczę.

154. Zbliżam się k’Tobie

1. Zbliżam się k’Tobie, Jezu mój kochany, * całować ciężkie i krwawiące rany, * nie tak jak Judasz, który na wydanie, * lecz z użaleniem, Jezu Chryste, Panie.

2. Całuję prawą Twoją, Jezu, rękę, * byś mnie nie oddał na piekielną mękę; * całuję oraz lewą rękę Twoją, * byś zbawić raczył grzeszną duszę moją.

3. Zbliżam się sercem i do Twego boku, * nie daj na zgubę mnie z swego wyroku, * padam do Twojej prawej nogi, Chryste, * niechże łzy płyną z oczu mych rzęsiste!

4. Padam i do Twej, Jezu, lewej nogi, * którą Ci zranił okrutnie gwóźdź srogi. * Padam pokornie i do krzyża Twego, * na którym wisisz dla mnie mizernego.

5. Niechże Ci będzie cześć, chwała wiecznemu * Bogu w Najświętszej Trójcy jedynemu. * A nam niech będą łaski Twe ojczyste, * spraw to, by serca nasze były czyste!

Wielki Tydzień

155a. Hosanna Synowi Dawida!

Hosanna Synowi Dawida! * Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie! * O, Królu izraelski! * Hosanna na wysokości!

155b. Hosanna Synowi Dawidowemu!

Hosanna Synowi Dawidowemu! * Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie! * O, Królu izraelski! * Hosanna na wysokości.

156. Dzieci hebrajskie

Antyfona: Dzieci hebrajskie, * niosąc gałązki oliwne, * wyszły naprzeciw Pana * wołając i mówiąc: * Hosanna na wysokości.

1. Pana jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, * świat cały i jego mieszkańcy.

Albowiem On go na morzach osadził * i utwierdził ponad rzekami. Ant.

2. Bramy, podnieście swe szczyty, † unieście się, odwieczne podwoje, * aby mógł wkroczyć Król chwały!

„Któż jest tym królem chwały?” * „Pan Zastępów, On jest Królem chwały.” Ant.

3. Chwała Ojcu i Synowi * i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze * i na wieki wieków. Amen. Ant.

157. Hołd Tobie, sława i cześć

Refren: Hołd Tobie, sława i cześć, * o Chryste, Królu i Zbawco! Któremu niegdyś chłopięcy chór pobożnie śpiewał: „Hosanna!”.

1. Przejęty świętą radością * niech wierny lud się weseli, * bo Jezus dał nam zbawienie * i władcę śmierci zwyciężył. Ref.

2. Już wielka rzesza się zbliża * z zielenią palm i oliwek, * wołając głośno „Hosanna * Synowi Dawidowemu!”. Ref.

3. I my naprzeciw biegnijmy * Królowi nieba i ziemi; * gałązki niosąc palmowe * śpiewajmy hymny pochwalne. Ref.

4. Niech Pan darami swej łaski * ze złej nas drogi zawróci, * a my z wdzięcznością oddajmy * podziękę Jemu należną. Ref.

5. Niech będzie chwała na wieki * Synowi z Ojcem i Duchem; * niech Boga w Trójcy jednego * wysławia rzesza zbawionych. Ref.

158. Wjeżdża Król nasz

1. Wjeżdża Król nasz, Jezus cichy, do Jerozolimy, * hołd Mu składa lud pobożny, Jego lud rodzimy.

Refren: Hosanna, hosanna Synowi Bożemu! * Hosanna, hosanna, cześć Zbawcy naszemu!

2. Brzmi: „Hosanna, witaj, Zbawco, wnijdź błogosławiony, * w imię Pańskie wchodzisz do nas”, brzmi na wszystkie strony. Ref.

3. Bądźże tedy pozdrowiony, Boże nasz i Panie * przyjmij od nas modły, hołdy, pobożne śpiewanie. Ref.

4. Przyjmij od nas za Twą mękę korne dziękczynienie * chwała Ci po wszystkie czasy, miłość, uwielbienie. Ref.

159. A myśmy się chlubić powinni

Antyfona: A myśmy się chlubić powinni Krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa: * w Nim jest zbawienie, * życie i zmartwychwstanie nasze. * Przez Niego jesteśmy zbawieni i oswobodzeni.

1. Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, * niech nam ukaże pogodne oblicze.

Aby na ziemi znano Jego drogę, * Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Ant.

2. Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, * niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.

Niech się narody cieszą i weselą, † bo rządzisz ludami sprawiedliwie * i kierujesz narodami na ziemi. Ant.

3. Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, * niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.

Ziemia wydała swój owoc, * Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.

Niech nam Bóg błogosławi * i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi. Ant.

160. Sław, języku, tajemnicę

1. Sław, języku, tajemnicę * Ciała i najdroższej Krwi, * którą, jako łask krynicę, * wylał w czasie ziemskich dni * Ten, co Matkę miał Dziewicę, * Król narodów godzien czci.

2. Z Panny czystej narodzony, * posłan zbawić ludzki ród, * gdy po świecie na wsze strony * ziarno słowa rzucił w lud, * wtedy cudem niezgłębionym * zamknął swej pielgrzymki trud.

3. W noc ostatnią przy wieczerzy, * z tymi, których braćmi zwał, * pełniąc wszystko, jak należy, * czego przepis prawny chciał. * Sam Dwunastu się powierzył * i za pokarm z rąk swych dał.

4. Słowem więc, Wcielone Słowo, * chleb zamie-nia w Ciało swe. * Wino Krwią jest Chrystusową, * darmo wzrok to widzieć chce: * tylko wiara Bożą mową * pewność o tym w serca śle.

Okadza się Najświętszy Sakrament

5. Przed tak wielkim Sakramentem * upadajmy wszyscy wraz. * Niech przed Nowym Testamentem * starych praw ustąpi czas, * co dla zmysłów niepojęte, * niech dopełni wiara w nas.

6. Bogu Ojcu i Synowi * hołd po wszystkie nieśmy dni. * Niech podaje wiek wiekowi * hymn tryumfu, dzięki, czci, * a równemu im Duchowi * niechaj wieczna chwała brzmi. Amen.

161. Oto drzewo Krzyża (3 x)

K.: Oto drzewo Krzyża, * na którym zawisło zbawienie świata.

W.: Pójdźmy z pokłonem.

162. Wielbimy Krzyż Twój

Antyfona: Wielbimy Krzyż Twój, Panie Jezu, * wysławiamy Twoje święte zmartwychwstanie, * bo przez drzewo Krzyża przyszła radość dla całego świata.

1. Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, * niech nam ukaże pogodne oblicze.

Aby na ziemi znano Jego drogę, * Jego zbawienie wśród wszystkich narodów. Ant.

2. Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, * niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.

Niech się narody cieszą i weselą, † bo rządzisz ludami sprawiedliwie * i kierujesz narodami na ziemi. Ant.

3. Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, * niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.

Ziemia wydała swój owoc, * Bóg, nasz Bóg, nam pobłogosławił.

Niech nam Bóg błogosławi * i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi. Ant.

163. Odszedł Pasterz od nas

1. Odszedł Pasterz od nas, * zdroje wody żywej, * Zbawca, źródło łaski, * miłości prawdziwej.

Refren: Odszedł Pasterz nasz, * co ukochał lud. * O Jezu, dzięki Ci, * za Twej męki trud.

2. Gdy na krzyżu konał, * słońce się zaćmiło, * ziemia się zatrzęsła, * wszystko się spełniło. Ref.

3. Oto Boski Zbawca * zamki śmierci skruszył, * zburzył straszne odrzwia, * duszom życie zwrócił. Ref.

4. Zmiażdżył władzę czarta * mocą Bóstwa swego * i ujarzmił pychę * wroga piekielnego. Ref.

164. Światło Chrystusa (3 x)

K.: Światło Chrystusa.

W.: Bogu niech będą dzięki.

Zakończenie orędzia wielkanocnego

165. Amen

W.: Amen, * amen, * amen.

Po epistole kapłan uroczyście intonuje

166. Alleluja

K.: Alleluja.

W.: Alleluja.

Psalm allelujatyczny

167. Alleluja… Dziękujcie Panu

Refren: Alleluja, alleluja, alleluja.

1. Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * bo Jego łaska trwa na wieki.

Niech dom Izraela głosi: * „Jego łaska na wieki”. Ref.

2. Prawica Pana wzniesiona wysoko, * prawica Pańska moc okazała.

Nie umrę, ale żył będę * i głosił dzieła Pana. Ref.

3. Kamień odrzucony przez budujących * stał się kamieniem węgielnym.

Stało się to przez Pana * i cudem jest w naszych oczach. Ref.

Na zakończenie Mszy św.

168. Idźcie w pokoju Chrystusa. Alleluja

K.: Idźcie w pokoju Chrystusa. Alleluja, alleluja.

W.: Bogu niech będą dzięki. Alleluja, alleluja.

Procesja rezurekcyjna

169. Chwała Ci

Antyfona: Chwała Ci, równa w godności, * Trójco, jedyny Boże * i przed wszystkimi wiekami * i teraz, i na wieki.

1. Chwalcie Pana wszystkie narody, * wysławiajcie Go wszystkie ludy.

Bo potężna nad nami Jego łaska, * a wierność Pana trwa na wieki. Ant.

2. Chwała Ojcu i Synowi * i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen. Ant.

170. Chrystus prawdziwie zmartwychwstał

Antyfona: Chrystus prawdziwie zmartwychwstał, Alleluja. * Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki. Alleluja.

171. Zmartwychwstał z grobu Pan (3 x)

K.: Zmartwychwstał z grobu Pan. Alleluja.

W.: Który za nas zawisł na drzewie krzyża. Alleluja.

172. Niebo i ziemia

K.: Niebo i ziemia się cieszą. Alleluja.

W.: Ze zmartwychwstania Twojego, Chryste. Alleluja.

Pieśni wielkanocne

173. Alleluja! Biją dzwony

1. Alleluja! Biją dzwony, * głosząc w świata wszystkie strony, * że zmartwychwstał Pan.

Refren: Alleluja, alleluja, alleluja.

2. Biją długo i radośnie, * że aż w piersiach serce rośnie, * tryumf prawdzie dan. Ref.

3. W majestacie Boskiej chwały * idzie Chrystus Zmartwychwstały * między uczniów swych. Ref.

4. Dzień wesoły nam dziś nastał, * Pan po męce zmartwychpowstał, * płynie pieśni ton: Ref.

5. Każda dusza rozśpiewana * wielbi głośno swego Pana, * a wtóruje dzwon! Ref.

174. Alleluja! Jezus żyje, już…

1. Alleluja! Jezus żyje, * już Go dłużej grób nie kryje, * w którym trzy dni spoczywał.

2. Alleluja! Przezwyciężył * Jezus czarta, co nas więził * w tej haniebnej niewoli.

3. Alleluja! Tryumfuje * prawda, a fałsz ustępuje * z ziemi oswobodzonej.

4. Alleluja! Złość zgromiona, * a niewinność wyniesiona * odzyskała swe prawa.

5. Alleluja! Zmartwychwstały * jest zastawem wiecznej chwały, * którą krwawo wyjednał.

6. Alleluja! I my wiemy, * że też z grobów powstaniemy, * jak nasz powstał Zbawiciel.

7. Alleluja! Zaśpiewajmy, * wdzięcznym sercem cześć oddajmy * Zbawcy Zmartwychwstałemu.

175. Alleluja! Jezus żyje, On…

1. Alleluja! Jezus żyje, * On, co za nas życie dał. * Już Go grobu noc nie kryje, * jak powiedział, zmartwychwstał.

Refren: Nućmy Jemu pienia chwały: * Witaj, Jezu Zmartwychwstały! Alleluja, alleluja, * alleluja, alleluja!

2. Wraca z otchłani z jeńcami, * śmiercią skruszył śmierci grot. * Piekło ściele pod stopami, * trzyma klucz do niebios wrót. Ref.

3. Wesel się, Królowo nieba, * żyje Syn Twój, żyje Pan. * Radość Ci z Nim dzielić trzeba, * słońcem każda z Jego ran.

Refren: Zanuć Jemu pienia chwały: * Witaj, Jezu Zmartwychwstały! * Alleluja, alleluja, * alleluja, alleluja!

176. Alleluja… O dniu radosny

Refren: Alleluja, alleluja, alleluja!

1. O dniu radosny, pełen chwał! * Dziś Jezus Chrystus z grobu wstał, * nam zmartwychwstania przykład dał. * Alleluja! Ref.

2. Cieszymy się, bo tak chce Pan, * za winy nasze okup dan, * skończony już niewoli stan. Alleluja. Ref.

3. W ten święty łask i chwały dzień * niech płynie zew radosnych pień, * iż serca ujrzą chwały cień. Alleluja. Ref.

177. Alleluja, żyje Pan

1. Alleluja, żyje Pan, * powstał z grobu z brzaskiem dnia. * Zaśpiewajmy z głębi serc, * z całym światem nową pieśń.

Refren: Alleluja, alleluja, * alleluja, alleluja!

2. Dla nas hańbę krzyża zniósł, * poniósł mękę, przyjął grób. * Dziś na nowo cieszy nas * jasny zmartwychwstania blask. Ref.

3. Zwyciężyła Pańska moc, * już skończona grzechu noc. * Nadszedł już zwycięstwa dzień, * cieszmy się, śpiewajmy w nim. Ref.

4. Niech się cieszy Boży Lud, * niech aniołów śpiewa chór. * Ciesz się, Matko, bo Syn Twój, * cały w chwale żyje znów. Ref.

178. Chrystus Pan zmartwychwstał

1. Chrystus Pan zmartwychwstał, * zwycięstwo otrzymał, * bo zburzył śmierć srogą * swoją śmiercią drogą! Alleluja!

2. O Chryste, nasz Panie! * Przez twe zmartwychwstanie * daj nam z grzechów powstać, * łaski Twojej dostać. * Alleluja.

3. A gdy żywot minie, * daj w wiecznej krainie * widzieć Ojca swego, * Boga Wszechmocnego. * Alleluja.

179. Chrystus zmartwychwstał jest

1. Chrystus zmartwychwstał jest, * nam na przykład dan jest, * iż mamy zmartwychpowstać, * z Panem Bogiem królować. * Alleluja!

2. Leżał trzy dni w grobie, * dał bok przebić sobie, * bok, ręce, nogi obie, * na zbawienie tobie. * Al-leluja!

3. Trzy Maryje poszły, * drogie maści niosły, * chciały Chrysta pomazać, * jemu cześć i chwałę dać. * Alleluja!

4. Gdy na drodze były, * tak sobie mówiły: * Jest tam kamień niemały, * a któż nam go odwali? * Alleluja!

5. Powiedz nam, Maryjo, * gdzieś Pana widziała? * Widziałam Go po męce,* trzymał chorągiew w ręce. * Alleluja!

6. Gdy nad grobem stały,* rzekł im anioł biały: * Nie bójcie się, Maryje, * zmartwychwstał Pan i żyje! * Alleluja!

7. Jezusa szukacie? * Tu Go nie znajdziecie; * wstałci z martwych, grób pusty. * Oto złożone chusty. * Alleluja!

8. Łukasz z Kleofasem, * obaj jednym czasem * szli do miasta Emaus, * spotkałci ich Pan Jezus. * Alle-luja!

9. Bądźmy więc weseli * jak w niebie anieli; * czegośmy pożądali, * tegośmy doczekali. * Alleluja!

180. Dziś Chrystus, Król

1. Dziś Chrystus, Król wiecznej chwały, * wiedzie tryumf okazały. * Ozdobny w ślicznej koronie, * odbiera cześć na Syjonie. * Alleluja, alleluja!

2. Śmierci, gdzież moc teraz twoja? * Kędy twa, szatanie, zbroja? * Naszedł mocniejszy zbrojnego * mocarza i wziął łup jego. * Alleluja, alleluja!

3. Jezu mój, na wieczne lata, * Tyś ozdobą tego świata, * z łaski przypuść nas do swego * zwycięstwa nieśmiertelnego. * Alleluja, alleluja!

4. Chwała wiecznemu Królowi, * Bogu Ojcu i Synowi, * chwała Duchowi Świętemu, * jednemu Bogu naszemu. * Alleluja, alleluja!

181. Już Zbawiciel, Jezus żyje

1. Już Zbawiciel, Jezus żyje, * On co za nas życie dał. * Już Go grobu moc nie kryje, * jak powiedział zmartwychwstał. * Nućmy Jemu pienia chwały: Witaj, Jezu Zmartwychwstały! * Alleluja, alleluja, * alleluja, alleluja!

2. Tryumfuje nad wrogami, * śmiercią skruszył śmierci grot. * Piekło ściele pod nogami, * trzyma klucz do niebios wrót. * Nućmy Jemu pienia chwały; witaj, Jezu Zmartwychwstały! * Alleluja, alleluja, * alleluja, alleluja!

3. Dla mnieś, ożył, Chryste Panie, * niechże duch mój z Tobą wraz * z grzechów grobu zmartwychwstanie, * złych nałogów zrzuci głaz, * bym Ci nucił pienia chwały: * Witaj, Jezu Zmartwychwstały! * Alleluja, alleluja, * alleluja, alleluja!

182. Minęły cienie i mroki

1. Minęły cienie i mroki nocy, * światło jaśnieje nowego życia, * bo dobry Pasterz zabity dla nas, * wyszedł promienny ze swego grobu.

2. Przecierpiał mękę na drzewie krzyża, * obmył grzeszników we krwi i wodzie, * co wypłynęła jak zdrój ożywczy * z serca przez włócznię ugodzonego.

3. Jak lud wybrany po przejściu morza * dotarł do ziemi obietnic Boga, * tak my, zrodzeni w paschalnym źródle, * naszą ojczyznę znajdziemy w niebie.

4. Niech zmartwychwstanie Bożego Syna * będzie nadzieją dla wszystkich ludzi, * nastało bowiem królestwo łaski, * w którym Zbawiciel obdarza szczęściem.

5. Radosnym hymnem sławimy, Panie, * Twoje zwycięstwo nad złem i śmiercią; * niech będzie chwała przez wszystkie wieki * Ojcu i Tobie w jedności Ducha. * Amen.

183. Nadzieja nasza w Zmartwychwstałym

Antyfona: Nadzieja nasza w Zmartwychwstałym, * radością naszą Jego chwała. * Alleluja!

1. Alleluja, pusty grób, * bowiem Pana nie ma w nim. * Alleluja, powstał już * i zmartwychwstał, aby żyć. Ant.

2. Alleluja, mocny Bóg * przezwyciężył straszną śmierć. * Alleluja, spłacił dług, * tak do chwały swojej wszedł. Ant.

3. Alleluja, wierny lud, * sławi zmartwychwstania blask. * Alleluja, Pański cud, * kiedyś się dokona w nas. Ant.

184. Nie zna śmierci Pan żywota

1. Nie zna śmierci Pan żywota, * chociaż przeszedł przez je wrota; * rozerwała grobu pęta * ręka święta. Alleluja!

2. Twój, Adamie, dług spłacony, * okup ludzki dokończony; * wejdziesz w niebo z szczęśliwymi * dziećmi twymi. Alleluja!

3. Próżno, straże, grób strzeżecie! * Już Go tutaj nie znajdziecie; * wstał, przeniknął skalne mury * Bóg natury. Alleluja!

4. Teraz On na ludzkie plemię * i na miłą patrzy ziemię, * która drogo dziś przybrana * kosztem Pana. Alleluja!

5. Przez Twe święte zmartwychwstanie * z grzechów powstać daj nam, Panie, * potem z Tobą królowanie. * Alleluja, alleluja!

185. Niech w radosne święto

1. Niech w radosne święto * Paschalnej Ofiary * wierni jej składają * swych uwielbień dary.

2. Owce swe odkupił * Baranek bez skazy, * z Ojcem nas pojednał, * obmył z grzechów zmazy.

3. Śmierć się zwarła z życiem * w boju, nad podziwy, * choć Wódz życia poległ, * dziś króluje żywy.

4. Powiedz nam Maryjo, * coś w drodze widziała? * Jam Zmartwychwstałego * chwały blask ujrzała.

5. Pana już żywego * grób widziałam pusty * i anielskich świadków, * i złożone chusty.

6. Chrystus już zmartwychwstał, * Pan mój i nadzieja, * miejscem zaś spotkania * będzie Galilea.

7. Wiemy, żeś zmartwychwstał, * że ten cud prawdziwy, * o Królu Zwycięzco, * bądź nam miłościwy!

186. Niech w święto radosne

1. Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary * składają jej wierni uwielbień swych dary.

2. Odkupił swe owce Baranek bez skazy, * pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

3. Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, * choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

4. Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała? * Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

5. Żywego już Pana widziałam grób pusty * i świadków anielskich, i odzież, i chusty.

6. Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja, * a miejscem spotkania będzie Galilea.

7. Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy, * o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

187. Ofiarujmy chwałę w wierze

1. Ofiarujmy chwałę w wierze * przy wielkanocnej Ofierze, * gdy Baranek owce zbawił, * Chrystus grzesznym pokój sprawił! * Alleluja.

2. Z Bogiem Ojcem, naszym Panem, * srodze na nas zagniewanym, * śmiercią nas pogodził srogą, * płacąc za nas krwią swą drogą. * Alleluja.

3. Śmierć i żywot zbyt przeciwną * bitwę wiedli, bardzo dziwną; * żywot, choć umarł prawdziwie, * zabity, wszelako żywie. * Alleluja.

4. Jezu, Królu wiecznej chwały * i Zwycięzco okazały; * wierzym, żeś wstał z martwych żywy: * Chryste, bądź nam miłościwy! * Alleluja!

188. Otrzyjcie już łzy

1. Otrzyjcie już łzy, płaczący, * żale z serca wyzujcie. * Wszyscy w Chrystusa wierzący * weselcie się, radujcie, * bo zmartwychwstał samowładnie, * jak przepowiedział dokładnie.

Refren: Alleluja, alleluja; * niechaj zabrzmi: Alle-luja!

2. Darmo kamień wagi wielkiej * Żydzi na grób wtoczyli, * darmo dla pewności wszelkiej * zbrojnej straży użyli. * Na nic straż, pieczęć i skała * nad grobem Pana się zdała. Ref.

3. Bóg Wszechmocny, Bóg natury, * wyższy nad wszystkie twory, * wstaje z grobu, kruszy mury, * nie zna żadnej zapory. * Zdjęta trwogą straż upada * i prawie sobą nie włada. Ref.

4. Salome i dwie Maryje * w grobie czasu rannego * słyszały głos: „Pan wasz żyje, * tu tylko odzież Jego. * Idźcie i to wszystko, coście * widziały, uczniom ogłoście”. Ref.

5. Także Pan i Magdalenie * żywy widzieć się daje, * która słodkie to widzenie * głośno wszędzie wyznaje: * „Jezus zmartwychwstał prawdziwie, * który cierpiał był zelżywie”. Ref.

6. Do Emaus dwaj uczniowie * idący, smutni srodze, * zatopieni z Nim w rozmowie, * nie poznali Go w drodze, * aż gdy chleb im błogosławił, * i zadumanych zostawił. Ref.

7. Bądźmy przeto zapewnieni, * że wiecznie nie zaśniemy * w grobie, lecz niegdyś zbudzeni, * także zmartwychwstaniemy. * I że potem żyć bezpiecznie, * od śmierci będziemy wiecznie. Ref.

8. Że Chrystus spod mocy czarta * plemię dobył Adama, * i przez Zbawcę nam otwarta * stoi do nieba brama, * przez którą z otchłań ciemności * zawiódł rzesze do jasności. Ref.

9. Jezu Chryste, dobry Panie! * Ciebie kornie prosimy: * Niech przez Twoje zmartwychwstanie, * gdy i my powstaniemy, * z wybranymi Twymi w niebie * wiecznie oglądamy Ciebie. Ref.

189. Pan zmartwychwstał

1. Pan zmartwychwstał i jest z nami, * alleluja, alleluja! * Głośmy razem z aniołami: * alleluja, alleluja! * Tryumfuje Boży Syn! * Alleluja, alleluja. * Nieba śpiew podejmij, ziemio, * alleluja, alleluja!

2. Darem zbawczej swej miłości, * alleluja, alleluja. * Zburzył wszelki mur wrogości, * alleluja, alleluja. * Chrystus Pan pokonał śmierć, * alleluja, alleluja. * I otworzył nam niebiosa, * alleluja, alleluja.

3. Żyje znowu nasz Król chwały, * alleluja, alleluja. * Który za nas dał się cały, * alleluja, alleluja. * Gdzież, o śmierci, oścień twój? * Alleluja, alleluja. * Gdzież, o grobie, twe zwycięstwo? * Alleluja, alleluja.

4. Tam, gdzie głową On wszystkiego, * alleluja, alleluja,* postępujmy w ślady Jego, * alleluja, alleluja. * Powstaniemy razem z Nim, * alleluja, alleluja, * z krzyża, grobu i ciemności, * alleluja, alleluja.

5. Chryste, nasze zmartwychwstanie, * alleluja, alleluja, * nieba, ziemi wieczny Panie, * alleluja, alleluja, * w dniu tryumfu Twego cześć, * alleluja, alleluja, * Tobie, Ojcu i Duchowi, * alleluja, alleluja.

190. Przez Twoje święte

Przez Twoje święte zmartwychpowstanie, * Boży Synu, odpuścisz nam nasze zgrzeszenie; * wierzymy, żeś zmartwychpowstał, * żywoteś nasz naprawił, * śmierci wiecznej nas zbawił, * swoją świętą moc zjawił.

191. Wesel się, Królowo miła

1. Wesel się, Królowo miła, * bo Ten, któregoś zrodziła, * zmartwychwstał Pan nad panami; * módl się do Niego za nami! * Alleluja, alleluja!

2. Ciesz się i wesel się w niebie, * proś Go za nami w potrzebie, * byśmy się też tam dostali * i na wiek wieków śpiewali: * Alleluja, alleluja!

192. Weselmy się, chrześcijanie

Na wejście

1. Weselmy się, chrześcijanie, * Chrystusowym zmartwychwstaniem, * że po męce swojej ożył, * bramę niebios nam otworzył. * Alleluja.

2. Zaczynając tę Mszę Świętą, * rozważ miłość niepojętą: * z woli Ojca sam Syn Boży * za nas tę ofiarę złoży. * Alleluja.

3. Chwała Ojcu i Synowi * i równemu im Duchowi, * jak z początku tak i ninie * niechaj imię Pańskie słynie. * Alleluja.

Na przygotowanie darów

4. Przyjmij, Ojcze, tę ofiarę, * niech Ci będzie wdzięcznym darem; * niech uwielbi imię Twoje, * nam wyjedna łaski zdroje. * Alleluja.

5. A w ofierze tej dla Ciebie * poświęcamy także siebie, * bo Twoimi być pragniemy, * Ciebie, Boże, kochać chcemy. * Alleluja.

Na Komunię Świętą

6. Wesel się, człowiecze wierny, * bo Zbawiciel miłosierny * wielką Ucztę dla nas sprawił, * siebie na pokarm zostawił. * Alleluja.

7. Więc w pielgrzymce życia twego * pożywaj pokarmu Jego, * abyś w cnoty się pomnażał, * Boga więcej nie obrażał. * Alleluja

8. Pobłogosław nas, o Panie, * niech przez Twoje zmartwychwstanie * utwierdzimy siebie w wierze, * ukochamy Ciebie szczerze. * Alleluja.

193. Wesoły nam dzień dziś nastał

1. Wesoły nam dzień dziś nastał, * którego z nas każdy żądał; * tego dnia Chrystus zmartwychwstał. * Alleluja, alleluja!

2. Król Niebieski k’nam zawitał, * jako śliczny kwiat zakwitał; * po śmierci się nam pokazał. * Alleluja, alleluja!

3. Piekielne moce zwojował, * nieprzyjaciele podeptał, * nad nędznymi się zmiłował. * Alleluja, alleluja!

4. Do trzeciego dnia tam mieszkał, * ojce święte tam pocieszał, * potem iść za sobą kazał. * Alleluja, alleluja!

5. Którzy w otchłaniach mieszkali, * płaczliwie tam zawołali, * gdy Zbawiciela ujrzeli. * Alleluja, alleluja!

6. „Zawitaj, przybywający, * Boży Synu Wszechmogący, * wybaw nas z piekielnej mocy”! * Alleluja, alleluja!

7. Wielkie tam wesele mieli, * gdy Zbawiciela ujrzeli, * którego z dawna żądali. * Alleluja, alleluja!

8. Potem swą mocą zmartwychwstał, * pieczęci z grobu nie ruszał,* na stróże wielki strach powstał. * Alleluja, alleluja!

9. A gdy Chrystus Pan zmartwychwstał, * miłośnikom się pokazał, * anioły do Matki posłał. * Alleluja, alleluja!

10. O anieli najmilejsi, * idźcież do Panny Najświętszej, * do Matki mej najmilejszej! * Alleluja, alleluja!

11. Ode Mnie Ją pozdrawiajcie * i wesoło zaśpiewajcie: * Królowo rajska, wesel się! * Alleluja, alleluja!

12. Potem z wielką swą światłością * do Matki swej przystąpiwszy, * pocieszył Ją, pozdrowiwszy. * Alleluja, alleluja!

13. Napełniona bądź słodkości, * Matko moja, i radości * po onej wielkiej żałości. * Alleluja, alleluja!

14. Witajże, Jezu najsłodszy, * Synaczku mój najmilejszy, * Pocieszenie wszelkiej duszy. * Alleluja, alleluja!

15. „Jestem już bardzo wesoła, * gdym Cię żywego ujrzała, * jakobym się narodziła”. * Alleluja, alleluja!

16. Radośnie z Nim rozmawiała, * usta Jego całowała, * w radości się z Nim rozstała. * Alleluja, alleluja!

17. Przez Twe święte zmartwychwstanie * daj nam grzechów odpuszczenie, * a potem duszy zbawienie! * Alleluja, alleluja!

194. Wstał Pan Chrystus

1. Wstał Pan Chrystus z martwych ninie, * alleluja, alleluja! * Uweselił lud swój mile, * alleluja, alleluja!

2. Nie żałował życia swego, * alleluja, alleluja! * Dla człowieka mizernego, * alleluja, alleluja!

3. Tego dnia wielkanocnego, * alleluja, alleluja! * Chwal każdy Syna Bożego, * alleluja, alleluja!

4. Świętą Trójcę wyznawajmy, * alleluja, alleluja! * Bogu cześć i chwałę dajmy, * alleluja, alleluja!

195. Wysławiajmy Chrysta Pana

1. Wysławiajmy Chrysta Pana, * który starł śmierć i szatana. * Alleluja, alleluja! * Z Nim bolały słońce, miesiąc * i stworzenia, z Stwórcą cierpiąc. * Alleluja, alleluja!

2. Gdy zaś Chrystus zmartwychwstaje, * wszystkim radość wielką daje. * Alleluja, alleluja! * Słońce, miesiąc są jaśniejsze, * uczcić święto chcąc dzisiejsze! * Alleluja, alleluja!

3. I umarli ucieszeni, * gdy w otchłaniach nawiedzeni. * Alleluja, alleluja! * I Maryje wieści niosą, * apostołom tryumf głoszą. * Alleluja, alleluja!

4. Wszystek Kościół dziś w radości * woła, śpiewa w pobożności. * Alleluja, alleluja! * O Zwycięzco Chryste Panie, * daj nam z sobą zmartwychwstanie! * Alleluja, alleluja!

196. Złóżcie troski, żałujący

1. Złóżcie troski, żałujący Chrystusa umarłego! * Otrzyjcie już łzy roniący! Mamy Zmartwychwstałego! * Tysiącznych pociech przyczyna, * ogłoszona jest nowina.

Refren: Alleluja, alleluja. * Niechaj brzmi: Alleluja!

2. Niewiasty, które przy grobie były, to powiedziały, * że Chrystus w chwały ozdobie żyje już zmartwychwstały. * Stąd pociechy, stąd radości, * ustąpcie wszelkie żałości. Ref.

3. W dzień Pańskiego zmartwychwstania wiernym jawnie się stało, * że Zbawiciel po swej męce otoczony jest chwałą. * Serca, które się smuciły, * tryumf wyśpiewują miły. Ref.

197. Zmartwychpowstał Pan prawdziwie

Refren: Zmartwychpowstał Pan prawdziwie. * Alleluja, alleluja! * Wśród wyznawców swoich żyje. * Alleluja, alleluja!

1. Nadszedł dzień wielkiej radości * z tryumfu Zbawcy i Pana, * w którym Król, w męce pokorny, * ukazał moc zmartwychwstania. Ref.

2. Chrystus sam siebie uniżył * i przyjął mękę konania, * aby wysłużyć nam życie, * wprowadzić do zmartwychwstania. Ref.

3. Głosimy Ciebie o Chryste, * w radości przepowiadania, * że kiedyś w chwale powrócisz, * dać łaskę ciał zmartwychwstania. Ref.

4. Cieszy się niebo i ziemia, * że łaska grzesznikom dana; * potężna jest Twoja Chryste, * zwycięska moc zmartwychwstania. Ref.

198. Zwycięzca śmierci

1. Zwycięzca śmierci, piekła i szatana, * wychodzi z grobu dnia trzeciego z rana. * Naród niewierny trwoży się, przestrasza, * na cud Jonasza. Alleluja!

2. Ziemia się trzęsie, straż się grobu miesza, * anioł zstępuje, niewiasty pociesza: * „Patrzcie, tak mówi, grób ten pusty został, * Pan zmartwychpowstał”. Alleluja!

3. Ustąpcie od nas smutki i trosk fale, * gdy Pan Zbawiciel tryumfuje w chwale; * Ojcu swojemu już uczynił zadość, * nam niesie radość. Alleluja!

4. Cieszy swych uczniów, którzy wierni byli, * utwierdza w wierze, aby nie wątpili; * obcuje z nimi, daje nauk wiele * o swym Kościele. Alleluja!

5. Już nie przestaje z narodem niewiernym, * samym się tylko ukazuje wiernym; * nieśmiertelności przedstawia znamiona * wśród uczniów grona. Alleluja!

6. Boleści, rany, wzgardy wyrządzone * i śmierć haniebna są już nagrodzone; * za poniżenia został wywyższony * nad wszystkie trony. Alleluja!

7. Ciesz się, Syjonie, Chrystusów Kościele! * Oto zabity Bóg twój żyje w ciele; * śpiewaj z weselem: „Pan króluje z drzewa”, * jak Dawid śpiewa. Alle-luja!

8. Cieszmy się wszyscy, już śmierć pohańbiona, * wina pierwszego rodzica zgładzona; * niebios zamkniętych jest otwarta brama * synom Adama. Alleluja!

9. Więc potargawszy nałogi grzechowe, * Chrystusa wzorem wiedźmy życie nowe, * z dala mijając nieszczęść naszych groby, * miejsca, osoby. Alleluja!

10. Przez Twe chwalebne, Chryste zmartwychwstanie, * daj w łasce Twojej stateczne wytrwanie * i niech tak w chwale, jakoś Ty, równie my * zmartwychwstaniemy. Alleluja!

200. Jezu, ufam Tobie

Jezu, ufam Tobie. Jezu, ufam Tobie. Jezu, ufam Tobie. (3x)

205. Nasze plany i nadzieje

1. Nasze plany i nadzieje* coś niweczy raz po raz.* Tylko Boże miłosierdzie* nie zawodzi nigdy nas.

Ref.: Jezu, ufam Tobie* od dziecięcych lat.* Jezu, ufam Tobie,* choćby wątpił świat.* Strzeż mnie, dobry Jezu,* jak własności swej* i w opiece czułej* duszę moją miej.

2. Ufność w miłosierdzie Boże* zapewnienie daje nam,* że w godzinę naszej śmierci* przyjdzie po nas Jezus sam. Ref.

3. W trudnych chwilach twego życia* nie rozpaczaj, nie roń łez.* Ufność w Boże miłosierdzie* troskom twym położy kres. Ref.

210. Chrystus Pan w niebo wstępuje

1. Chrystus Pan w niebo wstępuje, * niech się wierny lud raduje! * Na cześć Jego zawołajmy, * chwałę Panu zaśpiewajmy: * Alleluja, alleluja!

2. Chóry niebian Go witają, * cześć i chwałę Mu oddają; * wielce cieszą się anieli, * kiedy Chrystusa ujrzeli: * Alleluja, alleluja!

3. Chrystus Pan wstąpił dnia tego * do królestwa niebieskiego, * równy w Bóstwie Ojcu swemu * usiadł po prawicy Jemu. * Alleluja, alleluja!

4. Miejsce nam gotuje w niebie, * chcąc nas wszystkich mieć u siebie; * niebaśmy już dziedzicami, * porównani z aniołami. * Alleluja, alleluja!

5. Niechaj ustępuje trwoga, * mamy Zbawiciela Boga! * Szatan, grzech i śmierć zwalczona, * przez Chrystusa zwyciężona. * Alleluja, alleluja!

6. Obiecał Ducha Świętego, * aby strzegł serca naszego, * aby cieszył nas i bronił * i od czarta nas zasłonił. * Alleluja, alleluja!

7. Apostołowie, patrzajcie, * za Nim w niebo spoglądajcie; * Jezus ten, co od was idzie, * by świat sądzić, znowu przyjdzie. * Alleluja, alleluja!

8. Czemu, patrząc tu, stoicie? * Czy słów Mistrza nie pomnicie? * „Idąc w cały świat pogański, * głoście mu testament Pański”. * Alleluja, alleluja!

9. „Gdy Me słowa wykonacie, * życie swoje za Mnie dacie, * wtedy przyjmę Was do siebie * i uwieńczę chwałą w niebie”. Alleluja, alleluja!

10. Tego czasu wesołego * chwalmy z serca Pana swego; * chwała bądź Bogu naszemu, * w Trójcy Świętej jedynemu. * Alleluja, alleluja!

211. Ciesz się, Królowo Anielska

1. Ciesz się, Królowo Anielska, * wesel się, Pani Niebieska! * Wszyscy Ci dziś winszujemy, * z weselem wyśpiewujemy: * Alleluja!

2. Że Syn Twój już zmartwychwstały, * w niebiosa wszedł do swej chwały; * któregoś Ty godna była, * żeś Go na ręku nosiła. * Alleluja!

3. Ciesz się i wesel się w niebie, * proś Go za nami w potrzebie, * byśmy się też tam dostali * i na wiek wieków śpiewali: * Alleluja!

212. Otoczon gronem świętych

1. Otoczon gronem świętych aniołów, * dziwiąc tryumfem świat cały, * z pośrodka wiernych swych apostołów * wzniósł się do nieba Pan chwały.

2. Płakał i bolał nad grzesznym ludem, * nim prawdę w sercach odrodził, * nim zgładził grzechy odkupu cudem * i ludzi z Bogiem pogodził.

3. Wraca do Ojca jako Syn prawy * Słowo Przedwieczne, Bóg wielki, * by Go na tronie mocy i sławy * wielbił i kochał duch wszelki.

4. Wraca, lecz jeszcze zstąpi w świetności, * z berłem i rózgą w swej dłoni; * w dniu ostatecznym ukarze złości, * skroń dobrych chwałą osłoni.

5. Zlituj się, Boże, nad dziećmi swymi, * któryś jest dobry bez miary; * Tobie moc dana na niebie, ziemi, * ześlijże na nas swe dary.

6. Rządź Twym Kościołem, zwiększaj go, Panie, * broń od grzechowej zarazy; * niech wierność, zgoda wśród nas zostanie * i bojaźń Twojej obrazy.

213. Zaświtał blaskiem

1. Zaświtał blaskiem promiennym * przez wszystkich dzień upragniony, * bo Chrystus, świata nadzieja, * wstępuje w niebo wysokie.

2. Gdy swoją mocą podeptał * szatana, księcia ciemności, * przed Ojcem staje przynosząc * zwycięską chwałę wcielenia.

3. Odchodzi w jasnym obłoku * i ufność ludziom przywraca, * bo rajskie bramy otworzył * praojców grzechem zamknięte.

4. O jakże wielkim weselem * jest Syn zrodzony z Dziewicy! * Przyjąwszy krzyż i zhańbienie * króluje z Ojcem na wieki.

5. Składajmy przeto podziękę * naszemu Panu i Zbawcy, * bo ludzkie ciało cierpiące * do Ojca domu wprowadził.

6. Niech jedna radość połączy * mieszkańców nieba i ziemi, * bo Jezus idąc do Ojca * pomiędzy nami zostaje.

7. Przyciągnij teraz, o Chryste, * do siebie serca człowiecze * i Duchem Świętym napełnij, * gdy nam Go poślesz od Ojca. Amen.

217. O Stworzycielu, Duchu

1. O Stworzycielu, Duchu, przyjdź, * nawiedź dusz wiernych Tobie krąg, * niebieską łaskę zesłać racz, * sercom co dziełem są Twych rąk.

2. Pocieszycielem jesteś zwan * i Najwyższego Boga dar, * Tyś namaszczenie naszych dusz, * zdrój żywy, miłość, ognia żar.

3. Ty darzysz łaską siedemkroć, * bo moc z prawicy Ojca masz; * przez Ojca obiecany nam, * mową wzbogacasz język nasz.

4. Światłem rozjaśnij naszą myśl, * w serca nam miłość świętą wlej * i wątłą słabość naszych ciał * pokrzep stałością mocy swej.

5. Nieprzyjaciela odpędź w dal * i Twym pokojem obdarz wraz; * niech w drodze za przewodem Twym * miniemy zło, co kusi nas.

6. Daj nam przez Ciebie Ojca znać, * daj, by i Syn poznany był * i Ciebie, jedno Tchnienie Dwóch * niech wyznajemy z wszystkich sił.

7. Niech Bogu Ojcu chwała brzmi, * Synowi, który zmartwychwstał, * i Temu co pociesza nas, * niech hołd wieczystych płynie chwał. Amen.

218. Pamiątkę dnia świątecznego

1. Pamiątkę dnia świątecznego * Zesłania Ducha Świętego * dziś z Kościołem obchodzimy, * Dawcę darów pieśnią czcimy. * Alleluja, alleluja!

2. Gdy apostołowie mili * w tym dniu razem się modlili, * nad nimi się płomieniste * jawią języki ogniste. * Alleluja, alleluja!

3. Boskim ogniem zapaleni, * Duchem Świętym napełnieni, * śmiało wśród tłumu wielkiego * głoszą Ukrzyżowanego. * Alleluja, alleluja!

4. O Dawco Ducha Świętego, * daj i nam dziś Gościa tego, * by litując się nad nami * ubogacił nas darami. * Alleluja, alleluja!

5. Przybądź do nas, Duchu Święty, * będziesz radośnie przyjęty; * dasz nam żyć w wierze, w miłości * i róść w Twej sprawiedliwości. * Alleluja, alleluja!

219. Przybądź, Duchu Święty, ześlij z nieba

1. Przybądź, Duchu Święty, * ześlij z nieba wzięty * światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich, * przyjdź, Dawco łask drogich, * przyjdź, Światłości sumień.

2. O, najmilszy z gości, * słodka serc radości, * słodkie orzeźwienie.

W pracy Tyś ochłodą, * w skwarze żywą wodą, * w płaczu utulenie.

3. Światłości najświętsza, * serc wierzących wnętrza * poddaj Twej potędze.

Bez Twojego tchnienia, * cóż jest wśród stworzenia? * Jeno cierń i nędze.

4. Obmyj, co nieświęte, * oschłym wlej zachętę, * ulecz serca ranę.

Nagnij, co jest harde, * rozgrzej serca twarde, * prowadź zabłąkane.

5. Daj Twoim wierzącym, * w Tobie ufającym, * siedmiorakie dary.

Daj zasługę męstwa, * daj wieniec zwycięstwa, * daj szczęście bez miary.

221. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij me serce

Przyjdź, Duchu Święty, napełnije me serce miłościa, * ulecz mnie skruchą, * obdarz nadzieją, * Twoją napełnij mądrością.

222. Idźcie na cały świat

Ref.: Idźcie na cały świat* i nauczajcie wszystkie narody.

1. Żniwo wprawdzie wielkie,* ale robotników mało.* Proście więc Pana żniwa,* żeby wyprawił robotników na żniwo swoje. Ref.

2. Nie wyście mnie wybrali,* ale Ja was wybrałem.* I przeznaczyłem was na to,* abyście szli i owoc przynosili. Ref.

3. To wam przykazuję,* abyście się wzajemnie miłowali.* Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami Moimi,* jeśli będziecie się wzajemnie miłowali. Ref.

4. Jak Ojciec mnie posłał,* tak i Ja was posyłam.* Weźmijcie Ducha Świętego* i bądźcie Moimi świadkami aż po krańce ziemi. Ref.

5. Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę,* ten Mnie przyjmuje.* A kto Mnie przyjmuje,* przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Ref.

224. Ludu kapłański

Refren: Ludu kapłański, ludu królewski, * zgromadzenie święte, ludu Boży, * śpiewaj Twemu Panu!

1. Tobie śpiewamy, o Synu umiłowany Ojca, * uwielbiamy Cię, Mądrości przedwieczna, * żywe Słowo Boga. Ref.

2. Tobie śpiewamy, jedyny Synu Maryi Panny, * uwielbiamy Cię, Chrystusie nasz Bracie, * Tyś nas przyszedł zbawić. Ref.

3. Tobie śpiewamy, Mesjaszu przyjęty przez ubogich, * uwielbiamy Cię, o Chryste nasz Królu * cichy i pokorny. Ref.

4. Tobie śpiewamy, jedyny Pośredniku ludzkości, * uwielbiamy Cię, o Prawdo i Życie, * Drogo nas wiodąca. Ref.

5. Tobie śpiewamy, Arcykapłanie w Nowym Przymierzu, * uwielbiamy Cię, o Boże pokoju, * przez Krew Twego Krzyża. Ref.

6. Tobie śpiewamy, ożywcze źródło, dające łaskę, * uwielbiamy Cię, bo gasisz pragnienie, * żywa Wodo, Chryste. Ref.

7. Tobie śpiewamy, o winny Szczepie przez Ojca dany, * uwielbiamy Cię, o Krzewie ożywczy, * my Twe latorośle. Ref.

8. Tobie śpiewamy, prawdziwa Manno, dająca życie, * uwielbiamy Cię, o Chlebie żyjący, * któryś zstąpił z nieba. Ref.

9. Tobie śpiewamy, Pasterzu wiodący do królestwa, * uwielbiamy Cię, bo w jedno gromadzisz * wszystkie owce Twoje. Ref.

Pieśni do Najświętszej Trójcy

227. Chwała Ojcu i Synowi

Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu, * jak była na początku, * teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

228. Ciebie wzywamy

1. Ciebie wzywamy, Ciebie błagamy, * o błogosławiona Trójco! * Ratuj stworzenie, daj opatrzenie, * o błogosławiona Trójco!

2. Wlej Ducha Twego do serca mego, * o błogosławiona Trójco! * Wspomóż w potrzebie proszących Ciebie, * o błogosławiona Trójco!

3. Daj dar miłości i pobożności, * o błogosławiona Trójco! * Szczęść zebranemu ludowi Twemu, * o błogosławiona Trójco!

4. Odpuść nam złości dla Twej miłości, * o błogosławiona Trójco! * Oddal głód, wojny, daj czas spokojny, * o błogosławiona Trójco!

5. Strzeż nas żyjących, broń konających, * o błogosławiona Trójco! * Daj nam być w niebie, prosimy Ciebie, * o błogosławiona Trójco!

229. Jeden w naturze

1. Jeden w naturze, w Osobach troisty, * Ojcze i Synu, z Duchem wiekuisty; * we Trzech Osobach nic nie podzielony, * bądź pochwalony.

2. Do Ciebie, Trójco Przenajświętsza, wołam, * na pomoc swoją Ciebie kornie wzywam; * dla Twej dobroci pobłogosław wszemu * stworzeniu swemu.

3. Pokaż ojcowską, Ojcze, łaskę swoją; * Synu, w Krwi Twojej oczyść duszę moją. * Przyjdź, Duchu Święty, pociesz nas w potrzebie, * proszących Ciebie.

4. Sobie równego, Ojcze, Syna rodzisz, * Duchu, społecznie od Obu pochodzisz; * a my w Twej łasce niech się odrodzimy * i z cnót słyniemy.

5. Tyś w Trzech Osobach złączon jest jednością * Bóstwa jednego mocą i wiecznością; * złącz i nas mocno wiary statecznością * i serc miłością.

6. Oddal niezgody, głód, zarazę, wojny, * bądź dla nas grzesznych w łaskach Twoich hojny; * daj dobre życie, grzechów opłakanie, * w łasce skonanie.

7. A gdy doczesne życie już ustanie, * przyjm duszę moją w łasce Twojej, Panie; * niechże oglądam w Trójcy jedynego * Stwórcę swojego.

230. Światłości wieczna

1. Światłości wieczna, Boże nasz, * co w Trójcy Świętej życie masz! * Twą miłość w serca nasze wlej * z dobroci niepojętej swej.

2. Poranną chwałą czcimy Cię, * przed snem do Ciebie modlim się. * O spraw, niech wszyscy dojdziem tam, * gdzie niebian szczęściem jesteś sam.

3. Niech Bogu Ojcu chwała brzmi * i w równej niechaj będzie czci * Syn Boży z Duchem Świętym wraz, * i teraz, i po wieczny czas. * Amen.

231. Trójcy Najświętszej

1. Trójcy Najświętszej naszą cześć * śpiewamy sercem całym. * Miłości hołd Jej chcemy nieść * i głosić słowa chwały.

2. Ojciec nas stworzył, zbawił Syn, * a Duch umacnia w wierze. * Dać Bogu każdą myśl i czyn * pragniemy wdzięczni szczerze.

Pieśni eucharystyczne

233. Bądźże pozdrowiona

1. Bądźże pozdrowiona Hostyjo żywa, * w której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa!

Refren: Witaj, Jezu, Synu Maryi, * Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi!

2. Bądźże pozdrowione, drzewo żywota! * Niech kwitnie niewinność, anielska cnota. Ref.

3. Bądźże pozdrowiony, Baranku Boży; * zbaw nas, gdy miecz Pański na złych się sroży! Ref.

4. Bądźże pozdrowiony, anielski Chlebie! * W tym tu Sakramencie wielbimy Ciebie! Ref.

5. Bądźże pozdrowiona, święta krynico! * Serce Przenajświętsze, łaski świątnico! Ref.

6. Bądźże pozdrowiony, Boski Kapłanie! * Przyjm nasze ofiary, usłysz błaganie! Ref.

7. Bądźże pozdrowiona, żywa Ofiaro! * Broń nas przed doczesną i wieczną karą! Ref.

8. Bądźże pozdrowiony, wszechmocny Boże! * Już Cię kocham szczerze, jak serce może! Ref.

237. Duszo Chrystusowa

Duszo Chrystusowa, uświęć mnie. * Ciało Chrystusowe, zbaw mnie. * Krwi Chrystusowa, napój mnie. * Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie. * Męko Chrystusowa, wzmocnij mnie. * O dobry Jezu, wysłuchaj mnie. * W ranach Twoich ukryj mnie. * Nie daj mi z Tobą rozłączyć się. * Od złego wroga obroń mnie. * W godzinę śmierci wezwij mnie. * I każ mi przyjść do siebie, * abym z świętymi Twymi chwalił Cię, * na wieki wieków. * Amen.

239. Ja wiem, w Kogo ja wierzę

1. Ja wiem, w Kogo ja wierzę * stałością duszy mej. * Mój Pan w tym Sakramencie * pełen potęgi swej. * To Ten, co zstąpił z nieba, * co życie za mnie dał * i pod postacią chleba * pozostać z nami chciał.

2. Ja wiem, w Kim mam nadzieję, * w słabości mojej moc. * To Ten, przed którym światło * pali się w dzień i w noc. * On moim szczęściem w życiu, * On światłem w zgonu dzień, * zwycięża mroki grzechu, * rozprasza śmierci cień.

3. Ja wiem, Kogo miłuję, * nad wszelki świata dar. * Tego, co karmi duszę, * Ciałem i Krwią swych ran. * To Król nad wszystkie króle, * wielki i dobry Pan, * co karmi dusze głodne * Ciałem i Krwią swych ran.

240. Jakże pójdziemy za Tobą, Chrystusie

1. Jakże pójdziemy za Tobą, Chrystusie, * gdy Ty nie chodzisz naszymi drogami, * a Twoje myśli tak różne od naszych, * miłość tak inna od naszej miłości.

2. Serca samotne błąkają się w mroku, * szukając ścieżki wiodącej ku światłu, * więc nie zostawiaj nas samych w ciemności, * przyjdź nam z pomocą, pielgrzymom tej ziemi.

3. Daj nam Cię poznać po chleba łamaniu, * a wtedy pokój wypełni nam dusze. * Pozostań z nami i nakarm swym Ciałem, * obdarz radością spotkania w wieczności.

4. Panie i Mistrzu idący wraz z nami, * po drogach świata Ty serc naszych szukasz, * wielbimy Ciebie i Ojca wraz z Duchem, * Trójcę jedyną sławimy na zawsze.

241. Jam jest chlebem żywym

Refren: Jam jest chlebem żywym, * który zstąpił z nieba.

1. Ciało moje jest pokarmem, * a Krew moja jest napojem.

Kto pożywa Ciało i Krew moją, * ten ma życie wieczne. Ref.

2. Kto przyjmuje Ciało i Krew moją, * ten we Mnie, a Ja w nim mieszkam.

Ja go wskrzeszę w dzień ostateczny * i będzie żył na wieki. Ref.

242. Jeden chleb

1. Jeden chleb co zmienia się w Chrystusa Ciało, * z wielu ziaren pszenicznych się rodzi. * Jedno wino, co się Krwią Chrystusa stało, * z soku wielu winnych gron pochodzi.

Refren: Jak ten chleb, co złączył złote ziarna, * tak niech miłość złączy nas ofiarna. * Jak ten kielich łączy kropel wiele, * tak nas, Chryste, w swoim złącz Kościele.

2. O Pasterzu, zgromadź w jednej swej owczarni * zabłąkane owce, które giną. * W jeden Kościół zbierz na nowo i przygarnij, * byśmy jedną stali się rodziną. Ref.

3. Na ramiona swoje weź, o Panie, * tych, co sami wrócić już nie mogą! * Niechaj zjednoczenia cud się stanie, * prowadź nas ku niebu wspólną drogą! Ref.

243. Jezu drogi, Tyś miłością

1. Jezu drogi, Tyś miłością, przyjdź, daj siebie nam! * Duszy mojej Tyś ufnością, króluj w niej Ty sam!

Refren: Jezu, Jezu, przyjdź do duszy mej. * Obdarz ją łaskami Twymi i bądź Królem jej.

2. Choć mnie brudzą grzechu cienie, Ty mi siebie daj, * duszę moją łaski tchnieniem przemień w cichy raj. Ref.

3. Dodaj siły w życia znoju, usuń zwątpień noc * i zachowaj nas w pokoju, sercom daj Twą moc. Ref.

244. Jezu, Jezu, do mnie przyjdź

1. Jezu, Jezu, do mnie przyjdź, * ach, do serca mego wnijdź! * Przyjacielu czystych dusz, * niech się z Tobą złączę już.

2. Serce się ku Tobie rwie; * żyć bez Ciebie, Panie, źle! * Pragnę, wzdycham, Jezu mój; * w Tobie słodycz, życia zdrój.

3. Żadna rozkosz w świecie tym * nie ma miejsca w sercu mym; * tylko miłość, Jezu, Twa * błogi pokój sercu da.

4. Choć niegodny sługa Twój, * byś majestat zniżył swój, * uzdrów słowem duszę mą; * niech się zbudzi z grzechu snu.

5. Przyjdź, o Jezu, proszę Cię; * niech Twym dzieckiem stanę się. * Chroń od złego duszę mą; * niech na wieki będzie Twą.

245. Jezu, miłości Twej

1. Jezu, miłości Twej, ukryty w Hostii tej * wielbimy cud, * żeś się pokarmem stał, * żeś nam swe Ciało dał, * żeś skarby łaski zlał, * na wierny lud.

2. Dla biednych stworzeń Twych, * co ostrzem grzechów swych * zraniły Cię, * włócznią, co w boku tkwi, * otwierasz serca drzwi, * by w Twojej Boskiej Krwi * obmyły się.

3. I w Boskim Sercu tam * schronienie dajesz nam, * o Jezu mój! * Aby nas żądłem swym * wróg nasz nie dotknął w Nim, * by się przed piekła złem * lud ukrył Twój.

4. Twe Serce tronem łask, * i miłosierdzia blask * w Nim świeci się. * Panie, Ty widzisz sam, * jak bardzo ciężko nam, * więc grzesznym pozwól tam * przytulić się.

5. O Jezu, Zbawco nasz, * co nędzę naszą znasz, * grzeszników zbaw, * by święte życie wieść, * a potem Tobie cześć * w niebiosach mogli nieść, * o Jezu, spraw!

246. Jezu, w Hostii utajony

1. Jezu, w Hostii utajony, * daj mi serce Twoje, daj. * Tyś mi jeden ulubiony, * Tyś mojego serca raj.

2. Wszędzie dobrze mi, o Panie, * choćby krzyż me siły rwał, * słodkie ziemskie me wygnanie, * byleś mi sam siebie dał.

3. Wszystko, wszystko chętnie zniosę, * Panie, dla miłości Twej, * tylko błagam, tylko proszę: * Ty mnie w Sercu zawsze miej.

247. Jezusa ukrytego

1. Jezusa ukrytego mam w Sakramencie czcić, * wszystko oddać dla Niego, Jego miłością żyć! * On się nam daje cały, z nami zamieszkał tu; * dla Jego Boskiej chwały, życie poświęćmy Mu! * Wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój, * bo tu już nie ma chleba, to Bóg, to Jezus mój!

2. Tu Mu ciągle „hosanna” śpiewa anielski chór, * a ta cześć nieustanna, to dla nas biednych wzór. * Dzielić z nami wygnanie Jego rozkosze są; * niechże z Nim przebywanie będzie radością mą! * On wie, co udręczenie, On zna, co smutku łzy; * powiem Mu swe cierpienie, bo serce z bólu drży.

3. O Niebo mojej duszy, najsłodszy Jezu mój, * dla mnie, wśród ziemskiej suszy Tyś szczęścia pełen zdrój. * Tyś w Wieczerniku siebie raz tylko uczniom dał, * w ołtarzu się, jak w niebie, powszednim chlebem stał. * Chciałbym tu być aniołem, co śpiewa ciągle cześć, * z rozpromienionym czołem Tobie swe serce nieść.

251. Kłaniam się Tobie

1. Kłaniam się Tobie, przedwieczny Boże, * którego niebo objąć nie może; * ja, proch mizerny, przed Twą możnością * z wojskiem aniołów klękam z radością.

2. Tu Stwórcę swego wiarą wyznaję, * kocham serdecznie, pokłon oddaję; * cieszę się wielce z Twej Boskiej chwały, * niech Ci się kłania z niebem świat cały.

3. Dziękuję za to, żeś się zostawił * w tym Sakramencie, abyś nas zbawił. * Za swoje łaski tu wyświadczone, * odbieraj od nas serca skruszone.

4. Przed tronem Twoim serca składamy, * oto pokornie wszyscy wołamy: * „Błogosław, Panie, swemu stworzeniu, * broń od nieszczęścia, ciesz w utrapieniu.

5. Przed oczy Twoje nędzę stawiamy, * ratuj, niech pomoc od Ciebie mamy. * Tyś Bogiem naszym, pięknością wieczną, * bądź i obroną zawsze skuteczną.

6. Zostawaj z nami, póki żyjemy, * w tym Sakramencie niech Cię wielbimy. * A gdy się zbliży z ciałem rozstanie, * Twym świętym Ciałem zasil nas Panie”.

257. O mój Jezu, w Hostii skryty

1. O mój Jezu w Hostii skryty, * na kolanach wielbię Cię. * W postać chleba Tyś spowity, * Bóstwo Twoje kryje się. * Ty, co rządzisz całym światem, * me zbawienie w ręku masz; * tu, przed Twoim majestatem, * aniołowie kryją twarz.

2. O światłości przysłoniona, * rzuć mi Twój promienny blask. * O dobroci nieskończona, * otwórz dla nas skarby łask. * Chlebie życia przeobfity, * nasyć duszy mojej głód. * Boski ogniu tu zakryty, * rozgrzej serca mego chłód.

3. Jezu, Tyś jest Zbawicielem, * ustrzeż mnie od zgubnych dróg. * Bądź mi siłą i weselem, * boś w tej Hostii żywy Bóg. * Dla miłości Matki Twojej * racz wysłuchać prośbę mą: * bądź miłością duszy mojej, * nie gardź moją cichą łzą.

261. Pan Jezus już się zbliża

1. Pan Jezus już się zbliża, * już puka do mych drzwi. * Pobiegnę Go przywitać, * z radości serce drży.

Refren: O szczęście niepojęte, * Bóg sam odwiedza mnie, * o Jezu, wspomóż łaską, * bym godnie przyjął Cię.

2. Nie jestem godzien, Panie, * byś w sercu moim był. * Tyś Królem wszego świata, * a jam jest marny pył. Ref.

3. Gdy wspomnę na me grzechy, * to z żalu płyną łzy, * bom Serce Twoje zranił, * o Jezu, odpuść mi! Ref.

4. Pragnąłbym Cię tak kochać, * jak Ty kochałeś mnie. * Przyjm serce me oziębłe, * a daj mi Serce Twe! Ref.

262. Pan wieczernik przygotował

Refren: Pan wieczernik przygotował, swój zaprasza lud. * Dla nas wszystkich dom otworzył i zastawił stół.

1. Przyjdźcie, z ulic i opłotków, bowiem mija czas, * przyjdźcie chorzy i ubodzy, Pan uzdrowi was! Ref.

2. Każdy człowiek w domu Pańskim swoje miejsce ma. * Niech nikogo w nim nie braknie, Uczta Pańska trwa. Ref.

3. Przystępujmy z dziękczynieniem, pożywajmy Chleb. * Pijmy napój nieśmiertelnych, aby życie mieć. Ref.

4. Zakosztujcie i poznajcie tej wieczerzy smak, * z obfitości boskich darów bierzcie pełnię łask. Ref.

5. Kto się z Panem tu spotyka, tworzy jedno z Nim, * Bóg z miłością go nazywa przyjacielem swym. Ref.

6. Nakarmieni Chlebem żywym wznieśmy Panu pieśń. * Bóg żyjący i prawdziwy strzeże naszych serc. Ref.

263. Pan zstąpił z nieba

1. Pan zstąpił z nieba pod postacią chleba; * choć skryty, bez świty, lecz prawy Bóg. * Cichy, bez chwały, daje nam się cały.

Refren: Padnijmy na kolana, uczcijmy niebios Pana, * z miłością, z czułością wiernych sług!

2. Jezus przychodzi, troski nam osłodzi; * więc bieżmy, więc śpieszmy do Jego stóp. * On nas z ołtarza łaską swą obdarza. Ref.

264. Panie, dobry jak chleb

Refren: Panie, dobry jak chleb, * bądź uwielbiony od swego Kościoła, * bo Tyś do końca nas umiłował, * do końca nas umiłował.

1. Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie, * byśmy do nieba w drodze nie ustali, * Tyś stał się manną wędrowców przez ziemię, * dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali. Ref.

2. Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty, * bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem. * Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem, * a chleb Komunią dla spragnionych Ciebie. Ref.

3. Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi, * jeśli spełnimy, co nam przykazałeś. * Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy? * Tyś naszym Życiem i Oczekiwaniem. Ref.

4. Tyś za nas życie swe na krzyżu oddał, * a w znaku chleba z nami pozostałeś * i dla nas zawsze masz otwarte Serce, * bo Ty do końca nas umiłowałeś. Ref.

265. Panie, pragnienia ludzkich serc

Refren: Panie, pragnienia ludzkich serc * Ty zaspokoisz sam. * Przyjdź, Chlebie Żywy, Zbawco nasz, * Pszeniczny Darze, przyjdź!

1. Jak pasterz woła owce swe * i znają jego głos, * tak wzywasz nas, rodzinę swą, * za Tobą chcemy iść! Ref.

2. Z radością więc śpiewamy Ci * ten dziękczynienia hymn. * Godnymi czynisz dzisiaj nas * niebieski dzielić Chleb. Ref.

3. Ty, Panie, dajesz siebie nam, * by naszym życiem być. * Jak braciom służyć, naucz, jak * miłością, prawdą żyć. Ref.

273. Skosztujcie i zobaczcie

Refren: Skosztujcie i zobaczcie, * jak dobry jest Pan.

1. Będę Panu w każdej porze * śpiewał pieśń wdzięczności, * na mych ustach chwała Jego * nieustannie gości. Ref.

2. W Panu cała chluba moja, * cieszcie się, pokorni! * Wspólnie ze mną chwalcie Pana, * sławmy imię Jego! Ref.

3. Kiedym tęsknie szukał Pana, * raczył mnie wysłuchać * i od wszelkiej trwogi mojej * raczył mnie uwolnić. Ref.

4. Cieszcie się widokiem Jego, * On was nie zawiedzie; * Pan usłyszał głos biednego, * wyrwał go z ucisków. Ref.

5. Tych, co Pana się lękają, * anioł Pański broni, * by ich wyrwać z ręki wroga, * szańcem ich osłoni. Ref.

6. Więc skosztujcie i zobaczcie, * jaki Pan jest dobry! * Kto do Niego się ucieknie, * ten błogosławiony! Ref.

7. Z czcią i lękiem służcie Panu, * święty Ludu Boży, * bo nie zazna niedostatku, * kto się boi Pana. Ref.

8. W nędzy znajdą się bogacze, * będą łaknąć chleba; * Ci zaś, co szukają Pana, * obfitować będą. Ref.

274. Sławcie, usta, Ciało Pana

1. Sławcie, usta, Ciało Pana, * tajemnicę pełną chwał, * i Krew, źródło łask bez miana, * którą w okup dusz i ciał * Syn Tej, co jest Nieskalana, * Król narodów przelać chciał.

2. Nam On dany, nam zrodzony * z Panny czystej, niby kwiat, * gdy na ludzkich serc zagony, * ziarno słowa rzucił w świat, * w sposób iście niezgłębiony * zamknął okres ziemskich lat!

3. Gdy ostatnia noc nastawa, * po wieczerzy z braćmi współ, * którą odbył według prawa, * z przepisanych mięs i ziół, * siebie sam Dwunastom dawa * ręką swą na Boży stół!

4. Słowo-Ciało chleb w ofierze * słowem w Ciało zmienia nam: * z wina Krew się Pańska bierze * chociaż zmysł nie sięga tam; * sercom, żądnym prawdy szczerze, * wiary głos wystarcza sam!

5. Więc Sakrament takiej miary * wielbiąc, skłońmy twarz ze czcią: * niech ustąpi Obrzęd Stary * przed Nowego Prawa Krwią: * niech dopełni światło wiary * zmysłów niemoc mocą swą!

6. Rodzicowi bijmy czołem, * zrodzonemu hymn niech brzmi * w pieniu wdzięcznym i wesołym * moc Im, hołd po wszystkie dni: * pochodzący z Obu społem * w równej niechaj będzie czci!

276. Twoja cześć, chwała

1. Twoja cześć, chwała, nasz wieczny Panie, * na wieczne czasy niech nie ustanie!

2. Tobie dziś dajem z rzeszą tych ludzi * pokłon i pienie, my, Twoi słudzy.

3. Dziękując wielce Twej wielmożności * za ten dar zacny, Twej wszechmocności;

4. Żeś się darował nam nic niegodnym * w tym Sakramencie nam tu przytomnym.

5. Raczyłeś zostać w takiej postaci, * nie szczędząc siebie dla nas, swych braci.

6. Ciało Twe Święte, co krzyżowali, * i Krew najświętszą, którą przelali.

7. Przyszedłszy na świat, Pan wiecznej chwały, * użyłeś wiele nędzy niemałej.

8. Dałeś się potem z wielkiej miłości * na męki srogie bez wszej litości.

9. Wstępując potem do chwały wiecznej, * zostawiłeś nam ten to dar zacny.

10. Na co my patrząc w tym Sakramencie, * z pociechą wielką serce nam rośnie.

11. Tobie my, Boże, teraz śpiewamy, * przed Twą światłością nisko padamy.

12. Użycz nam łaski, wszechmocny Boże, * bez Twej pomocy człek nic nie może.

277. U drzwi Twoich stoję, Panie

1. U drzwi Twoich stoję, Panie, * czekam na Twe zmiłowanie.

2. = Który pod postacią chleba * = prawdziwy Bóg jesteś z nieba.

3. = W tej Hostyi jest Bóg żywy, * = choć zakryty, lecz prawdziwy.

4. = W tym Najświętszym Sakramencie * = z nieba stawa w tym momencie.

5. = Jak wielki cud Bóg uczynił, * = gdy chleb w Ciało swe przemienił.

6. = A nam pożywać zostawił, * = ażeby nas przez to zbawił.

7. = Święty, Mocny, Nieśmiertelny, * = w majestacie swym niezmierny!

8. = Aniołowie się lękają, * = gdy na Jego twarz patrzają.

9. = Wszyscy niebiescy duchowie * = lękają się i królowie;

10. = Niebo, ziemia ani morze * = pojąć, co jest Bóg, nie może.

11. = Żaden z wojska anielskiego * = nie dostąpi nigdy tego.

12. = Czego człowiek dostępuje, * = Ciało i Krew gdy przyjmuje.

13. = Jam nie godzien, Panie, tego, * = abyś wszedł do serca mego;

14. = Rzeknij tylko słowo swoje, * = a tym zbawisz duszę moją.

15. = Kłaniam się Tobie samemu, * = bądź miłościw mnie grzesznemu.

16. = Niechaj żyję z Tobą, Panem, * = aż na wieki wieków. Amen.

278. Upadnij na kolana

1. Upadnij na kolana, * ludu czcią przejęty; * uwielbiaj swego Pana: * „Święty, Święty, Święty!”.

2. Zabrzmijcie z nami, nieba; * Bóg nasz niepojęty * w postaci przyszedł chleba: * „Święty, Święty, Święty!”.

3. Powtarzaj, ludzki rodzie, * wiarą przeniknięty, * na wschodzie i zachodzie: * „Święty, Święty, Święty!”.

4. Pan wieczny zawsze, wszędzie, * ku nam łaską zdjęty, * niech wiecznie wielbion będzie: * „Święty, Święty, Święty!”.

281. Witaj, Pokarmie

1. Witaj, Pokarmie, w którym niezmierzony * nieba i ziemi Twórca jest zamkniony, * witaj, Napoju zupełnie gaszący * umysł pragnący.

2. Witaj, Krynico wszystkiego dobrego, * gdy bowiem w sobie masz Boga samego, * z Nim ludziom wszystkie Jego wszechmocności * niesiesz godności.

3. Witaj, z niebiosów Manno padająca, * rozkoszny w sercu naszym smak czyniąca: * wszystko na świecie co tylko smakuje, * w tym się znajduje.

4. Witaj, rozkoszne z ogrodu rajskiego * Drzewo owocu pełne żywiącego: * kto Cię skosztuje śmierci się nie boi, * choć nad nim stoi.

5. Witaj, jedyna serc ludzkich radości, * witaj, strapionych wszelka łaskawości: * Ciebie dziś moje łzy słodkie szukają, * k’Tobie wołają.

282. Witam Cię, witam

1. Witam Cię, witam, Przenajświętsze Ciało, * któreś na krzyżu sromotnie wisiało, * za nasze winy, Synu jedyny * Ojca wiecznego, Boga prawego, * męki te znosiłeś.

2. Dajem Ci pokłon, Bogu prawdziwemu, * w tym Sakramencie dziwnie zakrytemu; * żebrzem litości i Twej miłości, * byś gniew swój srogi, o Jezu drogi, * pohamować raczył.

3. Zmiłuj się, zmiłuj nad nami grzesznymi, * nie racz pogardzać prośbami naszymi; * zgrom hardych siły, daj pokój miły, * wyniszcz złe rady, wykorzeń zdrady * pośród ludu swego.

4. A kiedy przyjdzie z światem tym rozstanie, * ratuj nas, ratuj, dobrotliwy Panie! * Niech z Ciała Twego Przenajświętszego * posiłek mamy i oglądamy * Ciebie łaskawego.

283. Zbliżam się w pokorze

1. Zbliżam się w pokorze i niskości swej; * wielbię Twój majestat skryty w Hostii tej. * Tobie dziś w ofierze serce daję swe; * o utwierdzaj w wierze, Jezu, dzieci Twe.

2. Mylą się, o Boże, w Tobie wzrok i smak; * kto się im poddaje, temu wiary brak; * ja jedynie wierzyć Twej nauce chcę, * że w postaci Chleba utaiłeś się.

3. Bóstwo swe na krzyżu skryłeś wobec nas; * tu ukryte z Bóstwem Człowieczeństwo wraz; * lecz w Oboje wierząc, wiem, że dojdę tam, * gdzieś przygarnął łotra: do Twych niebios bram.

4. Jak niewierny Tomasz Twych nie szukam ran, * lecz wyznaję z wiarą, żeś mój Bóg i Pan. * Pomóż wierze mojej, Jezu, łaską swą, * ożyw mą nadzieję, rozpal miłość mą.

5. Ty, coś upamiętnił śmierci Bożej czas, * Chlebie życia, życiem swym darzący nas, * spraw, bym dla swej duszy życie z Ciebie brał, * bym nad wszelką słodycz Ciebie poznać chciał.

6. Ty, co jak pelikan, krwią swą karmisz lud, * przywróć mi niewinność, oddal grzechów brud. * Oczyść mię krwią swoją, która wszystkich nas * jedną kroplą może obmyć z win i zmaz.

7. Pod zasłoną teraz, Jezu, widzę Cię; * niech pragnienie serca kiedyś spełni się: * bym oblicze Twoje tam oglądać mógł, * gdzie wybranym miejsce przygotował Bóg.

284. Zróbcie Mu miejsce

1. Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z nieba, * pod przymiotami ukryty chleba, * zagrody nasze widzieć przychodzi * i jak się Jego dzieciom powodzi.

2. Otocz Go wkoło, rzeszo wybrana, * przed twoim Bogiem zginaj kolana! * Pieśń chwały Jego śpiewaj z weselem; * On twoim Ojcem, On przyjacielem.

3. Nie dosyć było to dla człowieka, * że na ołtarzu co dzień Go czeka: * sam ludu swego odwiedza ściany, * bo pragnie bawić między ziemiany.

4. Zielem, kwiatami ścielcie Mu drogi, * którędy Pańskie iść będą nogi! * I okrzyknijcie na wszystkie strony: * „Pośród nas idzie błogosławiony!”.

5. On winy nasze przebaczać lubi, * Jego się wsparciem nasz naród chlubi, * w domu i w polu daje nam dary, * serc tylko naszych żąda ofiary.

6. Niesiemy Ci je, Boże, niesiemy! * Dawaj nam łaski, sercać dajemy, * i tej zamiany między stronami * niebo i ziemia będą świadkami.

Pieśni do Najświętszego Serca Pana Jezusa

289. Kiedyś, o Jezu

1. Kiedyś, o Jezu, chodził po świecie, * brałeś dziateczki w objęcia swe, * patrz, tu przed Tobą stoi Twe dziecię, * do Serca Twego przytul i mnie!

2. Byłeś Dzieciątkiem, Ty wielki Boże! * W żłóbku płakałeś nad światem złym. * Nie płacz, Dzieciątko! Ja Ci w pokorze * serce me daję! Ty mieszkaj w nim!

3. Kto by u siebie dziecko przyjmował, * rzekłeś, że wtenczas przyjmuje Cię. * Dzięki Ci, Jezu, żeś nas miłował! * Za to Cię kochać na wieki chcę!

4. Rzekłeś: „Nie może ze Mną być w niebie, * kto nie chce dziecku podobnym być”! * Ja, dziecko Twoje, chcę przyjść do Ciebie! * Daj mi niewinnie do śmierci żyć!

5. Kiedy w ostatniej będę potrzebie, * gdy się rozstanę ze światem tym * – zlituj się, Jezu! Weź mnie do siebie! * Niech wiecznie spocznę przy Sercu Twym!

290. Kochajmy Pana

1. Kochajmy Pana, bo Serce Jego, * żąda i pragnie serca naszego. * Dla nas Mu włócznią rana zadana. * Kochajmy Pana, kochajmy Pana!

2. O, pójdź do Niego, wszystko stworzenie, * Sercu Jezusa złóż dziękczynienie * i twoje przed Nim zegnij kolana. * Kochajmy Pana, kochajmy Pana!

3. Pójdźcie do Niego, biedni grzesznicy, * zmyć grzechów zmazy w czystej krynicy. * Nad śnieg zbieleje dusza zmazana. * Kochajmy Pana, kochajmy Pana!

4. Pójdźcie do Niego, szczęśliwe dusze, * obmyte we łzach, w pokuty skrusze; * już niewinności szata wam dana. * Kochajmy Pana, kochajmy Pana!

291. Najświętsze Serce Boże

Najświętsze Serce Boże, poświęcamy Ci * naszą ojczyznę, miasta i wioski, * nasze rodziny i nas samych. * Serce Boże, przyjdź Królestwo Twoje. (3x)

294. Nie opuszczaj nas, Jezu

Ref.: Nie opuszczaj nas, nie opuszczaj nas, Jezu, nie opuszczaj nas!

1. Tyś powiedział, że na ziemi, * nie zostawisz nas samymi; * Twoje Serce czuło w niebie, * Jak nam ciężko żyć bez Ciebie. Ref.

2. Gdzie pociechę my znajdziemy, * Gdzie łzy żalu ukoimy? * Tylko w Sercu Twoim, Panie, * I pociecha i wytrwanie. Ref.

3. W Serca Twego słodkiej ranie * wszystko mamy, dobry Panie; * tam ucieczka, tam schronienie, * tam wesele, tam wzmocnienie. Ref.

4. O pociągnij nas za sobą, * byśmy krzyż dźwigali z Tobą, * przy Twym Sercu zawsze byli * i dla niego tylko żyli. Ref.

5. Zostań, słodki Jezu, z nami! * Świeć nam Serca promieniami, * świeć nam słońcem Twej miłości * na tej ziemi i w wieczności! Ref.

296. O niewysłowione szczęście

1. O niewysłowione szczęście zajaśniało, * gdy Słowo Wcielone Serce swe nam dało.

Refren: Cud Boskiej miłości, o duszo ludzka, głoś; * ku wiecznej światłości dźwięki twej pieśni wznoś.

2. Jakież na tej ziemi skarby posiadamy! * Bóg mieszka z grzesznymi, Serce Jego mamy! Ref.

3. Miłość świat ten cały w niebo przemieniła, * gdy w tej Hostii małej Serce Boże skryła. Ref.

4. O anielskie chóry, o wybrani Pana, * przyjdźcie z niebios góry upaść na kolana. Ref.

5. Przyjdźcie Sercu temu śpiewać razem z nami, * przyjdźcie pieśni Jemu nucić z grzesznikami. Ref.

6. Lecz czy żąda tego Serce Jezusowe? * Ach! Milsze dla Niego są łzy grzesznikowe. Ref.

7. Bo nie do anioła zwraca słowo swoje, * lecz do ludzi woła: „Daj mi serce twoje!”. Ref.

8. Jako hołd wdzięczności serca Sercu dajmy, * w bólu i radości zawsze Je kochajmy. Ref.

9. A nam Serce Boże po cierpieniach w świecie * szczęścia wieczystego w raju wieniec splecie. Ref.

298. Pobłogosław, Jezu drogi

1. Pobłogosław, Jezu drogi, * tym co Serce Twe kochają; * niechaj skarb ten cenny, drogi, * na wiek wieków posiadają.

2. Za Twe łaski dziękujemy, * które Serce Twoje dało; * w dani dusze Ci niesiemy, * by nas Serce Twe kochało.

3. Trzykroć Święte Serce Boga, * Tobie śpiewa niebo całe, * Ciebie wielbi Matka droga, * Tobie lud Twój składa chwałę.

4. Nie opuszczaj nas, o Panie! * Odpuść grzesznym liczne winy! * Daj nam w Serca Twego ranie * błogosławieństw zdrój jedyny.

303. Twemu Sercu cześć składamy

1. Twemu Sercu cześć składamy, o Jezu nasz, o Jezu! * Twej litości przyzywamy, o Zbawicielu drogi!

Ref.: Chwała niech będzie zawsze i wszędzie * Twemu Sercu, o mój Jezu!

2. Serce to nam otworzone, o Jezu nasz, o Jezu! * Włócznią na krzyżu zranione, o Zbawicielu drogi! Ref.

3. Ono głębią jest miłości, o Jezu nasz, o Jezu! * W Nim się topią nasze złości, o Zbawicielu drogi! Ref.

4. Gdy nas ciśnie utrapienie, o Jezu nasz, o Jezu! * W Nim ucieczka, w Nim schronienie, o Zbawicielu drogi! Ref.

5. Gdy kto grzeszy, a żałuje, o Jezu nasz, o Jezu! * Twoje Serce go przyjmuje, o Zbawicielu drogi! Ref.

6. Więc do Niego się udajmy, o Jezu nasz, o Jezu! * I ratunku tam szukajmy, o Zbawicielu drogi! Ref.

7. Nie odrzucaj nas od siebie, o Jezu nasz, o Jezu! * Przyjm na ziemi, przyjmij w niebie, o Zbawicielu drogi! Ref.

8. Byśmy Twymi zawsze byli, o Jezu nasz, o Jezu! * Twoje Serce wiecznie czcili, o Zbawicielu drogi! Ref.

304. Witaj, krynico

1. Witaj, krynico dobra wszelakiego, * najmilsza rano Serca Pana mego! * Rozpal oziębłe serce me miłością, *oraz niebiańską napełń je błogością.

2. O rano święta, rano uwielbiona! * Bądźże na wieki od nas pochwalona! * A przez wylaną dla mnie krew i wodę, * daj w utrapieniu pomoc i ochłodę!

3. Krwią swoją wzmacniaj siły zemdlonego! * A wodą obmyj grzechem zmazanego! * Niech dusza moja łaską ozdobiona * miłością Twoją będzie ożywiona!

4. Spraw to, ażebym w tym wygnaniu świata, * w Tobie zostawał przez me wszystkie lata! * Serce Jezusa, włócznią otworzone, * niechaj przy śmierci w Tobie mam obronę!

5. O to Cię tylko proszę, Boga mego, * racz nie oddalać mnie od Serca Twego! * W Nim me dziedzictwo, w Nim moje mieszkanie, * niechaj w Nim serce me zawsze zostanie!

305. Z tej biednej ziemi

1. Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny, * tęskny się w niebo unosi dźwięk: * o, boskie Serce, skarbie jedyny, * wysłuchaj grzesznych serc naszych jęk! * Nie chciej odrzucać modlitwy tej, * bo Twej litości błagamy w niej.

Refren: Serce Jezusa, ucieczko nasza, * zlituj się, zlituj nad ludem swym!

2. Ku Tobie oczy zalane łzami * z wielką ufnością zwrócone są; * Ty się zlitujesz pewnie nad nami, * bo Ty nie gardzisz pokuty łzą. * Ku Tobie ślemy błagalny głos: * „Ach, odwróć od nas karania cios!” Ref.

3. To prawda, Panie, żeśmy zgrzeszyli, * żeśmy Ci wiele zadali ran, * żeśmy na litość nie zasłużyli, * aleś Ty dobry Ojciec i Pan! * Tyś za nas wylał Najdroższą Krew; * zalej Nią, zalej, słuszny swój gniew! Ref.

4. W Tobie, o Serce Króla naszego, * świeci nam słodkich nadziei blask. * Ty nie odrzucisz ludu swojego, * Tyś niezgłębioną przepaścią łask. * A naszą nędzę tak dobrze znasz,* my bardzo biedni, o Panie nasz! Ref.

306. Najsłodszy Jezu

1. Najsłodszy Jezu, Chryste nasz i Panie, * dziś prosim Ciebie, usłysz to błaganie.

Refren: Cudowny Boże, przez Twe przemienienie, * strapienia nasze obróć w pocieszenie. * Obróć w pocieszenie!

2. Umocnij słabych, smutnym daj wesele, * niech będziem zdrowi w duszy i na ciele. Ref.

3. Niech w naszych domach mieszka święta zgoda, * niech je omija każda zła przygoda. Ref.

4. Błogosław, Panie, naszej pracy znoje, * by chleb codzienny miały dzieci Twoje. Ref.

5. Przez Twoje, Panie, święte przemienienie * zjednaj nam, prosim, grzechów odpuszczenie. Ref.

6. Z całego serca niech kochamy Ciebie * i zasłużymy być na wieki w niebie. Ref.

Pieśni do Chrystusa Króla

309. Bóg nad swym ludem

1. Bóg nad swym ludem zmiłował się, * i Zbawiciela nam zesłał, * miłość nam daje, usuwa grzech, * prowadzi w bramy Królestwa.

Refren: Chryste, króluj! Chryste, zwyciężaj! * Swoją miłość odnów w nas!

2. Miłość Chrystusa przemienia świat, * wyznacza szlaki wciąż nowe, * kruszy nienawiść, wprowadza ład, * jednoczy z ludźmi i z Bogiem. Ref.

3. W miłości swojej zachowaj nas * Chryste, Zwycięzco i Panie; * niech upragniony nadejdzie czas * odnowy i pojednania. Ref.

4. Na straży Bogu oddanych serc * Matka Kościoła trwa wiernie, * w Jej dłonie złóżmy nadzieje swe, * a Ona wspierać nas będzie. Ref.

311. Chrystus Wodzem

Refren: Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, * Chrystus, Chrystus Władcą nam!

1. Boga naszego chwalcie wszystkie ziemie, * daj Mu cześć winną całe ludzkie plemię.

Bo litość Jego nad nami stwierdzona, * a prawda Pańska wiecznie uiszczona. Ref.

2. Chwała bądź Bogu w Trójcy jedynemu * Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu.

Jak od początku była tak i ninie * i na wiek wieków niechaj zawsze słynie. Ref.

315. Króluj nam, Chryste

1. Króluj nam, Chryste, zawsze i wszędzie, * to nasze rycerskie hasło. * = Ono nas zawsze prowadzić będzie * i świecić jak słońce jasno.

2. Naprzód przebojem, młodzi rycerze, * do walki z grzechem swej duszy. * = Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty, * z Nim w bój nasz zastęp wyruszy.

3. Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie, * podnosząc w górę swe czoła. * = Przed nami życie rozkwita w wiośnie, * odważnie, bo Jezus woła.

Pieśni ku czci Najświętszej Maryi Panny

322. Błogosławiona jesteś, Maryjo

1. Błogosławiona jesteś, Maryjo * i wywyższona przez Pana. * On wielkich rzeczy w Tobie dokonał, * Niepokalana.

2. Ty, któraś Słowo z wiarą przyjęła, * by w Tobie Ciałem się stało, * zrodziłaś światu Jutrzenkę Nową, * przedwieczną Światłość.

3. Bądź nam obroną, Bogarodzico, * gdy się błąkamy w ciemności. * Do światła wiary prowadź na nowo, * drogą świętości.

324. Bogurodzica

1. Bogurodzica Dziewica, * Bogiem sławiena Maryja! * U Twego Syna, Gospodzina, * Matko zwolena, Maryja. * Ziści nam, spuści nam! * Kyrie, eleison.

2. Twego dziela Chrzciciela, Bożycze, * usłysz głosy, napełń myśli człowiecze, * słysz modlitwę, jąż nosimy. * A dać raczy, Jegoż prosimy: * a na świecie zbożny pobyt, * po żywocie rajski przebyt! * Kyrie, eleison.

327. Ciebie na wieki

1. Ciebie na wieki wychwalać będziemy, * Królowo nieba, Maryjo! * W Twojej opiece niechaj zostajemy, * śliczna, bez zmazy, Lilijo! * Wdzięczna Estero, o Panienko Święta, * tyś przez aniołów jest do nieba wzięta; * Niepokalanie Poczęta!

2. Na każdy moment, na każdą godzinę * Twojej pomocy żądamy; * Pani anielska, odproś naszą winę, * do Ciebie grzeszni wzdychamy. * O furto rajska! Ucieczko grzeszników! * O Matko Boska! Ratuj niewolników! * Niepokalanie Poczęta!

3. Masz berło w ręce, znać, żeś Monarchinią, * masz drugie: Syna swojego; * zjednaj nam łaskę w ostatnią godzinę, * w on dzień skonania naszego. * Niech Cię chwalimy z Synem Twym społecznie, * jak teraz w życiu, tak i potem wiecznie, * Niepokalanie Poczęta!

329. Cześć Maryi

1. Cześć Maryi, cześć i chwała, * Pannie Świętej cześć! * = Śpiewaj, śpiewaj, ziemio cała, * hołd Jej śpiesz się nieść.

2. Jej to ręce piastowały, * Tego, co ten świat * = stworzył wielki i wspaniały: * Syn Jej, a nasz Brat.

3. On jak matkę Ją miłował, * Jej posłusznym był. * = Każde słowo Jej szanował, * chociaż Bogiem był.

4. Dziatki lube, jeśli chcecie * błogi żywot mieć, * = jako święte Jezus Dziecię * Marię chciejcie czcić.

5. Czystość, cichość i pokora, * to Maryi strój; * = przez nie miła niebios Córa * łask zyskała zdrój.

6. Ten Maryi, dziatwo droga, * w sercu obraz noś; * = o opiekę Matki Boga * zawsze kornie proś.

330. Dnia każdego

1. Dnia każdego Boga mego,* Matkę, duszo, wysławiaj!* Jej dni święte, sprawy wzięte,* z nabożeństwem odprawiaj!* Przypatruj się, a dziwuj się,* Jej wysokiej zacności,* zwij Ją wielką Rodzicielką,* błogą Panną w czystości.

2. Sław Jej czyny, proś, by winy* litościwie znieść chciała;* weźmij Onę na obronę,* by cię z grzechów wyrwała.* Ta Dziewica nam użycza* z nieba dobra wiecznego,* z tą Królową światłość nową* wziął świat z daru Bożego.

3. Usta moje, sławcie boje* tej Niewiasty pieśniami;* przez Jej męstwo my zwycięstwo* odnosim nad czartami.* Nie ustajcie, wysławiajcie* wszego świata Królową,* Jej przymioty, łaski, cnoty* chwalcie myślą i mową.

4. Zmysły moje, głosy swoje* aż pod niebo podajcie.* Pamięć Onej, tak wsławionej* Świętej Panny uznajcie.* Acz prawdziwie nikt nie żywie* tak szczęśliwy wymową,* by słodkimi śpiewy swymi* godnie uczcił Królową.

337. Gwiazdo śliczna, wspaniała

1. Gwiazdo śliczna wspaniała, * Częstochowska Maryjo, * do Ciebie się uciekamy, * o Maryjo, Maryjo!

2. Słyszeliśmy wdzięczny głos, * jak Maryja woła nas: * „Pójdźcie do mnie, moje dzieci, * przyszedł czas, ach! przyszedł czas”.

3. Gdy ptaszkowie śpiewają, * Maryję wychwalają, * słowiczkowie wdzięcznym głosem, * śpiewają, ach! śpiewają.

4. I my też zgromadzeni * pokłon dajmy Maryi, * czyste serce Bożej Matce * darujmy, ach! darujmy.

5. O przedrogi klejnocie, * Maryjo, na tym świecie! * Kto Ciebie ma, ten się z Tobą * raduje, ach! raduje.

6. Jak szczęśliwy tron Boży, * Pannie Maryi służy, * cherubiny, serafiny * śpiewają, ach! śpiewają.

7. O Maryjo, Maryjo! * Tyś pomocą jedyną. * Dusza ma się w moim ciele * raduje, ach! raduje.

8. Ty się przyczyń za nami, * o Częstochowska (Kalwaryjska) Pani, * Niech się nad nami zmiłuje * Twój Synaczek kochany.

9. O Ty, Pani Anielska, * Maryjo Częstochowska (Kalwaryjska), * prosimy Cię, dopomóż nam * przyjść tam, gdzie Twój Syn mieszka.

338. Gwiazdo zaranna

1. Gwiazdo zaranna, śliczna Jutrzenko, * Niepokalana Maryjo Panienko! * Bez pierworodnej zmazy poczęta, * = módl się za nami, Królowo Święta!

2. Ty jesteś Gwiazdą życia naszego, * w ciemnościach świecisz, chronisz nas od złego. * = Odpędź szatana, pokus nawały, * by serca nasze w cnocie wytrwały.

3. Gwiazdo zaranna, śliczna Jutrzenko, * Niepokalana Maryjo Panienko. * = Wspomóż nas biednych, o Wniebowzięta, * módl się za nami, Królowo Święta!

340. Jak szczęśliwa Polska cała

1. Jak szczęśliwa Polska cała, * w niej Maryi kwitnie chwała, * od Bałtyku po gór szczyty * kraj nasz płaszczem Jej okryty.

Refren: Matko Boska, Królowo Polska, * o Pani nasza Częstochowska.

2. W Częstochowie tron swój wzniosła, * piękna, można i wyniosła. * Tyś najmilsza z matek ziemi, * cierpisz razem z dziećmi swymi. Ref.

3. Tyś cudami zajaśniała, * swoje serce nam oddała. * ludu Polski, dziecię drogie, * masz tu Matkę, szczęście błogie. Ref.

343. Już od rana rozśpiewana

1. Już od rana rozśpiewana, * chwal o duszo, Maryję! * Cześć Jej świątkom, cześć pamiątkom, * co dzień w niebo niech bije!

Refren: Cud bo żywy, nad podziwy, * Jej wielmożność u Boga: * Panna czysta, Matka Chrysta, * przechwalebna, przebłoga.

2. Serce rośnij w cześć rozgłośniej, * dźwięków Marii nieś krocie; * świat w niemocy, świat sierocy * odmieniła w żywocie. Ref.

3. Przez Cię czarta pycha starta * i na wszystkie plemiona * Tyś otucha znów dla ducha, * Panno błogosławiona. Ref.

4. O Królowo! Tyś na nowo * światu rozradowaniem, * z Twej opieki na wiek wieki * chwałę niebios dostaniem. Ref.

5. Bądź ochłodą i osłodą * tym, co wiernie i stale * Twoje świątki i pamiątki * podawają ku chwale. Ref.

344. Królowej Anielskiej śpiewajmy

1. Królowej Anielskiej śpiewajmy, * różami uwieńczmy Jej skroń; * Jej serca w ofierze składajmy, * ze łzami wołając doń: * = O Maryjo, bądź nam pozdrowiona, * bądź Ty zawsze Matką nam.

2. Przez Ciebie, o Matko miłości, * łask wszelkich udziela nam Bóg; * a my Ci hołd dajem wdzięczności, * upadłszy do twoich nóg. * = O Lilijo, jakżeś Ty wspaniała, * wszelkich cnót rozlewasz woń!

3. O tronie Ty Boga wiecznego, * o Słońce nadziei i łask, * o Różdżko przedziwna Jessego, * jak wielki cnót Twych jest blask! * = O Maryjo, bądź nam pozdrowiona, * bądź Ty zawsze Matką nam!

348. Maryjo, ja Twe dziecię

1. Maryjo, ja Twe dziecię, * o podaj mi Twą dłoń, * od złego mnie w tym świecie, * od grzechu, Matko, chroń.

Refren: Bądź z nami w każdy czas, * wspieraj i ratuj nas, * Matko, Matko, bądź z nami, w każdy czas!

2. O, tkliwe Twoje oczy * ku dzieciom, Matko, zniż. * Gdy niemoc serce tłoczy, * Ty je pociągnij wzwyż. Ref.

3. Ty płoniesz blaskiem słońca, * rozpraszasz świata mrok; * niech w obraz Twój bez końca * utkwiony mamy wzrok! Ref.

355. Matko Najświętsza

1. Matko Najświętsza! Do Serca Twego, * mieczem boleści wskroś przeszytego, * wołamy wszyscy z jękiem ze łzami: * Ucieczko grzesznych, módl się za nami!

2. Gdzie my, o Matko, ach, gdzie pójdziemy * i gdzie ratunku szukać będziemy? * Twojego ludu nie gardź prośbami: * Ucieczko grzesznych, módl się za nami!

3. Imię Twe, Mario, litością słynie; * Tyś nam pociechą w każdej godzinie, * gdyśmy ściśnieni bólu cierniami: * Ucieczko grzesznych, módl się za nami!

4. Z każdej, o Matko, do Ciebie strony, * woła w swej nędzy lud uciśniony, * wspieraj nas Twego Serca łaskami: * Ucieczko grzesznych, módl się za nami!

5. O Matko nasza, Matko miłości! * Niechaj doznamy Twojej litości, * bośmy okryci grzechów ranami: * Ucieczko grzesznych, módl się za nami!

6. A gdy ostatnia łza z oka spłynie, * o Matko Święta, w onej godzinie * zamknij nam oczy Twymi rękami: * Ucieczko grzesznych, módl się za nami!

356. Matko Niebieskiego Pana

1. Matko Niebieskiego Pana, * ślicznaś i Niepokalana, * jakiej wieki, czas daleki, * czas niemały i świat cały * nie słyszał.

2. Wszystkie skarby, co są w niebie, * wydał, Panno, Bóg dla Ciebie: * jak bogata słońca szata, * z gwiazd korona upleciona * na głowie.

3. Miesiąc swe ogniste rogi * skłonił pod Twe święte nogi; * gwiazdy wszystkie asystują, * bo Królową w niebie czują * nad sobą.

4. Przez poważną Twą przyczynę * niech nam Bóg odpuści winę. * Uproś pokój, Panno Święta, * boś bez zmazy jest poczęta, * Maryjo!

364. O, której berła

1. O, której berła, ląd i morze słucha, * jedyna moja po Bogu otucha! * O Gwiazdo morza, o święta Dziewico! * Nadziei moich niebieska kotwico!

2. Ciebie na pomoc wzywam pełen trwogi, * bo nie wiem jakiej mam się trzymać drogi; * lecz gdy Twe spuścisz na mą łódź promienie, * świecić mi będą nawet nocne cienie.

3. O, jaka ufność w mym się sercu rodzi, * że Cię zwać Matką, zwać się synem godzi; * na groźnych falach szczęśliwie popłynę, * pewien Twej łaski, wśród burzy nie zginę.

370. O Maryjo, w niebo uniesiona

1. O Maryjo, w niebo uniesiona, * nad anielskie chóry wywyższona! * Pan uwielbił duszę Twą i ciało, * wziął do nieba i ozdobił chwałą. * Tam odbierasz hołdy i zaszczyty, * tron Królowej oddał Tobie Bóg. * Najpiękniejszych widzeń masz zachwyty, * otoczona wieńcem swoich sług.

2. Już odeszłaś w niebo, Matko droga, * opuściłaś ziemską łez dolinę; * wiedź i nas też prosto aż do Boga, * proś, by zgładził wszelką naszą winę! * Daj nam, Matko, życie wieść w czystości, * niech powiewa z serc niebiańska woń; * pomnóż wiarę, naucz nas miłości, * miej w opiece, przed nieszczęściem chroń!

3. O Maryjo, świata Ty Królowo, * wspomnij dziś na Syna Twego słowo, * że na krzyżu Matką nazwał Ciebie, * Matką naszą, nim Cię wziął do siebie. * Więc wierzymy, my sieroce dzieci, * że dotrzymasz, co nam przyrzekł Bóg, * iż gdy dusza nasza z ciał uleci, * to na wieki będziem u Twych nóg.

372. O Matko miłościwa

1. O Matko miłościwa, * Panno litościwa, * Panno urodziwa, * Maryjo, módl się za nami!
2. Tyś świata podziwienie, * grzesznych wybawienie, * smutnych pocieszenie, * Maryjo, módl się za nami!
3. Nie masz po Bogu w niebie, * pewniejszej, prócz Ciebie, * nadziei w potrzebie, * Maryjo, módl się za nami!
4. Przybądź nam, gdy pomrzemy * i na sąd staniemy, * łaski Twej pragniemy, * Maryjo, módl się za nami!
5. Zjednaj nam zlitowanie, * z Tobą królowanie, * dajże nam to, Panie! * Maryjo, módl się za nami!

378. Pieśnią wesela witamy

1. Pieśnią wesela witamy, * o Maryjo, miesiąc Twój; * my Ci z serca cześć składamy, * Ty nam otwórz łaski zdrój. * W tym miesiącu ziemia cała * życiem, wonią, wdziękiem lśni, * = wszędzie Twoja dźwięczy chwała, * gdy majowe płyną dni.

2. Litość Twoja niech osuszy * z każdych oczu smutku łzę; * rosa łaski w każdej duszy * niech obmyje grzechu rdzę. * Dla nas wszystkich niech zaświta * Twej miłości błogi raj. * = Cała ziemia niechaj wita, * o Maryjo, śliczny maj.

3. Każde serce niech poczuje, * że mu świeci litość Twa; * niech się cieszy, niech dziekuje, * że Cię Matką w niebie ma. * A za krótki maj na ziemi * poświęcony Twojej czci, * = daj nam w niebie ze świętymi, * wieczną chwłę śpiewać Ci.

379. Po górach, dolinach

1. Po górach, dolinach rozlega się dzwon, * anielskie witanie ludziom głosi on:

Refren: Ave, ave, ave Maria! * Zdrowaś, zdrowaś, zdrowaś Maryja!

2. Bernadka dziewczynka szła po drzewo w las, * anioł ją tam wiedzie, Bóg sam wybrał czas. Ref.

3. Modlitwę serdeczną szepcą usta jej: * „Zdrowaś bądź, Panienko, łaski na nas zlej”. Ref.

4. „Pokornej mej prośbie odpowiedź swą daj: * kto jesteś, o Pani, przed nami nie taj”. Ref.

5. Klęczącej Bernadce rzekła Pani ta: * „Poczęciem Niepokalanym jestem ja”. Ref.

6. O Gwiazdo Najświętsza, wiedź nas w niebios kraj, * gdzie wieczną szczęśliwość, o Boże, nam daj! Ref.

390. Serdeczna Matko

1. Serdeczna Matko, Opiekunko ludzi, * niech Cię płacz sierot do litości wzbudzi! * = Wygnańcy Ewy do Ciebie wołamy: * zlituj się, zlituj, niech się nie tułamy.

2. Do kogóż mamy wzdychać nędzne dziatki? * Tylko do Ciebie, ukochanej Matki, * = u której Serce otwarte każdemu, * a osobliwie nędzą strapionemu.

3. Dla Twego Serca wszystko Bóg uczyni, * daruje plagi, choć człowiek zawini; * = jak Cię, cna Matko, nie kochać serdecznie, * gdy się skryć możem pod Twój płaszcz bezpiecznie?

4. Ratuj nas, ratuj, Matko ukochana, * zagniewanego gdy zobaczysz Pana; * = mieczem przebite pokazuj Mu Serce, * gdy Syna na krzyż wbijali mordercy.

5. Dla tych boleści, któreś wycierpiała, * kiedyś pod krzyżem Syna swego stała, * = Bóg nam daruje, byśmy nie cierpieli, * cośmy wytrzymać za złość naszą mieli.

400. Witaj, Święta i Poczęta

1. Witaj, Święta i Poczęta Niepokalanie, * Maryja, śliczna lilija, nasze kochanie! * Witaj, czysta Panienko, najjaśniejsza Jutrzenko! * Witaj, Święta, Wniebowzięta, Niepokalana!

2. Swą pięknością, niewinnością w niebie górujesz, * w dostojeństwie i panieństwie wszystkim celujesz; * w pierwszym, Panno, momencie święte Twoje Poczęcie, * jaśniejące jako słońce, Niepokalana.

3. Sam Bóg Święty z Ciebie wzięty dla tej przyczyny, * żeś się stała i została zawsze bez winy; * Tyś przed wieki przejrzana i za Matkę wybrana * Jezusowi Chrystusowi, Niepokalana.

4. My też sławiąc, błogosławiąc, Ciebie prosimy, * niech czystymi, niewinnymi zawsze będziemy. * Za to życie dajemy i mocno wyznajemy: * żeś jest Święta i poczęta, Niepokalana.

401. Z dalekiej Fatimy

1. Z dalekiej Fatimy donośnie brzmi dzwon, * zjawienie Maryi ogłasza nam on:

Refren: Ave, ave, ave Maria; * ave, ave, ave Maria.

2. Spieszymy więc wszyscy wśród zmartwień i trosk, * by w ręce Twe złożyć niepewny nasz los. Ref.

3. Niesiemy swe modły do tronu Pana, * przez Serce Twe czyste, Niepokalana. Ref.

4. Pragniemy nieść krzyże i doświadczenia, * przyjmując je w duchu wynagrodzenia. Ref.

5. Różaniec, pokuta i umartwienie, * są naszym ratunkiem i ocaleniem. Ref.

402. Z dawna Polski Tyś Królową

1. Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo! * Ty za nami przemów słowo, Maryjo! * Ociemniałym podaj rękę, * niewytrwałym skracaj mękę, * Twe Królestwo weź w porękę, Maryjo!

2. Gdyś pod krzyżem Syna stała, Maryjo! * Tyleś, Matko, wycierpiała, Maryjo! * Przez Twego Syna konanie * uproś sercom zmartwychwstanie, * w ojców wierze daj wytrwanie, Maryjo!

3. Z dawna Polski Tyś Królową, Maryjo! * Ty za nami przemów słowo, Maryjo! * Miej w opiece naród cały, * który żyje dla Twej chwały, * niech rozwija się wspaniały, Maryjo!

403. Zawitaj, Królowo Różańca!

1. Zawitaj, Królowo Różańca Świętego, * jedyna nadziejo człowieka grzesznego! * Zawitaj, bez zmazy lilijo, * Matko Różańcowa, Maryjo!

2. Panno nad pannami, Święta nad świętymi, * najświętsza Królowo, Pani nieba, ziemi, * najśliczniejszy kwiecie, lilijo, * Matko Różańcowa, Maryjo!

3. Matko Różańcowa, jasna Gwiazdo morska, * anielska Królowo, śliczna Matko Boska, * raju rozkosznego lilijo, * Matko Różańcowa, Maryjo!

4. Tyś jest najśliczniejsza, Różo ogrodowa, * Tyś najprzyjemniejsza Różdżko Aronowa; * najwdzięczniejszy kwiecie, lilijo, * Matko Różańcowa, Maryjo!

5. Chwała bądź Maryi na niebieskim tronie, * która w różańcowej królujesz koronie, * Święta nad świętymi lilijo, * Matko Różańcowa, Maryjo!

404. Zawitaj, Matko Różańca Świętego

1. Zawitaj, Matko Różańca Świętego, * przybytku Boga, w Trójcy jedynego; * ucieczko nasza, ucieczko nasza w życia doczesności, * o cedrze czystości!

2. Najozdobniejsza Różo ogrodowa, * najprzyjemniejsza Różdżko Aronowa, * wonność balsamu, wonność balsamu, balsam przechodząca, * Matko kochająca!

3. Niczym są dla nas wszystkie ziemskie rzeczy, * gdyż duszy naszej żadna nie uleczy; * lecz życie łaski, lecz życie łaski, daje nam Królowa, * Matka Różańcowa!

4. Dominik święty zaś nam ufundował, * Kościół łaskami uprzywilejował * tym, którzy wiernie, tym, którzy wiernie służą Pannie Świętej, * bez grzechu poczętej.

5. Prześliczna Różo anielskiej czystości, * chciej nas zachęcić do świątobliwości, * byśmy tu stale, byśmy tu stale Ciebie wychwalali, * pilnie pozdrawiali.

6. A tym, co z światem już się pożegnali, * a imię Twoje żyjąc wychwalali, * niechże im świeci, niechże im świeci światłość wiekuista, * o Panno przeczysta!

406. Zdrowaś Maryjo, Boga Rodzico!

1. Zdrowaś Maryjo, Boga Rodzico! * Błagamy Ciebie, święta Dziewico; * niech łaska Twoja zawsze nam sprzyja, * módl się za nami. Zdrowaś Maryja!

2. Wśród czystych duchów, w obliczu Pana, * Tyś przenajświętsza, Niepokalana; * jak wpośród kwiatów wonna lilija, * jak wśród gwiazd zorza. Zdrowaś Maryja!

3. Ty, coś karmiła świata Zbawienie, * Ty nam, jak matka, daj pożywienie; * niech brak żywności nas nie zabija, * broń nas od głodu. Zdrowaś Maryja!

4. Ty, coś płakała nad śmiercią Syna, * przez te łzy gorzkie, Matko jedyna; * oddal śmiertelność, co lud zabija, * broń nas od moru. Zdrowaś Maryja!

5. Ty, coś płomieni innych nie znała, * tylko miłością Bożą pałała; * spraw, niechaj pożar dom nasz omija, * broń nas od ognia. Zdrowaś Maryja!

6. Ty w całym życiu łagodna, cicha, * daj, niech pokojem kraj nasz oddycha; * niech duch niezgody nas nie rozbija, * broń nas od wojny. Zdrowaś Maryja!

7. Królowo nasza wśród cherubinów, * usłysz pokorny głos ziemi synów, * co się do tronu Twojego wzbija, * ratuj nas, Matko. Zdrowaś Maryja!

Pieśni własne o świętych

409. Duszo moja

1. Duszo moja, niech pieśń twoja * głosi Józefowi cześć. * On wybrany, niezrównany, * więc mu hołdy trzeba nieść.

Refren: Z nami chwałę niebo całe, * niech u Bożych złoży nóg, * że bez miary swoje dary * na Józefa rozlał Bóg.

2. On w świętości i czystości * po Maryi pierwszym był, * przy Panience on w stajence * pierwszy Boże Dziecię czcił. Ref.

3. Na swym łonie jak na tronie * Króla niebios Józef niósł; * w Nazarecie Boskie Dziecię, * słodki Jezus przy nim rósł. Ref.

4. Z jego ręki, wznosząc dzięki, * nasz Zbawiciel pokarm brał * i piastuna, opiekuna, * Bóg Wcielony Ojcem zwał. Ref.

5. Cóż dziwnego, że od niego * taki chwały bije blask, * że na tronie, tam w Syjonie, * on szafarzem Bożych łask. Ref.

6. O, wzywajmy i błagajmy, * by opieką świecił nam, * by z ziemskiego życia tego * do niebieskich powiódł bram. Ref.

411. Józefie, święty patronie

1. Józefie, święty patronie, * ku prośbom naszym się skłoń, * do ciebie wznosimy dłonie, * opieką swoją nas chroń.

Refren: Racz stróżem być młodzieńczych lat, * by grzeszny im nie szkodził świat! * O, strzeż, o, strzeż młodzieńczych lat. * Jezusa lata dziecięce * Bóg zwierzył opiece twej; * przyjm także nasz wiek w swe ręce * i nad nim opiekę miej.

2. O, zleć nas Zbawcy naszemu, * któregoś piastunem był * i prowadź, prowadź ku Niemu, * do cnoty dodawaj sił. Ref.

3. Niech w sercach naszych przebywa * Bóg Jezus z Maryją wraz, * niech grzech od Nich nie odrywa * przez wszystek żywota czas. Ref.

4. O nasz niebieski patronie, * ku prośbom naszym się skłoń, * tak w życiu jak i przy zgonie * opieką swoją nas chroń. Ref.

414. Szczęśliwy, kto sobie patrona

1. Szczęśliwy, kto sobie patrona * Józefa ma za opiekuna; * niechaj się niczego nie boi, * bo Święty Józef przy nim stoi, * nie zginie.

2. Idźcie precz, marności światowe, * boście mnie zagubić gotowe; * już ja mam nad wszystko słodszego * Józefa, opiekuna swego, * przy sobie.

3. Ustąpcie, szatańskie najazdy! * Przyzna to ze mną człowiek każdy, * że choćby i piekło powstało, * całe się na mnie zbuntowało, * nie zginę.

4. Gdy mi jest Józef ulubiony * obrońcą od każdej złej strony, * on mnie z swej nie puści opieki * i zginąć nie da mi na wieki, * po zgonie.

5. Przeto cię upraszam serdecznie, * Józefie, bym mógł żyć bezpiecznie; * a w końcu lekkie miał skonanie * i grzechów swoich darowanie, * przy śmierci.

6. Gdy mi zaś przyjdzie przed Sędziego * stawić się najsprawiedliwszego * bądźże mi, Józefie, przy sądzie, * kiedy mnie sądzić Bóg zasiądzie, * patronem.

434. Kazimierzu, nasz patronie

1. Kazimierzu, nasz patronie, * cześć ci, chwała w niebian gronie, * przez życie czyste na ziemi, * cieszysz się dziś ze świętymi.

2. Spojrzyj z nieba wysokiego, * pociesz w smutku i strapieniu. * Chroń nas od grzechu wszelkiego, * dodaj otuchy w cierpieniu.

435. Książę niezłomny

1. Książę niezłomny, święty Kazimierzu, * królewski synu i chlubo ojczyzny, * jesteś jak gwiazda, która zajaśniała * nad naszą ziemią.

2. Żyjąc na świecie, ale nie dla świata, * wybrałeś drogę pokornej miłości, * wiedząc, że tylko w Bogu jest wesele * i pełnia szczęścia.

3. Jakże jest trudno wzgardzić zaszczytami * i w głębi serca pozostać ubogim; * jakże niełatwo wśród młodości pokus * zachować czystość!

4. Naucz nas, książę, szukać woli Pana * i czułą matkę znajdować w Maryi; * Ona niech raczy oba twe narody * ogarnąć płaszczem.

5. Módl się za nami, święty królewiczu, * bo chcemy z tobą w niebieskiej ojczyźnie * pieśnią wdzięczności wielbić Boga w Trójcy * przez wszystkie wieki. * Amen.

435 b. Witaj, jasny Królewiczu

1. Witaj jasny Królewiczu w dzień swojego święta.* Niech Ci w niebie chwały przyda Panna Wniebowzięta.

Ref.: Witaj święty Kazimierzu, Służebniku Boży.

2. Tyś Maryję dnia każdego pieśnią sławił szczerze;* spójrz jak nasza Polska cała z Ciebie przykład bierze. Ref.

3. Miłosierdziem Tyś odziany, prawda Twoją bronią;* skryj Ojczyznę ukochaną w modlitewnych dłoniach. Ref.

4. W dniach świetności, w zmagań męce oddaj ją Maryi;* niechaj wiarą się uświęca w każdej dziejów chwili. Ref.

audio

441. Sławny w męczenników gronie

1. Sławny w męczenników gronie, * o Wojciechu, nasz patronie! * Za twe prace i cierpienia, * przyjmij od nas dziękczynienia.

2. O Wojciechu, nasz patronie, * zawsze stawaj nam w obronie, * a swoimi modlitwami * Boga prosić racz za nami.

3. Uproś i Bogarodzicę, * Maryję, czystą Dziewicę, * by za nami się wstawiała, * Syna swego ubłagała.

4. Boże, w świętych swych chwalebny, * co ich zsyłasz w czas potrzebny, * daj, niech dojdziem przez Wojciecha, * gdzie wieczysta jest pociecha.

519. Aniele ziemski bez winy

1. Aniele ziemski bez winy, * ozdobo naszej krainy, * wejrzyj z nieba dziś łaskawie, * na nas, święty Stanisławie.

2. Przyjm nasze modły, ofiary, * niebieskie zlej na nas dary, * wesprzyj w każdej nas potrzebie, * gdy wzniesiemy głos do Ciebie.

3. Gdy grzeszni ciebie wzywamy, * pomocy twej niech doznamy; * uproś, jakich łask nam trzeba * i zaprowadź nas do nieba.

544. Chrystus zwycięża

Refren: Chrystus zwycięża, głośmy solidarnie, * by ta ofiara nie poszła na marne. * Niech Bóg, nasz Ojciec, będzie uwielbiony, * a kapłan Jerzy wśród błogosławionych.

1. Boże Wszechmocny, Przedwieczny i Święty, * pysznych poniżasz, wywyższasz pokornych, * i zawsze jesteś po wierzących stronie, * a sprawiedliwych masz w swojej obronie. Ref.

2. Gdy bramy piekła z nienawiścią razem, * i krew i woda i kłamstwo i zbrodnia * wyrok wydały – trzeba zabić księdza, * za to, że uczył zło dobrem zwyciężać. Ref.

3. Pieto Warszawy, męczenników Matko, * Ty coś płakała razem z Polakami, * spraw, niech przelana niewinna krew bratnia * księdza Jerzego, będzie już ostatnia. Ref.

Pieśni przygodne

585. Będę Cię wielbił

1. Będę Cię wielbił, mój Panie, * póki mnie na świecie stanie; * boś mnie w przygodzie ratował * i śmiechów ludzkich uchował.

2. Panie, wołałem ku Tobie, * a Tyś mnie wsparł w mej chorobie; * dodałeś mi swej pomocy, * żem wiecznej nie ujrzał nocy.

3. Użyłeś zwykłej litości, * płacz obróciłeś w radości; * wór ze mnie zdjąłeś żałobny, * a płaszcz włożyłeś ozdobny.

4. Przeto Cię wesoła wszędzie * lutnia ma uwielbiać będzie. * Twa chwała, o wieczny Panie, * w mych ustach już nie ustanie.

586. Błogosław, Panie, nas

Ref.: Błogosław Panie nas, na pracę i znojny trud. * Wszak Tyś sam wybrał nas, by Cię poznał i wielbił świat, alleluja!

1. Z radością wiernych sług bierzemy jarzmo Twe, * poznawszy wolę Twą idziemy pełnić ją. Ref.

2. Oblicze wyryj Twe na dziełach naszych rąk, * cierń pychy wyrwij z nich, niech kornie służą Ci. Ref.

3. Świat cały szuka Cię, choć nie zna Twoich dróg, * niech życiem świadczym Mu, żeś dobry Ojciec, Bóg. Ref.

4. Wśród świata stawiasz krzyż i przezeń zbawiasz go, * konając z Sercem Twym dajemy życie swe. Ref.

5. Miłością złącz nas swą i nią przemieniaj świat, * niech pozna przyjaźń Twą, żeś Ty dlań lekarz, brat. Ref.

588. Boże, jesteś moim Bogiem

Ref.: Boże, jesteś moim Bogiem, * Ciebie z troską szukam.

1. Ciebie całą duszą pragnę, * i z tęsknotą oczekuję, * jak spękana, zeschła ziemia, * w czas posuchy wody łaknie. Ref.

2. W Twej świątyni ujrzeć pragnę * Twą potęgę, moc i chwałę, * bowiem Twoją miłość, Panie, * bardziej cenię niźli życie. Ref.

3. Póki tylko istnieć będę, * pragnę Ciebie chwalić Boże, * dusza moja pełna szczęścia, * będzie śpiewać Ci z radością. Ref.

4. Jesteś mym wspomożycielem, * cień Twych skrzydeł daje radość, * całym sercem lgnę do Ciebie, * Twa prawica mnie prowadzi. Ref.

591. Boże, obdarz Kościół Twój

Ref.: Boże obdarz Kościół Twój jednością i pokojem.

1. Uradowałem się wezwaniem: * pójdziemy do domu Pana.
I oto stoję u bram Twoich, * Jeruzalem nowe, Kościele święty! Ref.

2. O Jeruzalem, miasto pokoju, * w Tobie wszyscy się jednoczą.
Przychodzą doń pokolenia, * aby wielbić Imię Pana. Ref.

3. Prosimy o pokój dla ludu Twego, * niech będą bezpieczni, którzy Cię miłują.
Dla braci i bliźnich naszych * prosimy o dobra Twoje. Ref.

592. Boże, zmiłuj się nad nami

1. Boże zmiłuj się nad nami, * pobłogosław udziel łaski, * niechaj znowu oglądamy * Twe oblicze pełne blasku.

Ref.: Niechaj sławią Cię narody, * niechaj sławią Cię narody wszystkie.

2. Niech świat cały pozna wreszcie * Ciebie, Panie, Twoje drogi. * Niechaj przyjmą Twe zbawienie * wszyscy ludzie i narody. Ref.

3. Niechaj radość zapanuje * pośród ludów całej ziemi, * żeś Ty, Panie sprawiedliwy, * rządzisz i kierujesz nimi. Ref.

4. Ziemia plony już wydała, * Bóg nam dał błogosławieństwo. * Niech rozbrzmiewa Jego chwała * w każdym czasie, w każdym miejscu. Ref.

593. Bóg kiedyś stał się jednym z nas

1. Bóg kiedyś stał się jednym z nas, * by nas przemienić w siebie.

Ref.: Przyjdź Jezu mój, zostań wśród nas na zawsze już.

2. Uczył, że Pan Bóg kocha nas, * wszyscy jesteśmy braćmi.

3. Cierpiał na krzyżu wiele ran, * by zmazać nasze grzechy.

4. Zmartwychwstał z grobu po trzech dniach, * by niebo nam otworzyć.

5. Ducha Świętego zesłał nam, * by wszystkich nas uświęcił.

6. Założył Święty Kościół swój, * byśmy z Nim jedno byli.

7. Maryję Matkę ludziom dał, * by wspomożeniem była.

594. Być bliżej Ciebie chcę

1. Być bliżej Ciebie chcę, o Boże mój, * z Tobą przez życie lżej nieść krzyża znój. * Ty w sercu moim trwasz z miłością Stwórcy ziem, * tulisz w ojcowski płaszcz, chroniąc mnie w nim.

2. Być bliżej Ciebie chcę, na każdy dzień, * za Tobą życiem swym iść jako cień, * daj tylko, Boże dusz, obecność Twoją czuć, * myśl moją pośród burz na Ciebie zwróć.

3. Choć jak wędrowiec sam, idę przez noc, * w Tobie niech siłę mam i w Tobie moc, * gdy czuwam i wśród snu, czy słońce jest, czy mrok, * niechaj mnie strzeże Twój, o Panie wzrok.

595. Cały świat niech śpiewa

Ref.: Cały świat niech śpiewa tę pieśń: Panem naszym Bóg.

1. Niech cały świat weseli się w Bogu,* z radościa niechaj służy i czcią.* Albowiem Pan Bóg jest naszym Stwórcą,* On w dłoniach swoich dzierży nasz los. Ref.

2. Pan Bóg jest naszym najlepszym Ojcem,* z radością każdy niech śpieszy doń.* Pan Bóg jest także naszym Pasterzem,* za Nim jak owce dążymy wciąż. Ref.

3. Bóg okazuje nam miłosierdzie,* niech wdzięczność nigdy nie gaśnie w nas.* Chwała bądź Bogu po wszystkie wieki,* za dobrodziejstwa dawane nam. Ref.

596. Chrystus, Chrystus to nadzieja

Ref.: Chrystus, Chrystus, to nadzieja cała nasza! * Umierając zło zwyciężył, pokój nam ogłasza! * On do Ojca nas prowadzi, miłość czyni życia prawem, * Chrystus naszym jest pokojem, naszym pojednaniem.

1. On jest Słowem nad wiekami, * pierworodnym pośród stworzeń. * Bóg przez Niego dał nam życie * i ukazał nam swą chwałę. Ref.

2. To On Głową jest Kościoła * i początkiem wszystkich rzeczy. * Zechciał Bóg, by cała Pełnia * w Jego ciele zamieszkała. Ref.

3. Pokój przyszedł On budować * między ludźmi dobrej woli. * Z Bogiem znowu nas pojednał, * gdy na krzyżu oddał życie. Ref.

4. On jednoczy we wspólnocie, * przezwyciężył mur wrogości. * Jak Brat starszy nas prowadzi * do radości swego Ojca. Ref.

598. Cóż Ci, Jezu damy

1. Cóż Ci, Jezu, damy za Twych łask strumienie? * Z serca Ci składamy korne dziękczynienie.

Ref.: Panie nasz, króluj nam! Boże nasz, króluj nam! Poprzez wieczny czas króluj Jezu nam!

2. W Serca Twego ranie, o serc naszych Królu, * pokój i wytrwanie, ukojenie w bólu. Ref.

3. Ty nas wspieraj w znoju, strzeż przez życie całe, * byśmy w serc pokoju Twą wielbili chwałę. Ref.

599. Czego chcesz od nas, Panie

1. Czego chcesz od nas Panie, za Twe hojne dary? * Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary? * Kościół Cię nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie: * i w otchłaniach i w morzu, na ziemi, na niebie.

2. Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje, * cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje. * Wdzięcznym Cię tedy sercem, Panie, wyznawamy, * bo nad to przystojniejszej ofiary nie mamy.

3. Tyś Pan wszystkiego świata. Tyś niebo zbudował * i złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował. * Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi * i przykryłeś jej nagość zioły rozlicznymi.

4. Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie! * Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie. * Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi, * jeno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twymi!

601. Dzięki, o Panie

Ref.: Dzięki o Panie, składamy dzięki,* o Wszechmogący nasz Królu w niebie.

1. Za to, że dałeś nam wiarę. Ref.

2. Za to, że dałeś nam miłość. Ref.

3. Za to, że dałeś nam siebie. Ref.

4. Za to, że jesteś z nami. Ref.

5. Ty nam przebaczasz grzechy. Ref.

6. Ty nam przywracasz życie. Ref.

7. Tobie śpiewamy z radością. Ref.

602. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz

1. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, * za święty winny szczep Dawida, * który nam poznać dałeś * przez Jezusa Syna Twego.

Ref.: Tobie chwała na wieki.

2. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, * za życie i za wiarę, * którą nam poznać dałeś, * przez Jezusa, Syna Twego. Ref.

3. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, * za święte imię Twoje, * któremu zgotowałeś * mieszkanie w sercach naszych. Ref.

4. Dziękujemy Ci, Ojcze nasz, * za wiarę i za nieśmiertelność, * którą nam poznać dałeś * przez Jezusa, Syna Twego. Ref.

5. Ty, o Panie Wszechmocny, * stworzyłeś wszystko dla imienia swego, * pokarm i napój dałeś * ludziom na pożywienie. Ref.

6. Nam zaś darowałeś * pokarm duchowy oraz napój, * i żywot wieczny, * przez Jezusa, Syna Twego. Ref.

7. Pomnij, Panie, na Twój Kościół * i wybaw go od wszelkiego złego, * i doprowadź go w miłości swojej * do Królestwa Twego. Ref.

8. Niechaj przyjdzie Twa łaska * i niech przeminie ten świat, * kto święty, niech przystąpi, * kto nim nie jest, niech czyni pokutę. Ref.

604. Głoś imię Pana

1. Głoś imię Pana, Króla wszechmocy i chwały. * Złącz się z chórami niebios, zastępów wspaniałych. * Harfa i róg niech zagra: „Któż jest, jak Bóg!” * by krańce ziemi słyszały.

2. Głoś imię Pana, On twoim losem kieruje. * Na skrzydłach niesie, jak orzeł się opiekuje. * Daj Mu swą dłoń, w przygodzie zawołaj doń; * On cię od zła zachowuje.

3. Głoś imię Pana, razem ze wszystkim, co żyje. * On twoim światłem, Jemu niech serce twe bije! * On życiem twym, wdzięczności śpiewaj Mu hymn * teraz i na wieki. Amen.

608. Kto się w opiekę

1. Kto się w opiekę odda Panu swemu, * a całym sercem szczerze ufa Jemu, * śmiele rzec może: mam obrońcę Boga, * nie przyjdzie na mnie żadna straszna trwoga.

2. Ciebie On z łowczych obieży wyzuje * i w zaraźliwym powietrzu ratuje; * w cieniu swych skrzydeł zachowa cię wiecznie, * pod Jego pióry uleżysz bezpiecznie.

3. Stateczność Jego tarcz i puklerz mocny, * za którym stojąc, na żaden strach nocny, * na żadną trwogę, ani dbaj na strzały, * którymi sieje przygoda w dzień biały.

4. Stąd wedle ciebie tysiąc głów polegnie, * miecz nieuchronny ciebie nie dosięgnie, * a ty zdumiały oczyma swoimi * niechybną pomstę ujrzysz nad grzesznymi.

5. Iżeś rzekł Panu: "Tyś nadzieją moją", * iż Bóg Najwyższy jest ucieczką twoją, * nie padnie na cię żadna zła przygoda, * ani się znajdzie w domu twoim szkoda.

6. Aniołom swoim każe cię pilnować, * gdziekolwiek stąpisz, będą cię piastować, * na ręku nosić, abyś idąc drogą * na ostry kamień nie ugodził nogą.

7. Będziesz bezpiecznie po żmijach zjadliwych * i po padalcach deptał niecierpliwych, * na lwa srogiego bez obrazy wsiądziesz * i na ogromnym smoku jeździć będziesz.

8. Słysz, co Pan mówi: "Ten kto Mnie miłuje * i ze Mną sobie szczerze postępuje, * i Ja go także w jego każdą trwogę, * i nie zapomnę, i owszem, wspomogę.

9. Głos jego u Mnie nie będzie wzgardzony, * Ja mu w przygodzie udzielę obrony; * niech pewien będzie szczęścia i zacności, * i lat sędziwych, i Mej życzliwości.

609. Niechaj z nami będzie Pan

1. Niechaj z nami będzie Pan. Alleluja. * Niech obroną będzie nam. Alleluja.

2. Jego słowo zawsze trwa. Alleluja. * Wieczną prawdę w sobie ma. Alleluja.

3. Chcemy zgłębiać Słowa treść. Alleluja. * Braciom je radośnie nieść. Alleluja.

4. Chcemy Nim na co dzień żyć. Alleluja. * I w przyjaźni z Bogiem być. Alleluja.

5. Źródło życia, Panie nasz. Alleluja. * Ty nam wieczne życie dasz. Alleluja.

6. Prowadź wśród zawiłych dróg. Alleluja. * W Trójcy Świętej jeden Bóg. Alleluja.

611. Ojcze z niebios

1. Ojcze z niebios, Boże Panie, * tu na ziemię ześlij nam, * = Twoje święte zmiłowanie, * tu na ziemię ześlij nam.

2. Boże wielki, my w pokorze * do Twych stóp garniemy się, * = wola Twoja wszystko może, * Ty nad nami zmiłuj się.

3. A przez Syna Twego mękę * ulżyj ludzkiej doli złej. * = Każdą życia skróć udrękę, * Boże wielki, zlituj się.

612. O Panie, Tyś moim Pasterzem

1. O Panie Tyś moim Pasterzem,* tak dobrym, że nic mi nie braknie.* Do źródeł wód żywych mię wiedziesz,* prostymi ścieżkami prowadzisz.

Ref.: Pasterzem moim jest Pan i nie brak mi niczego.

2. Choć idę przez ciemną dolinę,* niczego nie muszę się trwożyć.* Bo Pasterz mój zawsze jest przy mnie,* W obronie mej stanąć gotowy.Ref.

3. Do stołu swojego zaprasza,* na oczach mych wrogów to czyni,* olejkiem mą głowę namaszcza,* a kielich napełnia obficie.Ref.

4. Twa łaska i dobroć podążą,* w ślad za mną po dzień mój ostatni.* Aż dotrę, o Panie, do domu,* by z Tobą zamieszkać na zawsze.Ref.

613. Panie mój, cóż Ci oddać

Ref.: Panie mój, cóż Ci oddać mogę * za bezmiar niezliczonych łask? * W każdy dzień sławić będę Cię, * wielbić Cię, alleluja!

1. Ty jak Ojciec wiedziesz mnie * i chronisz mnie od łez, * Ty znasz wszystkie kroki moje, * próżny więc mój lęk. Ref.

2. Byłem słabym dzieckiem Twym, * Tyś mnie w ramiona wziął. * Gdy ubogim byłem, Panie, * Tyś wzbogacił mnie. Ref.

3. Błogosławię imię Twe * i sławię dobroć Twą. * Wiem, że dojdę drogą Twoją * w święty Ojca dom. Ref.

614. Panie, umocnij wiarę naszą

Ref.: Panie, umocnij wiarę naszą.

1. Tak Bóg świat umiłował, * że zesłał nam swojego Syna.
Każdy, kto w Niego wierzy, * będzie miał życie wieczne. Ref.

2. Idąc na cały świat, głoście Ewangelię, * nauczajcie wszystkie narody.
Kto uwierzy i chrzest przyjmie, * otrzyma zbawienie.Ref.

3. Kto Mnie wyzna przed ludźmi, * i Ja go wyznam przed Ojcem.
Oto Ja jestem z wami, * aż do skończenia świata.Ref.

616. Pan nie opuszcza nigdy

Ref.: Pan nie opuszcza nigdy * tych, którzy Go szukają.

1. Całym sercem Panie, pragnę Ci dziękować, * chcę rozsławiać cuda Twoich dzieł, * Tobą, o Najwyższy, cieszyć się, radować, * niechaj Cię wychwala moja pieśń. Ref.

2. W Tobie ma ucieczkę, kto ucisku doznał, * i ostoję pewną w trudne dni, * Tobie ufać może, ten, kto Ciebie poznał, * jeśli szuka Ciebie, jesteś z nim. Ref.

617. Pod Twą obronę

1. Pod Twą obronę, Ojcze na niebie, * grono Twych dzieci swój powierza los, * = Ty nam błogosław, ratuj w potrzebie, * i broń od zguby, gdy zagraża cios.

2. Czy toń spokojna, czy huczą fale, * gdy Ty Twe dzieci w Swej opiece masz, * = wznosimy modły dziś ku Twej chwale, * boś Ty nam tarczą, Boże, Ojcze nasz.

618. Pójdź do Jezusa

1. Pójdź do Jezusa, do niebios bram, * w Nim tylko szukaj pociechy tam. * On Cię napoi Krwią swoich ran, * On Ojciec, Lekarz Pan.

Ref.: Słuchaj, Jezu, jak Cię błaga lud, * Słuchaj, słuchaj, uczyń z nami cud! * Przemień, o Jezu, smutny ten czas, * o Jezu pociesz nas!

2. Że z nami jesteś, pozwól to czuć, * nadzieję naszą omdlałą wzbudź. * Daj przetrwać mężnie prób ciężki czas, * o Jezu, pociesz nas! Ref.

3. Gdy nas otoczy krzyżowy cień, * daj przy ołtarzu w smutny ten dzień * znaleźć ochłodę, męstwo i wzór, * w Tobie, o Jezu mój. Ref

621. Przykazanie nowe daję wam

Ref.: Przykazanie nowe daję wam,* byście się wzajemnie miłowali.

1. Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,* a miłości bym nie miał.* Stałbym się jak miedź brzęcząca,* albo cymbał brzmiący. Ref.

2. Gdybym posiadał wszystką wiedzę* i wiarę taką iżbym góry przenosił,* lecz miłości bym nie miał,* byłbym niczym. Ref.

3. I gdybym rozdał ubogim całą swoją majętność,* a ciało swe wystawił na spalenie,* lecz miłości bym nie miał,* nic mi nie pomoże. Ref.

4. Miłość jest cierpliwa.* Miłość jest łaskawa.* Miłość nie zazdrości,* nie szuka poklasku. Ref.

5. Miłość nie unosi się pychą,* ale jest pokorna.* Miłość nie szuka swego,* gniewem się nie unosi. Ref.

6. Miłość nie pamięta złego,* nie cieszy się z niesprawiedliwości,* lecz współweseli się z prawdą.* Miłość wszystko znosi i przetrzyma. Ref.

7. Miłość nigdy nie ustaje,* zniknie to, co jest cząstkowe.* Teraz trwa wiara, nadzieja i miłość,* z nich zaś największa jest Miłość. Ref.

622. Radośnie Panu hymn śpiewajmy

Ref.: Radośnie Panu hymn śpiewajmy. Alleluja!* I dobroć Jego wysławiajmy. Alleluja.

1. Wychwalajcie ze mną dzieła Bożej mocy. Alleluja.* Wychwalajcie Pana nad wszystko na wieki. Alleluja.
2. Wychwalajcie Pana, aniołowie Pańscy. Alleluja.* Wychwalajcie Pana, Zastępy niebieskie. Alleluja. Ref.

3. Wychwalajcie Pana, słońce i księżycu. Alleluja.* Wychwalajcie Pana, wszystkie gwiazdy nieba. Alleluja.
4. Wychwalajcie Pana, cztery pory roku. Alleluja.* Wychwalajcie Pana, pogody i słoty. Alleluja. Ref.

5. Wychwalajcie Pana, rzeki, oceany. Alleluja.* Wychwalajcie Pana, pagórki i góry. Alleluja.
6. Wychwalajcie Pana, rośliny, zwierzęta. Alleluja.* Niech wychwala Pana cały rodzaj ludzki. Alleluja. Ref.

7. Wychwalajcie Pana, ludzie sprawiedliwi. Alleluja.* Wychwalajcie Pana pokorni i święci. Alleluja.
8. Wychwalajcie Pana kapłani Kościoła. Alleluja.* Niech cały lud Boży sławi Jego dobroć. Alleluja. Ref.

9. Wychwalajcie Ojca wraz z Synem i Duchem. Alleluja.* Wychwalajmy Pana Stwórcę nieba, ziemi. Alleluja.
10. Wychwalajmy Boga, który rządzi światem. Alleluja.* Wychwalajmy Boga nad wszystko na wieki. Alleluja. Ref.

631. Wszystkie nasze dzienne sprawy

1. Wszystkie nasze dzienne sprawy, * przyjm litośnie, Boże prawy, * a gdy będziem zasypiali, * niech Cię nawet sen nasz chwali.

2. Twoje oczy obrócone * dzień i noc patrzą w tę stronę, * gdzie niedołężność człowieka * Twojego ratunku czeka.

3. Odwracaj nocne przygody, * od wszelakiej broń nas szkody. * Miej nas wiecznie w swojej pieczy, * Stróżu i Sędzio człowieczy.

4. A gdy niebo już osiądziem, * Tobie wspólnie śpiewać będziem, * Boże w Trójcy niepojęty, * Święty, na wiek wieków Święty.

632. Wszystko Tobie oddać pragnę

1. Wszystko Tobie oddać pragnę i dla Ciebie tylko żyć! * Chcę Cię Jezu, kochać wiernie, dzieckiem Twoim zawsze być!

Ref.: Serce moje weź, niech Twą śpiewa cześć, * serce moje, duszę moją, Panie Jezu weź!

2. Wszystko Tobie oddać pragnę od najmłodszych moich lat! * Pomóż, Jezu, by mnie nie zwiódł pokusami swymi świat. Ref.

633. Za rękę weź mnie, Panie

1. Za rękę weź mnie, Panie i prowadź sam, * aż dusza moja stanie u niebios bram. * Bez Ciebie ani kroku nie zrobię, nie! * Stań Ty u mego boku i prowadź mnie!

2. Do Serca miłosiernie me serce tul, * by zniosło wszystkie ciernie i krzyż, i ból. * Niech dziecię Twe przybieży do Twoich nóg. * Niech w miłość Twą uwierzy, boś Ty mój Bóg.

634. Złącz, Panie, miłujących Cię

1. Złącz, Panie, miłujących Cię, * złącz w jedną drogę wiele dróg. * Wszak jedna miłość wiedzie nas, * a Bogiem wszystkich jeden Bóg.

2. Ze wszech stron świata dąży lud, * by ujrzeć Ojca twarzą w twarz, * na górny Syjon, w Jego dom. * Wszak mieszkań wiele dla nas ma.

3. Bogu Zwycięzcy wieczny hołd! * Niech Panu wieków chwała brzmi! * Bo w naszych sercach Święty Duch * wieczyste „Sanctus” śpiewa Ci.

Hymny i suplikacje

635. Boże, coś Polskę

1. Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki, * otaczał blaskiem potęgi i chwały, * coś ją otaczał tarczą swej opieki * od nieszczęść, które pognębić ją miały.

Ref.: Przed Twe ołtarze zanosim błaganie: ojczyznę wolną pobłogosław Panie.

2. Ty, któryś potem, tknięty jej upadkiem, * wspierał walczących za najświętszą sprawę * i chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem, * w nieszczęściach samych pomnażał jej sławę. Ref.

3. Powstała z grobu na Twe władne słowo * Polska, wolności narodów chorąży, * pierzchnęły straże, a ponad jej głową * znowu swobodnie orzeł biały krąży! Ref.

636. Ciebie, Boga, wysławiamy

1. Ciebie, Boga, wysławiamy, * Tobie, Panu, wieczna chwała. * Ciebie, Ojca, niebios bramy, * Ciebie wielbi ziemia cała.
2. Tobie wszyscy aniołowie, * Tobie moce i niebiosy, * cheruby, serafinowie * ślą wieczystej pieśni głosy:
3. Święty, Święty, nad Świętymi * Bóg Zastępów, Król łaskawy, * pełne niebo z kręgiem ziemi * majestatu Twojej sławy.
4. Apostołów Tobie rzesza, * chór proroków, pełen chwały, * Tobie hołdy nieść pośpiesza * męczenników orszak biały.
5. Ciebie, poprzez okrąg ziemi, * z głębi serca, ile zdoła, * głosy ludów zgodzonymi * wielbi święta pieśń Kościoła.
6. Niezmierzonej Ojca chwały, * Syna, Słowo wiekuiste, * z Duchem, wszechświat wielbi cały: * Królem chwały Tyś, o Chryste!
7. Tyś Rodzica Syn z wiek wieka. * By świat zbawić swoim zgonem, * przyoblókłszy się w człowieka, * nie wzgardziłeś Panny łonem.
8. Tyś pokruszył śmierci wrota, * starł jej oścień w męki dobie * i rajskiego kraj żywota * otworzyłeś wiernym sobie.
9. Po prawicy siedzisz Boga, * w chwale Ojca, Syn jedyny, * lecz gdy zabrzmi trąba sroga, * przyjdziesz sądzić ludzkie czyny.
10. Prosim, słudzy łask niegodni, * wspomóż, obmyj grzech, co plami, * gdyś odkupił nas od zbrodni * drogiej swojej Krwi strugami.
11. Ze świętymi, w blaskach mocy, * wiecznej chwały zlej nam zdroje, * zbaw, o Panie, lud sierocy, * błogosław dziedzictwo swoje!
12. Rządź je, broń po wszystkie lata, * prowadź w niebios błogie bramy. * My w dzień każdy, Władco świata, * imię Twoje wysławiamy.
13. Po wiek wieków nie ustanie * pieśń, co sławi Twoje czyny. * O, w dniu onym racz nas, Panie, * od wszelakiej ustrzec winy.
14. Zjaw swą litość w życiu całym * tym, co żebrzą Twej opieki; * w Tobie, Panie, zaufałem, * nie zawstydzę się na wieki.

638. My chcemy Boga

1. My chcemy Boga, Panno święta! * O usłysz naszych wołań głos! * Miłości Bożej dźwigać pęta, * to nasza chluba, to nasz los.

Ref.: Błogosław słodka Pani! Błogosław wszelki stan! * My chcemy Boga! My, poddani! On naszym Królem, On nasz Pan!

2. My chcemy Boga w rodzin kole, * w troskach rodziców, dziatek snach; * my chcemy Boga w książce, w szkole, * w godzinach wytchnień, w pracy dniach. Ref.

3. My chcemy Boga w naszym kraju, * wśród starodawnych polskich strzech, * w polskim języku i zwyczaju * niech Boga wielbi Chrobry, Lech. Ref.

642. Święty Boże!

Święty Boże! * Święty Mocny! * Święty Nieśmiertelny! * Zmiłuj się nad nami! (3 x)
1. Od powietrza, głodu, ognia i wojny, * wybaw nas Panie! (3 x)
2. Od nagłej i niespodziewanej śmierci * zachowaj nas, Panie! (3 x)
3. My grzeszni Ciebie, Boga, prosimy, * wysłuchaj nas, Panie! (3 x)

Pieśni za zmarłych

643. Boże, Sędzio sprawiedliwy

1. Boże, Sędzio sprawiedliwy, * usłysz nasze wołanie. * Bądź dla zmarłych dobrotliwy, * okaż im zmiłowanie. * Odpuść kary, daruj grzechy * duszom zmarłych Twych wiernych, * błogiej udziel im pociechy * w mękach ognia niezmiernych.
2. Święta jest myśl i zbawienna * modlić się za zmarłymi, * a Tobie, Boże, przyjemna, * przeto nie gardź naszymi * pokornymi modlitwami, * ale z wielkiej litości, * zmiłuj się nad dłużnikami * Twojej sprawiedliwości.
3. Zmiłuj się nad nami, Panie, * a z miłosierdzia Twego, * racz im darować karanie * więzienia czyśćcowego: * przez Jezusowe zasługi, * któreć ofiarujemy, * odpuść im grzechowe długi, * pokornie Cię prosimy.
4. O Baranku, któryś zgładził * grzechy świata całego, * obyś wszystkich nas wprowadził * do żywota wiecznego. * Niech też dusze zmarłych wiernych * Twej doznają litości, * które w mękach swych niezmiernych * gładzą swe ułomności.
5. Spojrzyj na Syna Twojego, * na boleści i rany, * na tak gorzką mękę Jego, * Boże Ojcze kochany! * A zmiłuj się nad duszami, * za które dał swe życie, * by w chwale Twej z aniołami * żywot miały obficie.

644. Dobry Jezu a nasz Panie

1. Dobry Jezu a nasz Panie, * daj im wieczne spoczywanie.
2. Światłość wieczna niech im świeci, * gdzie królują wszyscy święci.
3. Gdzie królują z Tobą, Panem, * aż na wieki wieków. Amen.

645. Jam gościem na tym świecie

1. Jam gościem na tym świecie, * nie tu mój trwały dom. * W niebiosach Boże dziecię * wszak ma ojczyznę swą. * Tu dni pielgrzymki pędzę, * tam się zakończy znój. * I w szczęściu wszelką nędzę * ukoi Pan, Bóg mój.
2. Lecz dom mam zbudowany, * gdzie wszech aniołów chór * czci Pana ponad pany; * ten Pan wszelaki twór * w swej ręce ma i rządzi, * tak – jako wolę ma: * On w niczym nie pobłądzi, * bo wszystko dobrze zna.
3. Do Niego sercem całym * stęskniony jestem już. * Ten świat przewędrowałem, * zmęczonym jest od burz. * Im jestem * w drodze dłużej, * tym tu radości mniej; * pielgrzymka bardziej nuży, * nie sprzyja duszy mej.
4. Lecz Bóg radością moją, * zbawieniem chce mi być. * I łaskę da mi swoją, w niebiosach wiecznie żyć. * Tam będę już bez końca * ze szczęścia zdrojów pił * i będę na kształt słońca * ze zbawionymi lśnił.

646. Jezu, w Ogrojcu mdlejący

1. Jezu, w Ogrojcu mdlejący, * krwawy pot wylewający, * dusze w czyśćcu omdlewają, * Twej ochłody wyglądają, * o Jezu!
2. Królu w cierniowej koronie, * przez zranione Twoje skronie, * wyrwij z czyśćca do korony * tych, co żebrzą Twej obrony, * o Jezu!
3. Krzyż okrutny dźwigający, * po trzykroć upadający, * przez ten ciężar krzyża swego * wyzwól z ognia czyśćcowego, * o Jezu!
4. Wprowadź do rajskiej wieczności, * do niebieskiej szczęśliwości, * tam gdzie święci pieśń śpiewają, * Trójcę Świętą wychwalają, * o Jezu!

647. Mój Odkupiciel

1. Mój Odkupiciel, Chrystus Zmartwychwstały, * jest Panem życia, ja w moc Jego wierzę. * I chociaż teraz śmierć mnie pokonała, * On moje ciało z prochu ziemi wskrzesi.
Refren: Na własne oczy ujrzę Boga mego, * w oblicze Zbawcy będę się wpatrywać, * a tego szczęścia nikt mi nie odbierze, * bo w domu Ojca nie ma łez ni śmierci.
2. Nadzieja żywa w sercu moim płonie, * w dniu ostatecznym chwały się spodziewam. * Z ciałem i duszą stanę w domu Ojca, * potęgę Jego zawsze wielbić będę. Ref.

648. Na Twoje słowo, Panie

1. Na Twoje słowo, Panie, Jezu Chryste, * przyjaciel Łazarz żywy powstał z grobu. * Choć w cieniu śmierci cztery dni spoczywał, * Ty go wskrzesiłeś i oddałeś życiu.
Refren: Prosimy Ciebie w imię tej przyjaźni, * co wycisnęła ludzkie łzy z Twych oczu, * otwórz tym duszom miejsce przebaczenia * i daj im, Panie, wiekuisty pokój.
2. Niech ludzkie ciało w tej nadziei spocznie, * że Ty powrócisz w swoim majestacie, * otworzysz groby słowem pełnym mocy, * obleczesz zmarłych zmartwychwstania szatą. Ref.

649. Panie, daj zmarłym

1. Panie, daj zmarłym wieczne spoczywanie, * w Królestwie Twoim z Tobą królowanie, * i nie oddalaj człowieka grzesznego, * stworzenia swego.
2. Zmiłuj się, zmiłuj, Jezu Chryste, Panie, * przez Twe najświętsze drogiej Krwi przelanie, * racz nie oddalać grzeszników od siebie, * niech będą w niebie.

650. Racz wiekuiste

1. Racz wiekuiste dać odpoczywanie * duszom umarłych, najłaskawszy Panie! * A światłość wieczna niechaj im przyświeca, * niech oglądają Twe najświętsze lica.
2. Uwolnij, Panie, wiernych zmarłych dusze, * w Twym miłosierdziu daruj im katusze; * niech im Twa łaska, miłosierny Boże, * ujść Twego gniewu w sądu dzień pomoże.
3. Słodki Baranku, Zbawicielu, Panie! * Racz im udzielić w niebie zamieszkanie * i w wiekuistej pozwól im światłości * oglądać Ciebie w wiecznej szczęśliwości.

651. Święty Boże… Ratuj

1. Święty Boże, Święty mocny, Święty nieśmiertelny. * Ratuj dusze z mąk czyśćcowych, boś jest miłosierny.
2. Jezu, przepuść i wysłuchaj, zmiłuj się nad nami. * Ratuj dusze z mąk czyśćcowych Twymi zasługami.
3. Matko, uproś i przebłagaj, przyczyń się za nami. * Ratuj dusze z mąk czyśćcowych Twymi przyczynami.
4. Święci Pańscy, Boga proście, wstawcie się za nami. * Dusze z czyśćca wyratujcie, niech się cieszą z Wami.

652. U Ciebie, Boże

1. U Ciebie, Boże, miłosierdzia wzywam, * przez Krew Chrystusa, którą za mnie przelał. * Moc Jego męki i ofiara krzyża * dla mojej duszy będzie ocaleniem.
Refren: Spójrz, Boże mocny, który nie znasz kresu, * Ty, który byłeś i trwać będziesz zawsze. * Przed Tobą staję jako pył znikomy, * nikły jak trawa, co więdnie na polu.
2. Przed Twoim wzrokiem nikt mnie nie zasłoni, * Ty mnie przenikasz i znasz doskonale. * Niech Twoja miłość weźmie mnie w obronę, * gdy oko w oko z Twą światłością stanę. Ref.
3. Choć mnie przygniata grzechów moich brzemię, * okaż mi, Panie, bezmiar Twojej łaski. * Przez całą wieczność śpiewać o niej będę, * gdy moje oczy ujrzą Twoją jasność. Ref.

653. W gniewu dzień

1. W gniewu dzień, w tę pomsty chwilę, * świat w popielnym legnie pyle: * zważ Dawida i Sybillę. Jakiż będzie płacz i łkanie, * gdy dzieł naszych Sędzia stanie, * odpowiedzieć każąc za nie.
2. Trąba groźnym zabrzmi tonem * nad grobami śpiących zgonem, * wszystkich stawi nas przed tronem. Śmierć z naturą się zadziwi, * gdy umarli wstaną żywi, * win brzemieniem nieszczęśliwi.
3. Księgi się otworzą karty, * gdzie spis grzechów jest zawarty, * za co świat karania warty. Kiedy sędzia więc zasiędzie, * wszystko tajne jawnym będzie, * gniewu dłoń dosięże wszędzie.
4. Cóż mam, nędzarz, ku obronie, * czyją pieczą się osłonię, * gdy i święty zadrży w łonie? Królu, w grozie swej bezmierny, * zbawisz z łaski lud swój wierny, * zbaw mnie, zdroju miłosierny.
5. Racz pamiętać, Jezu drogi, * żeś wziął dla mnie żywot srogi, * nie gub mnie w dzień straszny trwogi. Długoś szukał mnie znużony, * zbawił krzyżem umęczony, * niech ten trud nie będzie płony.
6. Sędzio pomsty sprawiedliwy, * bądź mym grzechom litościwy, * zanim przyjdzie sąd straszliwy. Jęczę, pomnąc grzechów morze, * wstydem me oblicze gorze, * żebrzącemu przebacz, Boże.
7. Jawnogrzesznej darowałeś, * łotra modłów wysłuchałeś * i mnie też nadzieję dałeś. Choć niegodne me błaganie, * nie daj mi, dobroci Panie, * w ognia wieczne wpaść otchłanie.
8. Między owce Twe wliczony * i od kozłów odłączony, * daj, niech z prawej stanę strony. Gdy odtrącisz potępionych, * srogim żarom przeznaczonych, * weź mnie do błogosławionych.
9. Błagam z czołem pochylonym, * z sercem, z żalu w proch skruszonym, * pieczę miej nad moim zgonem. Opłakany dzień nastanie, * gdy z popiołów zmartwychwstanie * grzesznik na Twoj sąd straszliwy, * bądź mu, Boże, miłościwy.
10. Boże w Trójcy wywyższony, * bądź na wieki pochwalony, * przywróć grzesznym raj stracony. * Amen.

654. Wieczny odpoczynek

Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, * a światłość wiekuista * niechaj im świeci na wiek wieków. Amen. (3 x)

655. Witaj, Królowo nieba

1. Witaj, Królowo nieba i Matko litości, * witaj, nadziejo nasza w smutku i żałości.
2. K’Tobie wygnańcy Ewy wołamy synowie, * k’Tobie wzdychamy płacząc z padołu więźniowie.
3. Orędowniczko nasza, racz swe litościwe * oczy spuścić na nasze serca żałośliwe.
4. I owoc błogosławion żywota Twojego * racz pokazać po zejściu z świata mizernego.
5. O łaskawa, pobożna, o Święta Maryja, * niechaj będą zbawieni wszyscy grzeszni i ja.
6. O Jezu, niech po śmierci Ciebie oglądamy, * o Maryjo, uproś nam, czego pożądamy.

Inne śpiewy mszalne

676. Przez chrztu świętego

1. Przez chrztu świętego wielki dar, * o Chryste, z Twej hojności. * Twym dzieciom wiary dałeś skarb, * nadziei i miłości.

Ref.: Najświętszej Trójcy wieczną cześć * pragniemy z serc gorących nieść. * Strzec wiary ślubujemy, * w niej żyć, umierać chcemy.

2. Z wyznawców Twoich wiernych rzesz * swój Kościół tworzysz w świecie. * W ojczyźnie naszej władasz też * przez długie tysiąclecie. Ref.

3. Na tysiąclecia święty czas * wielkiego odrodzenia, * na chrzcie złożone każdy z nas * odnawia przyrzeczenia. Ref.

688. Boże, lud Twój

1. Boże, lud Twój czcią przejęty, * Twoich dzieł wszechmocność głosi; * oczy na Twój ołtarz święty, * serce swe do Ciebie wznosi. * Liczne na nas ciążą winy, * lecz niech żal nasz litość wznieci; * przyjmij Ojcze grzeszne syny, * nie odpychaj swoich dzieci.

2. Z rąk kapłańskich przyjmij, Panie, * tę ofiarę chleba, wina, * co się wkrótce dla nas stanie * Krwią i Ciałem Twego Syna. * Niech przestępstwa nasze zmywa * i uśmierza gniew Twój, Panie, * niech nas z niebem pojednywa * i uzyska przebłaganie.

3. Witaj, Chrystusowe Ciało, * z Panny Świętej narodzone, * coś na Krzyżu życie dało, * chociaż z Bóstwem połączone. * Witaj, Krwi Bożego Syna, * na zbawienie dusz przelana, * któraś z boku wytrysnęła * Najświętszego mego Pana.

4. Najwyższemu Panu chwała; * niechaj Jego brzmi Imieniem * niebo całe, ziemia cała * niech Go kornym wielbi pieniem. * Chwała Mu za wszystkie dary, * co na ludzkie zlewa plemię, * łącząc boskim węzłem wiary * niebo z ziemią, z niebem ziemię.

692. Gdzie miłość wzajemna

Ref.: Gdzie miłość wzajemna i dobroć,* tam znajdziesz Boga żywego.

1. W jedno nas tu zgromadziła miłość Chrystusa,* weselmy się w Nim i radujmy.
Z pokorą szczerą miłumy Boga,* z czystego serca miłujmy się nawzajem. Ref.

2. Skoro się wszyscy tu gromadzimy,* strzeżmy się tego, co nas rozdziela.
Niech ustaną wszystkie gniewy i spory,* a pośrodku nas niech będzie Chrystus. Ref.

3. Obyśmy oglądali Twoje oblicze Chryste Boże,* razem ze świętymi, w chwale Twego Królestwa.
To będzie naszą radością czystą i bez granic,* przez nieskończone wieki wieków. Amen. Ref.

699. Panie, nie jestem godzien

Ref.: Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, * ale powiedz tylko słowo i uzdrów duszę moją.

1. W Twym chlebie żyje ukryty Duch, * który nie może być spożyty. * W Twym winie płonie ogień, * który nie może być wypity. Ref.

2. Duch w Twoim chlebie, Ogień w Twym winie * są wielkimi cudami, jakie przyjmują nasze usta. * Pan zstąpił na ziemię, czyniąc nas nowym stworzeniem, * niech na wzór aniołów, Ogień i Duch nas wypełnią. Ref.

701. Chrystus Pan karmi nas

Ref.: Chrystus Pan karmi nas swoim świętym Ciałem.* Chwalmy Go na wieki!

1. Duchem całym wielbię Pana,* Boga, Zbawcę jedynego,* bo w Nim samym odnajduję,* wszystką radość życia mego. Ref.

2. Wielbię, bo chciał wejrzeć z nieba* na swą sługę uniżoną,* by mnie odtąd wszyscy ludzie* mogli zwać błogosławioną. Ref.

3. Sprawił we mnie wielkie dzieła,* w swej dobroci niepojętej.* On wszechmocny, On najwyższy,* On sam jeden zawsze Święty. Ref.

4. On, który przez pokolenia* pozostaje miłosierny* wobec tego, kto Mu służy* i chce zostać Jemu wierny. Ref.

5. On, który swą moc objawia,* gdy wyniosłość serc uniża,* każdy zamiar może zburzyć,* który pychą Mu ubliża. Ref.

6. W mocy Jego odjąć władzę,* a wydźwignąć pokornego,* wszystkich głodnych zaspokoić,* głodem wstrząsnąć bogatego. Ref.

7. On się ujął za swym ludem,* dziećmi wiary Abrahama,* pomny na swe miłosierdzie,* obietnicy swej nie złamał. Ref.

Śpiewy w jęz. łacińskim

Adwent

705. Creator alme siderum

1. Creator alme siderum, * aeterna lux credentium, * Iesu, Redemptor omnium, * intende votis supplicum.

2. Qui daemonis ne fraudibus * periret orbis, impetu * amoris actus, languidi * mundi medela factus es.

3. Commune qui mundi nefas * ut expiares, ad crucem * e Virginis sacrario * intacta prodis victima.

4. Cuius potestas gloriae, * nomenque cum primum sonat, * et caelites et inferi * tremente curvantur genu.

5.Te deprecamur, ultimae * magnum diei Iudicem, * armis supernae gratiae * defende nos ab hostibus.

6.Virtus, honor, laus, gloria * Deo Patri cum Filio, * Sancto simul Paraclito, * in saeculorum saecula. * Amen.

706. Ecce Dominus veniet

Ecce Dominus veniet, * et omnes sancti eius cum eo: * et erit in die illa * lux magna, alleluia.

707. Rorate caeli desuper

Refren: Rorate caeli desuper et nubes pluant iustum.

1. Ne irascaris, Domine, * ne ultra memineris iniquitatis, * ecce civitas Sancti facta est deserta, * Sion deserta facta est, * Ierusalem desolata est, * domus sanctificationis tuae et gloriae tuae, * ubi laudaverunt te patres nostri. Ref.

2. Peccavimus, et facti sumus tamquam immundus nos * et cecidimus * quasi folium universi, * et iniquitates nostrae quasi ventus abstulerunt nos * abscondisti faciem tuam a nobis, * et allisisti nos in manu iniquitatis nostrae. Ref.

3. Vide Domine afflictionem populi tui * et mitte quem missurus es, * emitte Agnum dominatorem terrae * de Petra deserti ad montem filiae Sion, * ut auferat ipse iugum captivitatis nostrae. Ref.

4. Consolamini, consolamini, popule meus: * cito veniet salus tua, * quare maerore consumeris, * quia innovavit te dolor? * Salvabo te, noli timere, * ego enim sum Dominus Deus tuus, * Sanctus Israel, Redemptor tuus. Ref.

708. Veni, veni Emmanuel

1. Veni, veni Emmanuel, * captivum solve Israel, * qui gemit in exsilio, * privatus Dei Filio.

Refren: Gaude, gaude, Emmanuel * nascetur pro te, Israel.

2. Veni, veni, Rex Gentium, * veni, Redemptor omnium, * ut salvas tuos famulos * peccati sibi conscios. Ref.

3. Veni, veni o Oriens, * solare nos adveniens, * noctis depelle nebulas, * dirasque mortis tenebras. Ref.

4. Veni, Clavis Davidica, * regna reclude caelica, * fac iter tutum superum, * et claude vias inferum. Ref.

5. Veni, o Iesse Virgula, * ex hostis tuos ungula, * de specu tuos tartari * educ et antro barathri. Ref.

6. Veni, veni, Adonai, * qui populo in Sinai * legem dedisti vertice * in maiestate gloriae. Ref.

7. Veni, o Sapientia, * quae hic disponis omnia, * veni, viam prudentiae * ut doceas et gloriae. Ref.

Boże Narodzenie

709. Adeste fideles

1. Adeste, fideles, laeti triumphantes, * venite, venite in Bethlehem. * Natum videte Regem Angelorum.

Refren: Venite, adoremus; * venite, adoremus; * venite, adoremus Dominum.

2. En grege relicto, humiles ad cunas * vocati pastores approperant. * Et nos ovanti gradu festinemus. Ref.

3. Aeterni Parentis splendorem aeternum * velatum sub carne videbimus. * Deum infantem pannis involutum. Ref.

4. Pro nobis egenum, et foeno cubantem * piis foveamus amplexibus. * Sic nos amantem quis non redamaret? Ref.

5. Qui foeno iacebat panis speciebus, * pro nobis effectus Emmanuel. * Sic nos amantem, quis non redamaret? Ref.

710. Puer natus in Bethlehem

1. Puer natus in Bethlehem, alleluia. * Unde gaudet Ierusalem, * alleluia, alleluia.

Refren: In cordis jubilo, * Christum natum adoremus * cum novo cantico.

2. Assumpsit carnem Filius, alleluia. * Dei Patris altissimus, * alleluia, alleluia. Ref.

3. Per Gabrielem nuntium, alleluia. * Virgo concepit Filium, * alleluia, alleluia. Ref.

4. Tamquam sponsus de thalamo, alleluia. * Processit Matris utero, * alleluia, alleluia. Ref.

5. Hic iacet in praesepio, alleluia. * Qui regnat sine termino, * alleluia, alleluia. Ref.

6. Et Angelus pastoribus, alleluia. * Revelat quod sit Dominus, * alleluia, alleluia. Ref.

7. Reges de Saba veniunt, alleluia. * Aurum, thus, myrrham offerunt, * alleluia, alleluia. Ref.

8. Intrantes domum invicem, alleluia. * Novum salutant Principem, * alleluia, alleluia. Ref.

9. De Matre natus Virgine, alleluia. * Sine virili semine, * alleluia, alleluia. Ref.

10. Sine serpentis vulnere, alleluia. * De nostro venit sanguine, * alleluia, alleluia. Ref.

11. In carne nobis similis, alleluia. * Peccato sed dissimilis, * alleluia, alleluia. Ref.

12. Ut redderet nos homines, alleluia. Deo et sibi similes, * alleluia, alleluia. Ref.

13. In hoc natali gaudio, alleluia. * Benedicamus Domino, * alleluia, alleluia. Ref.

14. Laudetur sancta Trinitas, alleluia. * Deo dicamus gratias, * alleluia alleluia. Ref.

711. Resonet in laudibus

1. Resonet in laudibus, * cum iucundis plausibus, * Sion cum fidelibus:

Refren: Apparuit quem genuit Maria. * Gaudete, gaudete, Christus natus hodie! * Gaudete, gaudete, ex Maria Virgine.

2. Sion lauda Dominum, * Salvatorem omnium, * Virgo parit Filium. Ref.

3. Pueri concurrite, * nato Regi psallite, * voce pia dicite. Ref.

4. Natus est Emmanuel, * quem praedixit Gabriel * testis est Ezechiel. Ref.

5. Iuda cum cantoribus, * gradere de foribus * et dic cum pastoribus. Ref.

6. Qui regnat in aethere, * venit ovem quaerere, * nolens eam perdere. Ref.

7. Sancta tibi Trinitas, * os omnium gratias * resonet altissimas. Ref.

Wielki Post

713. Attende Domine, et miserere

Refren: Attende Domine, * et miserere, * quia peccavimus tibi.

1. Ad te Rex summe, omnium Redemptor, * oculos nostros sublevamus flentes: * exaudi, Christe, supplicantum preces. Ref.

2. Dextera Patris, lapis angularis, * via salutis, ianua caelestis, * ablue nostri maculas delicti. Ref.

3. Rogamus, Deus, tuam maiestatem: * auribus sacris gemitus exaudi: * crimina nostra placidus indulge. Ref.

4. Tibi fatemur crimina admissa: * contrito corde pandimus occulta: * tua, Redemptor, pietas ignoscat. Ref.

5. Innocens captus, nec repugnans ductus, * testibus falsis pro impiis damnatus: * quos redemisti, tu conserva, Christe. Ref.

714. Miserere mei Deus

Antyfona: Miserere mei, Deus, * miserere mei.

1. Miserere mei, Deus, * secundum magnam misericordiam tuam.

Et secundum multitudinem miserationum tuarum, * dele iniquitatem meam. Ant.

2. Amplius lava me ab iniquitate mea: * et a peccato meo munda me.

Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: * et peccatum meum contra me est semper. Ant.

3. Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: * ut iustificeris in sermonibus tuis, * et vincas cum iudicaris.

Ecce enim in inquitatibus conceptus sum: * et in peccatis concepit me mater mea. Ant.

715. Parce Domine

Refren: Parce, Domine, * parce populo tuo: * ne in aeternum irascaris nobis.

1. Flectamus iram vindicem, * ploremus ante Iudicem; * clamemus ore supplici, * dicamus omnes cernui: Ref.

2. Nostris malis offendimus * tuam Deus clementiam * effunde nobis desuper * remissor indulgentiam. Ref.

3. Dans tempus acceptabile, * da lacrimarum rivulis * lavare cordis victimam, * quam laeta adurat caritas. Ref.

4. Audi, benigne Conditor, * nostras preces cum fletibus * in hoc sacro ieiunio * fusas quadragenario. Ref.

5. Scrutator alme cordium, * infirma tu scis virium; * ad te reversis exhibe * remissionis gratiam. Ref.

716. Stabat Mater

1. Stabat Mater dolorosa * iuxta crucem lacrimosa, * dum pendebat Filius.

2. Cuius animam gementem, * contristatam et dolentem * pertransivit gladius.

3. O quam tristis et afflicta * fuit illa benedicta, * Mater Unigeniti!

4. Quae moerebat et dolebat, * pia Mater, dum videbat * nati poenas inclyti.

5. Quis est homo qui non fleret, * Matrem Christi si videret * in tanto supplicio?

6. Quis non posset contristari * Christi Matrem contemplari * dolentem cum Filio?

7. Pro peccatis suae gentis * vidit Iesum in tormentis, * et flagellis subditum.

8. Vidit suum dulcem Natum * moriendo desolatum, * dum emisit spiritum.

9. Eia, Mater, fons amoris * me sentire vim doloris * fac, ut tecum lugeam.

10. Fac, ut ardeat cor meum * in amando Christum Deum * ut sibi complaceam.

11. Sancta Mater, istud agas, * crucifixi fige plagas * cordi meo valide.

12. Tui Nati vulnerati, * tam dignati pro me pati, * poenas mecum divide.

13. Fac me tecum pie flere, * crucifixo condolere, * donec ego vixero.

14. Iuxta Crucem tecum stare, * et me tibi sociare * in planctu desidero.

15. Virgo virginum praeclara, * mihi iam non sis amara, * fac me tecum plangere.

16. Fac, ut portem Christi mortem, * passionis fac consortem, * et plagas recolere.

17. Fac me plagis vulnerari, * fac me Cruce inebriari, * et cruore Filii.

18. Flammis ne urar succensus, * per te, Virgo, sim defensus * in die iudicii.

19. Christe, cum sit hinc exire, * da per Matrem me venire * ad palmam victoriae.

20. Quando corpus morietur, * fac, ut animae donetur * paradisi gloria. * Amen.

717. Ubi caritas

Antyfona: Ubi caritas est vera, Deus ibi est.

1. Congregavit nos in unum Christi amor. * Exsultemus, et in ipso iucundemur. * Timeamus, et amemus Deum vivum. * Et ex corde diligamus nos sincero. Ant.

2. Simul ergo cum in unum congregamur. * Ne nos mente dividamur, caveamus. * Cessent iurgia maligna, cessent lites. * Et in medio nostri sit Christus Deus. Ant.

3. Simul quoque cum beatis videamus. * Glorianter vultum tuum, Christe Deus. * Gaudium quod est immensum, atque probum. * Saecula per infinita saeculorum. * Amen.

Wielkanoc

719. Regina caeli, laetare, alleluja

Regina caeli, laetare, alleluja,* quia quem meruisti portare, alleluja,* resurrexit, sicut dixit, alleluja,* ora pro nobis Deum, alleluja.

Śpiewy z Taize

767. Misericordias Domini

Misericordias Domini in aeternum cantabo.

768. Pan blisko jest

Pan blisko jest, oczekuj Go.
Pan blisko jest, w Nim serca moc!

audio

769. Pan jest mocą

Pan jest mocą swojego ludu. Pieśnią moją jest Pan. Moja tarcza i moja moc, On jest mym Bogiem, nie jestem sam. W Nim moja siła, nie jestem sam.

776. Wielbić Pana chcę

Wielbić Pana chcę, * radosną śpiewać pieśń. * Wielbić Pana chcę, * On źródłem życia jest.

Gorzkie żale

790a. Pobudka

1. Gorzkie żale, przybywajcie, * = serca nasze przenikajcie.

2. Rozpłyńcie się, me źrenice, * = toczcie smutnych łez krynice.

3. Słońce, gwiazdy omdlewają, * = żałobą się pokrywają.

4. Płaczą rzewnie aniołowie, * = a któż żałość ich wypowie?

5. Opoki się twarde krają, * = z grobów umarli powstają.

6. Cóż jest, pytam, co się dzieje? * = Wszystko stworzenie truchleje!

7. Na ból męki Chrystusowej * = żal przejmuje bez wymowy.

8. Uderz, Jezu, bez odwłoki * = w twarde serc naszych opoki!

9. Jezu mój, we krwi ran swoich * = obmyj duszę z grzechów moich!

10. Upał serca swego chłodzę, * = gdy w przepaść męki Twej wchodzę.

Część pierwsza

790b. Hymn

1. Żal duszę ściska, serce boleść czuje, * gdy słodki Jezus na śmierć się gotuje; * klęczy w Ogrojcu, gdy krwawy pot leje, * me serce mdleje.

2. Pana świętości uczeń zły całuje, * żołnierz okrutny powrózmi krępuje, * Jezus tym więzom dla nas się poddaje, * na śmierć wydaje.

3. Bije, popycha tłum nieposkromiony * nielitościwie z tej i owej strony, * za włosy targa; znosi w cierpliwości * Król z wysokości.

4. Zsiniałe przedtem krwią zachodzą usta, * gdy zbrojną żołnierz rękawicą chlusta; * wnet się zmieniło w płaczliwe wzdychanie, * Serca kochanie.

5. Oby się serce we łzy rozpływało, * że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało! * Żal mi, ach, żal mi ciężkich moich złości * dla Twej miłości.

790c. Lament duszy nad cierpiącym Jezusem

1. Jezu, na zabicie okrutne, * cichy Baranku od wrogów szukany, * Jezu mój kochany!

2. Jezu, za trzydzieści srebrników * od niewdzięcznego ucznia zaprzedany, * Jezu mój kochany!

3. Jezu, w ciężkim smutku żałością, * jakoś sam wyznał, przed śmiercią nękany, * Jezu mój kochany!

4. Jezu, na modlitwie w Ogrojcu * strumieniem potu krwawego zalany, * Jezu mój kochany!

5. Jezu, całowaniem zdradliwym * od niegodnego Judasza wydany, * Jezu mój kochany!

6. Jezu, powrozami grubymi * od swawolnego żołdactwa związany, * Jezu mój kochany!

7. Jezu, od pospólstwa zelżywie * przed Annaszowym sądem znieważany, * Jezu mój kochany!

8. Jezu, przez ulice sromotnie * przed sąd Kajfasza za włosy targany, * Jezu mój kochany!

9. Jezu, od Malchusa srogiego * ręką zbrodniczą wypoliczkowany, * Jezu mój kochany!

10. Jezu, od fałszywych dwóch świadków * za zwodziciela niesłusznie podany, * Jezu mój kochany!

790d. Bądź pozdrowiony

Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony, * dla nas zelżony i pohańbiony! * Bądź uwielbiony, bądź wysławiony, * Boże nieskończony!

790e. Rozmowa duszy z Matką Bolesną

Zwrotki można śpiewać naprzemiennie: kobiety/mężczyźni

1. Ach! Ja Matka tak żałosna! * Boleść Mnie ściska nieznośna, * = miecz Me serce przenika.

2. Czemuś, Matko ukochana, * ciężko na sercu stroskana? * = Czemu wszystka truchlejesz?

3. Co mię pytasz? Wszystkam w mdłości, * mówić nie mogę z żałości, * = krew mi serce zalewa.

4. Powiedz mi, o Panno moja, * czemu blednieje twarz Twoja? * = Czemu gorzkie łzy lejesz?

5. Widzę, że Syn ukochany, * w Ogrojcu cały zalany * = potu krwawym potokiem.

6. O Matko, źródło miłości, * niech czuję gwałt Twej żałości! * = Dozwól mi z sobą płakać!

Uwaga! Jeżeli śpiewa się tylko jedną część, dodaje się 3 razy:

Któryś za nas cierpiał rany – p. nr 132.

Część druga

790f. Hymn

1. Przypatrz się, duszo, jak cię Bóg miłuje, * jako dla ciebie sobie nie folguje. * Przecież Go bardziej, niż katowska dręczy, * złość twoja męczy.

2. Stoi przed sędzią Pan wszego stworzenia, * cichy Baranek, z wielkiego wzgardzenia * dla białej szaty, którą jest odziany, * głupim nazwany.

3. Za moje złości grzbiet srodze biczują; * pójdźmyż, grzesznicy, oto nam gotują * ze krwi Jezusa dla serca ochłody * zdrój żywej wody.

4. Pycha światowa niechaj, co chce, wróży, * co na swe skronie wije wieniec z róży, * w szkarłat na pośmiech, cierniem Król zraniony * jest ozdobiony!

5. Oby się serce we łzy rozpływało, * że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało! * Żal mi, ach, żal mi ciężkich moich złości * dla Twej miłości!

790g. Lament duszy nad cierpiącym Jezusem

1. Jezu, od pospólstwa niewinnie * jako łotr godzien śmierci obwołany, * Jezu mój kochany!

2. Jezu, od złośliwych morderców * po ślicznej twarzy tak sprośnie zeplwany, * Jezu mój kochany!

3. Jezu, pod przysięgą od Piotra * po trzykroć z wielkiej bojaźni zaprzany, * Jezu mój kochany!

4. Jezu, od okrutnych oprawców * na sąd Piłata jak zbójca szarpany, * Jezu mój kochany!

5. Jezu, od Heroda i dworzan, * Królu niebieski, zelżywie wyśmiany, * Jezu mój kochany!

6. Jezu, w białą szatę szydersko * na większy pośmiech i hańbę ubrany, * Jezu mój kochany!

7. Jezu, u kamiennego słupa * niemiłosiernie biczmi wysmagany, * Jezu mój kochany!

8. Jezu, przez szyderstwo okrutne * cierniowym wieńcem ukoronowany, * Jezu mój kochany!

9. Jezu, od żołnierzy niegodnie * na pośmiewisko purpurą odziany, * Jezu mój kochany!

10. Jezu, trzciną po głowie bity, * Królu boleści, przez lud wyszydzany, * Jezu mój kochany!

Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony! * Dla nas zelżony, wszystek skrwawiony, * bądź uwielbiony, bądź wysławiony, * Boże nieskończony!

790h. Rozmowa duszy z Matką Bolesną

1. Ach, widzę Syna mojego * przy słupie obnażonego, * = rózgami zsieczonego!

2. Święta Panno, uproś dla mnie, * bym ran Syna Twego znamię * = miał na sercu wyryte!

3. Ach, widzę, jako niezmiernie * ostre głowę ranią ciernie! * = Dusza moja ustaje.

4. O Maryjo, Syna swego, * ostrym cierniem zranionego, * = podzielże ze mną mękę!

5. Obym ja, Matka strapiona, * mogła na swoje ramiona * = złożyć krzyż Twój, Synu mój!

6. Proszę, o Panno jedyna, * niechaj krzyż Twojego Syna * = zawsze w sercu swym noszę!

(3 x Któryś za nas cierpiał rany…)

Część trzecia

790i. Hymn

1. Duszo oziębła, czemu nie gorejesz? * Serce me, czemu całe nie truchlejesz? * Toczy twój Jezus z ognistej miłości * Krew w obfitości.

2. Ogień miłości, gdy Go tak rozpala, * sromotne drzewo na ramiona zwala; * zemdlony Jezus pod krzyżem uklęka, * jęczy i stęka.

3. Okrutnym katom posłusznym się staje, * ręce i nogi przebić sobie daje, * wisi na krzyżu, ból ponosi srogi * nasz Zbawca drogi!

4. O słodkie drzewo, spuśćże nam już ciało, * aby na tobie dłużej nie wisiało! * My je uczciwie w grobie położymy, * płacz uczynimy.

5. Oby się serce we łzy rozpływało, * że Cię, mój Jezu, sprośnie obrażało! * Żal mi, ach, żal mi, ciężkich moich złości * dla Twej miłości!

6. Niech Ci, mój Jezu, cześć będzie w wieczności * za Twe obelgi, męki, zelżywości, * któreś ochotnie, Syn Boga jedyny, * cierpiał bez winy!

790j. Lament duszy nad cierpiącym Jezusem

1. Jezu, od pospólstwa niezbożnie * jako złoczyńca z łotry porównany, * Jezu mój kochany!

2. Jezu, od Piłata niesłusznie * na śmierć krzyżową za ludzi skazany, * Jezu mój kochany!

3. Jezu, srogim krzyża ciężarem * na kalwaryjskiej drodze zmordowany, * Jezu mój kochany!

4. Jezu, do sromotnego drzewa * przytępionymi gwoźdźmi przykowany, * Jezu mój kochany!

5. Jezu, jawnie pośród dwu łotrów * na drzewie hańby ukrzyżowany, * Jezu mój kochany!

6. Jezu, od stojących wokoło * i przechodzących szyderczo wyśmiany, * Jezu mój kochany!

7. Jezu, bluźnierstwami od złego * współwiszącego łotra wyszydzany, * Jezu mój kochany!

8. Jezu, gorzką żółcią i octem * w wielkim pragnieniu swoim napawany, * Jezu mój kochany!

9. Jezu, w swej miłości niezmiernej * jeszcze po śmierci włócznią przeorany, * Jezu mój kochany!

10. Jezu, od Józefa uczciwie * i Nikodema w grobie pochowany, * Jezu mój kochany!

Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony! * Dla nas zmęczony i krwią zbroczony, * bądź uwielbiony, bądź wysławiony, * Boże nieskończony!

790k. Rozmowa duszy z Matka Bolesną

1. Ach, ja Matka boleściwa * pod krzyżem stoję smutliwa, * = serce żałość przejmuje.

2. O Matko, niechaj prawdziwie, * patrząc na krzyż żałośliwie, * = płaczę z Tobą rzewliwie!

3. Jużci, już moje Kochanie * gotuje się na konanie! * = Toć i ja z Nim umieram!

4. Pragnę, Matko, zostać z Tobą, * dzielić się Twoją żałobą * = śmierci Syna Twojego.

5. Zamknął słodką Jezus mowę, * już ku ziemi skłania głowę, * = żegna już Matkę swoją!

6. O Maryjo, Ciebie proszę, * niech Jezusa rany noszę * = i serdecznie rozważam.

(3 x Któryś za nas cierpiał rany…)

DN 281. O Panie, Ty nam dajesz

1. = O Panie, Ty nam dajesz Ciało swe i Krew. * Do Ciebie więc idziemy, wciąż radosną nucąc pieśń. * = Ty jesteś Bogiem wiernym na wieczny czas.

2. = Przez dar Twojego Chleba, dobry Boże nasz. * Rodzinę bratnią czynisz z nas, miłować uczysz nas. * = Ty jesteś Bogiem wiernym na wieczny czas.

3. = To Twoje miłowanie dało wolność nam. * Chwalimy święte Imię Boga, jak uczyłeś nas. * = Ty jesteś Bogiem wiernym na wieczny czas.

4. = Tyś nam wyznaczył drogę wiodącą na Twój szlak. * Idziemy więc, by radość nieść, tam gdzie jej światu brak. * = Ty jesteś Bogiem wiernym na wieczny czas.

DN 009*. Lud Twój, Panie, lud pielgrzymi

Ref.: Lud Twój, Panie, lud pielgrzymi,* prosi, byś był światłem.* Byś na drodze do Królestwa* wzmacniał serca swoim Ciałem.* Zostań, zostań wśród nas, o Panie!

1. Chlebie życia, Tyś sam jest naszą siłą* i czynisz trudną drogę tak bezpieczną.* Jeśli siły na tym szlaku w nas osłabną,* ręka Twoja niech obdarza wciąż nadzieją.Ref.

2. Twoje Krew niechaj jest napojem mocy,* i kieruje zapał kroków w Twoje ślady.* Jeśli radość gaśnie w sercach od słabości,* Twój głos sprawi, że obudzi się w nas świeżość. Ref.

3. Twoje Ciało, o Jezu, rodzi Kościół,* bo uczysz, żeśmy braćmi w pyle drogi.* Jeśli krzywdy niszczą światło Twej miłości,* z Twego serca płynie nowe przebaczenie.Ref.

Ogłoszenia Twitter Facebook YouTube Galeria Tel. +48 789 463 241 E-mail
strzałka do góry